Σε λίγες εβδομάδες
συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γενοκτονία των Αρμενίων που οργανώθηκε
και εκτελέστηκε από την Τουρκία. Πρόκειται για ένα αίσχος, για το οποίο
δεν χρειάζεται περιγραφή της βαναυσότητας και της βαρβαρότητας που
οδήγησε σε αυτό. 1.500.000 Αρμένιοι σφαγιάστηκαν ή απαγχονίστηκαν ως
αποτέλεσμα συντονισμένης εκστρατείας του τουρκικού κράτους για
εξολόθρευσή τους από την τουρκική επικράτεια. Μιας εκστρατείας που
ξεκίνησε στις 24 Απριλίου 1915 και συντάσσεται σε αγριότητα με το
ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Γερμανούς.Οι Γερμανοί ζήτησαν συγγνώμη για τα εγκλήματά τους, η σημασία της
οποίας είναι ότι επέδειξαν στοιχειώδη αυτογνωσία -έστω λόγω του ότι
ηττήθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- να παραδεχτούν την εγκληματικότητά
τους. Η Τουρκία μέχρι σήμερα αρνείται τη γενοκτονία των Αρμενίων, παρόλο
που τη γνωρίζει όλη η ανθρωπότητα. Υπάρχουν τα τεκμήρια, οι
φωτογραφίες, τα αρχεία. Είναι γελοία η οποιαδήποτε άρνηση της Τουρκίας.
Κατ' ακρίβεια δεν είναι μόνο γελοία, συνιστά και δειλία.
Το χειρότερο δε είναι ότι με την αρνητική της στάση η Τουρκία αποδεικνύει ότι είναι αδιόρθωτη, όπως όλοι εκείνοι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Εξάλλου δεν έχει να παρουσιάσει και οποιαδήποτε θετική προσφορά στην ανθρωπότητα που να αντισταθμίζει κάπως τα εγκλήματά της. Η Γερμανία είχε κάποιο πολιτισμό που προηγήθηκε του ολοκαυτώματος και παρόλο που με τη σφαγή των Εβραίων κατέστρεψε ό,τι είχε κτίσει μέχρι τότε, με τη συγγνώμη ξεκίνησε νέα πορεία ως έθνος προσφέροντας με την παραγωγικότητά του μια υπόσχεση για μια καλύτερη Γερμανία.
Το χειρότερο δε είναι ότι με την αρνητική της στάση η Τουρκία αποδεικνύει ότι είναι αδιόρθωτη, όπως όλοι εκείνοι που δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Εξάλλου δεν έχει να παρουσιάσει και οποιαδήποτε θετική προσφορά στην ανθρωπότητα που να αντισταθμίζει κάπως τα εγκλήματά της. Η Γερμανία είχε κάποιο πολιτισμό που προηγήθηκε του ολοκαυτώματος και παρόλο που με τη σφαγή των Εβραίων κατέστρεψε ό,τι είχε κτίσει μέχρι τότε, με τη συγγνώμη ξεκίνησε νέα πορεία ως έθνος προσφέροντας με την παραγωγικότητά του μια υπόσχεση για μια καλύτερη Γερμανία.
Η Τουρκία όχι μόνο δεν είχε ποτέ οποιαδήποτε αξιόλογη προσφορά στον
πολιτισμό της ανθρωπότητας, αλλά συνέχισε την παράδοση της βαρβαρότητάς
της με τις διάφορες σφαγές και καταπιέσεις που προκάλεσε στις κτήσεις
της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη γενοκτονία των Ποντίων και άλλες
ωμότητες. Εμείς στην Κύπρο είχαμε την ατυχία τέτοιας συμπεριφοράς κατά
τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Πιο πρόσφατα δε και μέχρι σήμερα η χώρα
μας υπήρξε και συνεχίζει να είναι θύμα μιας σύγχρονης τουρκικής
γενοκτονίας των Ελληνοκυπρίων που κατά χιλιάδες διώχτηκαν από τα σπίτια
τους. Πολλοί δολοφονήθηκαν και μέχρι σήμερα διατηρείται μια τουρκική
ομαδική παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων Ελληνοκυπρίων απλώς λόγω της
εθνικότητάς τους. Το θέμα έχει μια γενικότερη πολιτική και ανθρωπιστική
διάσταση.
Με τη συμπεριφορά της η Τουρκία αποδεικνύει ότι απέχει πολύ ακόμη από
αρχές και αξίες που στο μεταξύ εξελίχθηκαν και έχουν ενσωματωθεί σε
διεθνείς συνθήκες, ορισμένες από τις οποίες υπέγραψε και η ίδια.
Ιδιαίτερη δε σημασία έχει η πιο πάνω συμπεριφορά της Τουρκίας για το
Κυπριακό Πρόβλημα, διότι παρουσιάζεται ανάγλυφη η νοοτροπία της σε σχέση
με την αντιμετώπιση του Προβλήματός μας. Πρέπει να διατηρούμε στη μνήμη
μας την αδιάλειπτη ιμπεριαλιστική, αλαζονική και πεισματική συμπεριφορά
της χώρας, με την οποία επιδιώκουμε συνεννόηση με βάση αρχές. Πρόκειται
για χώρα που υπήρξε στην ιστορία της κυρίως αιμοσταγής και εγκληματική.
Μου είναι δύσκολο να αποδεχτώ ότι είναι δυνατόν με τέτοια ιστορία η
σημερινή Τουρκία να καταδεχτεί να υποκύψει σε αρχές που θα οδηγούν στην
λύση του Κυπριακού. Μια Τουρκία που, στο μεταξύ, πρόσφατα κατήργησε
Δικαιοσύνη και δημοκρατία και της οποίας ηγείται ένας πολιτικός που ζει
στην ψευδαίσθηση ύπαρξης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ισχυρίζεται
ότι οι Τούρκοι ανακάλυψαν την Αμερική(!) και άλλες ασυναρτησίες και που
χτίζει Προεδρικό Μέγαρο των 1.000 δωματίων για να φιλοξενεί επισήμους,
που όπως δήλωσε, πολλοί από αυτούς τον ζηλεύουν! Μια Τουρκία που η
διπλωματική της υπηρεσία επικεντρώνεται στο πώς να συγκαλύψει τις
παρανομίες της χώρας όπως έκανε πρόσφατα με τη διεθνή έκθεση φωτογραφίας
που περιείχε σκηνές Ελληνοκυπρίων εκτοπισθέντων λόγω της τουρκικής
εισβολής και που θυμίζει την προσπάθεια του Τούρκου πρέσβη στο Λονδίνο, ο
οποίος έτρεξε στην εφημερίδα «Sunday Times» για να διαψεύσει την έκθεση
της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που δημοσίευσε η ίδια εφημερίδα
για τα εγκλήματα της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974. Ούτε για αυτά ζήτησε
συγγνώμη.
* Ο Λουκής Λουκαΐδης είναι δικηγόρος, πρώην δικαστής του ΕΔΑΔ.
- See more at: http://www.philenews.com/el-gr/f-me-apopsi-eponymes-gnomes/385/247993/i-genoktonia-ton-armenion#sthash.1MOQlNpD.dpuf