Αν
μη τι άλλο στο προχθεσινό Eurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής της
Ευρωζώνης ξεκαθάρισαν οι συσχετισμοί των εταίρων μας: Ολάντ, Ρέντσι και
Γιούνκερ αγωνίζονται να βρεθεί συμβιβαστική λύση με τη Μέρκελ σε αυστηρή
περιχαράκωση στους κανόνες λειτουργίας της Ευρωζώνης και σε προσεκτική
στάση αναμονής.Η στήριξη του προέδρου της
Γαλλίας, του πρωθυπουργού της Ιταλίας και του προέδρου της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής είναι, όμως, αυστηρά οροθετημένη. Προσπαθούν να αποφύγουν μια
ρήξη της Ευρωζώνης με την Αθήνα, που θα ήταν καταστροφική για τα εθνικά
συμφέροντα του Παρισιού και της Ρώμης και ταυτόχρονα θα συρρίκνωνε
ασφυκτικά τα περιθώρια ελιγμών και πολιτικών πρωτοβουλιών του Γιούνκερ.
Ομως απέναντί τους έχουν μια ενιαία στάση των δύο κομμάτων που αποτελούν
τον μεγάλο Συνασπισμό στη Γερμανία, τους Χριστιανοδημοκράτες και τους
Σοσιαλδημοκράτες, και σε καμιά περίπτωση δεν θα διακινδυνεύσουν τις
ενδοευρωπαϊκές ισορροπίες συνολικά, συγκρουόμενοι με το Βερολίνο.Ετσι η πίεση Ολάντ, Ρέντσι και Γιούνκερ θα έχει ως κύριο αποδέκτη την Αθήνα, ώστε να γίνουν υποχωρήσεις, τις οποίες η γερμανική πλευρά δεν θα μπορεί να απορρίψει χωρίς να χρεωθεί την ευθύνη μιας ρήξης, που μετά την αιφνιδιαστική προκήρυξη του δημοψηφίσματος μοιάζει να βαραίνει την ελληνική κατά κύριο λόγο πλευρά.Οι ισορροπίες είναι βέβαια λεπτές και αμφίδρομες: ούτε Παρίσι, Ρώμη και Βρυξέλλες μπορούν να έλθουν σε σύγκρουση με το Βερολίνο για χάρη της Ελλάδας, αλλά ούτε ταυτόχρονα η καγκελαρία και το υπουργείο Οικονομικών μπορούν να καταστήσουν απαγορευτικό το κόστος της υποχρεωτικής μέχρι τώρα σύνθεσης απόψεων.
Οσο και αν αυτό ακούγεται δυσάρεστο, αν το Grexit είναι είσοδος σε αχαρτογράφητα νερά, η αντιπαράθεση και πολύ περισσότερο η σύγκρουση με το Βερολίνο είναι είσοδος σε ζώνη θύελλας. Αν βρεθούν σε παρόμοιο δίλημμα Ολάντ, Ρέντσι και Γιούνκερ, είναι αυτονόητο ποια επιλογή θα κάνουν.
Για το Βερολίνο υπάρχει ένα πιεστικό, αν όχι υπαρξιακό δίλημμα: να αναλάβει το ανυπολόγιστο ακόμη κόστος μιας ρήξης της Ευρωζώνης με την Αθήνα ή να διακινδυνεύσει να πυροδοτήσει ένα ντόμινο αμφισβητήσεων της πολιτικής της μονομερούς δημοσιονομικής λιτότητας που έχει επιβάλει στην Ευρωζώνη;Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια οριακή συγκυρία με τους κινδύνους ατυχημάτων αυξημένους, καθώς καταγράφεται ταυτόχρονα μια σαφής περιχαράκωση της Γερμανίας και μια πυρετώδης και αγωνιώδης προσπάθεια της Γαλλίας, της Ιταλίας και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να βρεθεί συμβιβαστική λύση.
kapopoulos@pegasus.gr
ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ-ΕΘΝΟΣ
