12 Φεβρουαρίου 2015

Η Μαριούπολη προετοιμάζεται για το χειρότερο RICK LYMAN / THE NEW YORK TIMES

Μαθητές της 4ης Δημοτικού κάθονται με την πλάτη στον τοίχο, μακριά από παράθυρα, κατά τη διάρκεια άσκησης προστασίας από βομβαρδισμό, στο Δημοτικό Σχολείο 68 της Μαριούπολης.
Μαθητές της 4ης Δημοτικού κάθονται με την πλάτη στον τοίχο, μακριά από παράθυρα, κατά τη διάρκεια άσκησης προστασίας από βομβαρδισμό, στο Δημοτικό Σχολείο 68 της Μαριούπολης.
Η πρωινή ρουτίνα στο Δημοτικό Σχολείο 68 περιλαμβάνει σύντομη γυμναστική και άσκηση καταφυγίου για πυρά πυροβολικού. Το κουδούνι ηχεί και σκυθρωποί μικροί μαθητές βγαίνουν από τις τάξεις, σε καλά σχηματισμένες γραμμές, σκυφτοί, με τα χέρια να καλύπτουν τα αυτιά τους, περπατώντας σύριζα στον τοίχο και πάντα μακριά από τα παράθυρα.«Δεν το αντιμετωπίζουν ως αστείο. Παίρνουν την καθημερινή άσκηση πολύ στα σοβαρά. Αν κοιτάξετε στους δρόμους της πόλης, θα καταλάβετε γιατί», λέει η δασκάλα της 4ης Δημοτικού, Ελένα Κλέμαντσουκ.Με τις μάχες για τον έλεγχο της στρατηγικά κρίσιμης κωμόπολης Ντεμπάλτσεβε να μαίνονται και τους αυτονομιστές να μοιάζουν έτοιμοι να την καταλάβουν, η προσοχή στρέφεται τώρα στη Μαριούπολη, τη βιομηχανική πόλη με το σημαντικό λιμάνι στη Μαύρη Θάλασσα, που παραμένει υπό τον έλεγχο του Κιέβου.


Μετά την κήρυξη της εύθραυστης εκεχειρίας το φθινόπωρο, το σχολείο 68 διέθετε 745 μαθητές στις τάξεις τους. Στις 24 Ιανουαρίου, όμως, πύραυλοι εδάφους - εδάφους Γκραντ έπληξαν την πυκνοκατοικημένη συνοικία στο ανατολικό τμήμα της Μαριούπολης, σκοτώνοντας 31 πελάτες υπαίθριας αγοράς. Πολλοί τρομοκρατημένοι κάτοικοι εγκατέλειψαν την πόλη και το Δημοτικό Σχολείο 68 έμεινε με 432 μαθητές.

«Πριν από τον βομβαρδισμό του Ιανουαρίου, όλοι μας έλεγαν ότι η πόλη διαθέτει τρεις διαδοχικές γραμμές άμυνας και ότι δεν κινδυνεύουμε. Αργότερα, όμως, καταλάβαμε ότι δεν ήμασταν τόσο ασφαλείς όσο νομίζαμε» λέει ο διευθυντής του σχολείου, Βίκτορ Περκόφ.

«Τον Σεπτέμβριο, η Μαριούπολη δεν διέθετε καμία ουσιαστική άμυνα. Η πόλη βρισκόταν σε κατάσταση πανικού. Καταφέραμε να αποκρούσουμε την εισβολή των αυτονομιστών από καθαρή τύχη. Τώρα, διαθέτουμε ικανό αριθμό μαχητών και όπλων για να αμυνθούμε αποτελεσματικά», λέει ο Αντρέι Τζούντζια, ακτιβιστής της πλατείας Μαϊντάν και σημερινός μαχητής με το Τάγμα Αζόφ. Το τάγμα αποτελείται από εθελοντές, ενώ οι ρωσόφωνοι αυτονομιστές κατηγορούν τα μέλη του για ναζιστικές πεποιθήσεις.

Ψυχικά τραύματα
Η ζωή στη Μαριούπολη, όμως, έχει καταστεί ιδιαίτερα δύσκολη. Τα περισσότερα καταστήματα στην υπαίθρια αγορά έκλεισαν, ενώ οι μικροί μαθητές του σχολείου 68 φέρουν βαθιά ψυχικά τραύματα απ’ όσα έζησαν.«Οταν βομβαρδίσθηκε η αγορά, τα παιδιά τρομοκρατήθηκαν κι έκλαιγαν σπαρακτικά. Προσπάθησα να τα καθησυχάσω, λέγοντάς τους ότι πρόκειται για κάποιο παιχνίδι και ότι κανείς δεν είχε χτυπήσει. Μου είπαν, όμως, ότι δεν με πίστευαν και ότι δεν ήταν παιχνίδι. Ηξεραν. Βλέπετε, δεν ήταν ο πρώτος τους βομβαρδισμός», λέει η δασκάλα, κ. Κλέμαντσουκ. Έντυπη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ