Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ*
Σχολιάζοντας
τη σπερμολογία αμερικανικής εφημερίδας περί μοιραίας ασθένειας του, ο
Μαρκ Τουέιν έγραψε, το 1897 , το περίφημο:» Oι αναφορές για τον θάνατο
μου ήταν προδήλως υπερβολικές». Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να πει σήμερα ο
Βλάντιμιρ Πούτιν, καθώς ένα δεκαήμερο έκλειψης από το προσκήνιο στάθηκε
ικαναό να τροφοδοτήσει τις πιο απίθανες φήμες. Κάποιοι
τον ήθελαν να υποφέρει από βαρύτατη, ίσως θανάσιμη, ασθένεια,
επικαλούμενοι αναφορές ανωνύμων στο… Twitter! O I Ισραηλινός πρώην
πρεσβευτής στη Μόσχα, Ζεβ Μαγκέν, οσμίστηκε ίχνη «παλατιανού
πραξικοπήματος» στο Κρεμλίνο, κάτι που έσπευσαν να αναπαράγουν σοβαρά
μέσα ενημέρωσης στη Δύση, συνδέοντας τις φήμες με τη μυστηριώδη του
πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού, Μπορίς Νεμτσόφ. Με την ίδια προθυμία, τα
ίδια μέσα αναπαρήγαγαν «ρεπορτάζ» της ελβετικής, σκανδαλοθηρικής
εφημερίδας Blick, κατά την οποία ο Ρώσος πρόεδρος ταξίδεψε ινκόγκνιτο
στην Ελβετία, όπου Ρωσίδα πρώην γυμνάστρια και νυν βουλευτής γέννησε τον
καρπό του υποτιθέμενου έρωτα τους.
Για όσους
πίστευαν ότι οι μέρες του Πούτιν στην εξουσία είναι, για τον άλφα ή
βήτα λόγο μετρημένες η προσγείωση στην πραγματικότητα υπήρξε ανώμαλη. Η
πρώτη, μετά το δεκαήμερο της αινιγματικής απουσίας, επανεμφάνισης του
στο Κρεμλίνο συνοδεύτηκε από αιφνιδιαστική διαταγή για διεξαγωγή μεγάλων στρατιωτικών γυμνασίων,
στο πλαίσιο το οποίο έστειλε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο ρωσικό
θύλακο του Καλίνιγκραντ, στη Βαλτική και βομβαρδιστικά που μπορούν να
μεταφέρουν πυρηνικά όπλα στην Κριμαία. Την Τετάρτη μίλησε σε τεράστια
συγκέντρωση 110.000 πολιτών έξω από τα τείχη του
Κρεμλίνου, στο πλαίσιο των πανηγυρικών εκδηλώσεων για τον ένα χρόνο από
την επιστροφή της Κριμαίας στη Ρώσικη Ομοσπονδία. Την ίδια μέρα υπέγραψε
συμφωνία στενότερης συνεργασίας με τη ρωσόφωνη, αυτόνομη περιοχή της Νότιας Οσετίας, η οποία αποτελεί ντε φάκτο ρώσικο προτεκτοράτο μετά τον πόλεμο του 2008 με τη Γεωργία.
Η
δυναμική επανεμφάνιση του Ρώσου Προέδρου αποτελούσε απάντηση στην
ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα που καλλιεργείται συστηματικά, το τελευταίο
διάστημα από κύκλους της Ουάσινγκτον. Όπως έγραψε ο αρθρογράφος της
Washington Post Ντλειβιντ Ιγκνάτιους, ο οποίος διατηρεί καλούς δίαυλους
επικοινωνίας με το Πεντάγωνο, ο υπουργός άμυνας Αστον Κάρτερ και ο
αρχηγός του γενικού επιτελείου Μάρτιν Ντέμπσι ασκούν έντονη πίεση για αποστολή οπλικών συστημάτων στο Κίεβο. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται η αναπληρώτρια υπ. Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ-
γνωστή και από το διαβόητο... «fuck the EU!»- η οποία προαλείφεται να
αναλάβει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ σε μελλοντική κυβέρνηση των
Ρεπουμπλικάνων. Αν και ο πρόεδρος Ομπάμα δεν έχει δώσει ακόμη το πράσινο
φως, εμφανίστηκε ωστόσο να πιέζει ασφυκτικά την Άνγκελα Μέρκελ για έναν
νέο γύρω κυρώσεων κατά τις Ρωσίας, κάτι που θα ανατίναζε την εύθραυστη
ανακωχή στην ανατολική Ουκρανία, η οποία επετεύχθη στο Μινσκ, ύστερα από
εργώδης προσπάθειες της γερμανικής και γαλλικής διπλωματίας.
Ωστόσο η προσπάθεια απομόνωσης και οικονομικού γονατίσματος της Ρωσίας,
με απώτερο στόχο την ποθητή «αλλαγή καθεστώτος» και την επιστροφή της
χώρας στην ταπείνωση της εποχής Γιέλτσιν , συναντά εμπόδια και στο
εσωτερικό της ΕΕ όπως αποκάλυψαν οι Financial Times, την περασμένη
Τρίτη. Γαλλία Ιταλία και Ισπανία, τρεις εκ των χωρών που κατ’εξοχήν
πλήττονται από τις κυρώσεις, έχουν καταστήσει ήδη σαφές ότι δεν ευνοούν τη λήψη πρόσθετων τιμωρητικών μέτρων. Ανάλογες διαθέσεις επικρατούν και σε άλλες χώρες όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Αυστρία, η Κύπρος και η Ελλάδα.
Παράλληλα, οι Γερμανοί βουλευτές εκφράζουν έντονη δυσαρέσκεια για τις εμπρηστικές δηλώσεις του στρατηγού Μρίντλαβ, ανώτατο διοικητή του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, ο οποίος, σε πλήρη διάσταση με τις πληροφορίες της Γερμανικής υπηρεσίας BND, βεβαιώνει, μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει, την παρουσία ρώσικων τεθωρακισμένων στην Ανατολική Ουκρανία.
Όλα δείχνουν ότι η Γερμανία έχει δεύτερες σκέψεις για το γεγονός ότι,
στην πρώτη φάση της ουκρανικής κρίσης, παρασύρθηκε από το από το ρωσικό
μένος των Βαλτικών Δημοκρατιών, διευκολύνοντας μια αλλαγή καθεστώτος στο Κίεβο που μόνο την Αμερική εξυπηρετούσε.
Αντίθετα, η ίδια έμεινε χωρίς ουσιώδη πολιτική επιρροή και με σοβαρές
οικονομικές επιπτώσεις, καθώς στη Ρωσία, τη χώρα που αποτελεί τον κύριο
ενεργειακό εταίρο της, δραστηριοποιούνται 6500 γερμανικές βιομηχανίες.
*Δημοσιεύθηκε στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'' την Κυριακή 22 Μαρτίου 2015
