Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Μόσχα, αναγκαία και επιβεβλημένη
κίνηση πέντε χρόνια μετά την προηγούμενη του προκατόχου του,
επιβεβαιώνει τη γεωπολιτική αξία της χώρας μας και ταυτόχρονα τη θέτει
στις πραγματικές της διαστάσεις. Κύρια και βαρύνουσα συνιστώσα της
γεωπολιτικής αξίας της Ελλάδας είναι η ένταξή της στην ΕΕ και η
συμμετοχή της στον σκληρό πυρήνα της, την Ευρωζώνη. Με τα παραπάνω
δεδομένα, Κίνα και Ρωσία βλέπουν τις διμερείς τους σχέσεις, ενεργειακές,
εμπορικές και επενδυτικές, με τη χώρα μας ως μια από τις πιο κατάλληλες
επιλογές για την προώθηση της συνολικής συνεργασίας τους με την
ΕΕ-Ευρωζώνη.
Μια ματιά στον χάρτη των δυνητικών οδεύσεων των δικτύων μεταφοράς ενέργειας αλλά και των αξόνων μεταφοράς εμπορευμάτων καθιστά περιττή κάθε περαιτέρω εξήγηση. Ετσι, Μεγάλες Δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα λειτουργούν μέσω της αναβάθμισης των διμερών σχέσεων συμπληρωματικά και ενισχυτικά ως προς τη διασφάλιση των ζωτικών συμφερόντων της Αθήνας και την ενίσχυση του ειδικού της βάρους στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να προβάλουν ως ανταγωνιστικές ή εναλλακτικές επιλογές των ευρωατλαντικών σταθερών που ορίζουν το διεθνές και περιφερειακό στίγμα της χώρας μας.
Μόσχα και Πεκίνο, αδιαμφισβήτητοι δάσκαλοι της πιο σκληρής Ρεαλπολιτίκ, ποτέ δεν σκέφθηκαν να επηρεάσουν τον ευρωατλαντικό στρατηγικό προσανατολισμό της Αθήνας. Τους αρκεί η διαπίστωση του προφανούς, ότι η Αθήνα εξ ορισμού είναι και θα είναι, υπό τις παρελθούσες, τη σημερινή και τις μελλοντικές κυβερνήσεις, υπέρ της ύφεσης και της συνεργασίας στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία και την Κίνα. Εντελώς διαφορετική είναι η διμερής σχέση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ που επηρεάζει αποφασιστικά τη θέση της χώρας μας στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Μια διαπίστωση που μοιάζει αυτονόητη, αλλά πρέπει να επαναλαμβάνεται καθώς δίπλα στις φαιδρότητες του τύπου να φύγουμε από την Ευρωζώνη για να μας δανείσουν η Ρωσία και η Κίνα ακούγεται ολοένα συχνότερα η υπεραπλούστευση ότι η πολιτική στήριξη που μας παρέχει η Ουάσιγκτον είναι ρητορική, χωρίς αντίκρισμα, καθώς ο Ομπάμα ούτε θέλει ούτε μπορεί να μας δανείσει!
Οι ΗΠΑ είναι ευρωπαϊκή Μεγάλη Δύναμη για πολλούς λόγους:
Πρώτον εξισορροπούν την παντοδυναμία της Γερμανίας αλλά και την απροθυμία της να δαπανήσει τα απαιτούμενα ποσά για μια αξιόπιστη αποτρεπτική-παρεμβατική στρατιωτική ισχύ της ΕΕ.
Δεύτερον ελέγχουν και αποτρέπουν μια ευρασιατική συμμαχία Γερμανίας-Ρωσίας που αργά ή γρήγορα θα περιθωριοποιούσε την Ουάσιγκτον στη Γηραιά Ηπειρο.
Τρίτον γιατί χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Ελλάδα και η Ιταλία είναι αναγκαίες για την αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα ενδεχόμενης προβολής στρατιωτικής ισχύος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τις άμεσες παρυφές της, τη Βόρεια Αφρική και τη Νοτιοδυτική Ασία.
Τέταρτον η Ουάσιγκτον διαφωνεί μετωπικά με τη στρατηγική της Γερμανίας στην κρίση της Ευρωζώνης και αξιοποιεί κάθε ευκαιρία εσωτερικών τριβών και κρίσεων του Βερολίνου με τους εταίρους του για να πιέσει προς κατεύθυνση θετική για την Αθήνα.
Με δυο λόγια, οι σταθερές της Ελλάδας στους περιφερειακούς και διεθνείς συσχετισμούς είναι σαφώς ευρωατλαντικές, με την απαραίτητη επισήμανση ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ αλλά και η διμερής συνεργασία με τις ΗΠΑ εκ των πραγμάτων δεν στρέφεται κατά της Μόσχας, αλλά αφορά κατά κύριο λόγο τη σπαρασσόμενη ευρύτερη Μέση Ανατολή.
kapopoulos@pegasus.gr
Μια ματιά στον χάρτη των δυνητικών οδεύσεων των δικτύων μεταφοράς ενέργειας αλλά και των αξόνων μεταφοράς εμπορευμάτων καθιστά περιττή κάθε περαιτέρω εξήγηση. Ετσι, Μεγάλες Δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα λειτουργούν μέσω της αναβάθμισης των διμερών σχέσεων συμπληρωματικά και ενισχυτικά ως προς τη διασφάλιση των ζωτικών συμφερόντων της Αθήνας και την ενίσχυση του ειδικού της βάρους στους ενδοευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να προβάλουν ως ανταγωνιστικές ή εναλλακτικές επιλογές των ευρωατλαντικών σταθερών που ορίζουν το διεθνές και περιφερειακό στίγμα της χώρας μας.
Μόσχα και Πεκίνο, αδιαμφισβήτητοι δάσκαλοι της πιο σκληρής Ρεαλπολιτίκ, ποτέ δεν σκέφθηκαν να επηρεάσουν τον ευρωατλαντικό στρατηγικό προσανατολισμό της Αθήνας. Τους αρκεί η διαπίστωση του προφανούς, ότι η Αθήνα εξ ορισμού είναι και θα είναι, υπό τις παρελθούσες, τη σημερινή και τις μελλοντικές κυβερνήσεις, υπέρ της ύφεσης και της συνεργασίας στις σχέσεις της Δύσης με τη Ρωσία και την Κίνα. Εντελώς διαφορετική είναι η διμερής σχέση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ που επηρεάζει αποφασιστικά τη θέση της χώρας μας στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς. Μια διαπίστωση που μοιάζει αυτονόητη, αλλά πρέπει να επαναλαμβάνεται καθώς δίπλα στις φαιδρότητες του τύπου να φύγουμε από την Ευρωζώνη για να μας δανείσουν η Ρωσία και η Κίνα ακούγεται ολοένα συχνότερα η υπεραπλούστευση ότι η πολιτική στήριξη που μας παρέχει η Ουάσιγκτον είναι ρητορική, χωρίς αντίκρισμα, καθώς ο Ομπάμα ούτε θέλει ούτε μπορεί να μας δανείσει!
Οι ΗΠΑ είναι ευρωπαϊκή Μεγάλη Δύναμη για πολλούς λόγους:
Πρώτον εξισορροπούν την παντοδυναμία της Γερμανίας αλλά και την απροθυμία της να δαπανήσει τα απαιτούμενα ποσά για μια αξιόπιστη αποτρεπτική-παρεμβατική στρατιωτική ισχύ της ΕΕ.
Δεύτερον ελέγχουν και αποτρέπουν μια ευρασιατική συμμαχία Γερμανίας-Ρωσίας που αργά ή γρήγορα θα περιθωριοποιούσε την Ουάσιγκτον στη Γηραιά Ηπειρο.
Τρίτον γιατί χώρες της Νότιας Ευρώπης όπως η Ελλάδα και η Ιταλία είναι αναγκαίες για την αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα ενδεχόμενης προβολής στρατιωτικής ισχύος στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και τις άμεσες παρυφές της, τη Βόρεια Αφρική και τη Νοτιοδυτική Ασία.
Τέταρτον η Ουάσιγκτον διαφωνεί μετωπικά με τη στρατηγική της Γερμανίας στην κρίση της Ευρωζώνης και αξιοποιεί κάθε ευκαιρία εσωτερικών τριβών και κρίσεων του Βερολίνου με τους εταίρους του για να πιέσει προς κατεύθυνση θετική για την Αθήνα.
Με δυο λόγια, οι σταθερές της Ελλάδας στους περιφερειακούς και διεθνείς συσχετισμούς είναι σαφώς ευρωατλαντικές, με την απαραίτητη επισήμανση ότι η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ αλλά και η διμερής συνεργασία με τις ΗΠΑ εκ των πραγμάτων δεν στρέφεται κατά της Μόσχας, αλλά αφορά κατά κύριο λόγο τη σπαρασσόμενη ευρύτερη Μέση Ανατολή.
kapopoulos@pegasus.gr