Στα παραπάνω υπάρχουν αστερίσκοι, υποθήκες και ερωτηματικά:
- Παρά το αδιαμφισβήτητο κύρος του Οτσαλάν στα 15 εντός Τουρκίας εκατομμύρια Κούρδων τίθεται το ερώτημα σε ποιο βαθμό ελέγχει τις υπό τον πολέμαρχο Καραγιλάν ένοπλες ομάδες του ΡΚΚ στο Καντίλ του βορείου Ιράκ αλλά και τι επιρροή μπορεί να έχει στις οργανώσεις της παράταξης στη Δυτική Ευρώπη.
- Δεύτερον σε ποιο βαθμό ο πόλεμος κατά του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και στη Συρία δεν θα οδηγήσει στη δημιουργία και ντε γιούρε ανεξάρτητου Κουρδιστάν είτε ενωμένου, είτε σε δύο κρατικές οντότητες, την πρώτη στο Βόρειο Ιράκ που υπάρχει ντε φάκτο από το 1991 και τη δεύτερη στη βορειοανατολική Συρία. Ετσι η όποια αυτονομία πετύχει για τους Κούρδους ο Οτσαλάν εντός Τουρκίας θα σκιαστεί από ένα ή δύο ανεξάρτητα Κουρδιστάν εκτός συνόρων και επιπλέον η όποια εμπλοκή της Αγκυρας στο Ιράκ και στη Συρία θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να τη φέρει σε σύγκρουση με κουρδικές ένοπλες ομάδες των περιοχών αυτών.
Ο μεγάλος κίνδυνος για τον Ερντογάν είναι να αναδειχθεί το ασύμβατο της πολιτικής λύσης του Κουρδικού εντός συνόρων με την Τουρκία μέρος του προβλήματος της αποσταθεροποίησης πέρα από τα νότια σύνορά της. Ετσι, αν μέχρι την έκρηξη της σύγκρουσης στη Συρία το 2011 ο αποχαιρετισμός στα όπλα που υπόσχεται για λογαριασμό του ΡΚΚ ο Οτσαλάν θα ήταν θρίαμβος για τον Ερντογάν, σήμερα είναι ένα υψηλού κινδύνου στοίχημα.
kapopoulos@pegasus.grΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ