Απαντήσεις σχετικά με την αμφιλεγόμενη απόφαση να διασπάσει το
μονοπώλιο της Noble Energy και της Delek στα κοιτάσματα φυσικού αερίου
του Ισραήλ έδωσε ο επικεφαλής της αρχής ανταγωνισμού της χώρας, Ντέιβιντ
Γκίλο, τονίζοντας ότι το κόστος από την ύπαρξη των μονοπωλίων θα είναι
υψηλότερο από το αντίστοιχο της καθυστέρησης του Λεβιάθιαν.Ο Γκίλο υπεραμύνθηκε της απόφασης που έλαβε, έστω και αν αυτή
καταστρατηγεί παλαιότερη συμφωνία της κυβέρνησης με τις δύο εταιρείες
ότι δεν θα επενέβαινε. Σημειώνεται ότι η Noble και η Delek ελέγχουν
σήμερα το 90% των αποθεμάτων αερίου της χώρας μέσω του Ταμάρ και του
Λεβιάθαν και ως εκ τούτου διατάχθηκαν να πουλήσουν το ένα ή το άλλο.Όσον αφορά τις επικρίσεις ότι η απόφαση θα καθυστερήσει κατά πολύ την
ανάπτυξη του Λεβιάθαν, η αρχή ανταγωνισμού θεωρεί ότι μια δίκαιη λύση θα
ήταν να πουλήσουν οι δύο εταιρείες το Ταμάρ και να διατηρήσουν το
Λεβιάθαν, που είναι και η ναυαρχίδα των ισραηλινών κοιτασμάτων. Ως
αντάλλαγμα, η αρχή υπόσχεται την αποφυγή γραφειοκρατικών εμποδίων στην
ανάπτυξη του κοιτάσματος και στην εξαγωγή του αερίου που περιέχει.
Σε περίπτωση που οι δύο εταιρείες αρνηθούν την πρόταση αυτή, τότε θα θεωρηθεί ότι καθυστερούν εσκεμμένα την ανάπτυξη του Λεβιάθαν και κατά συνέπεια, θα κριθεί ότι παραβιάζουν τους όρους της άδειας που έλαβαν από το κράτος. Μάλιστα, η αίσθηση που υπάρχει στους κύκλους της αρχής ανταγωνισμού είναι ότι ακόμα και αν καθυστερήσει τελικά το Λεβιάθαν αυτό δεν θα είναι τόσο φοβερό, διότι η ζήτηση για αέριο στο ίδιο το Ισραήλ δεν αυξάνεται πλέον με πολύ υψηλούς ρυθμούς.
Εκτός από τα παραπάνω, ο Γκίλο υπογραμμίζει ότι η απόφαση ελήφθη τώρα, αλλά χρειάστηκαν τρία ολόκληρα χρόνια προκειμένου να εδραιωθεί ότι καταπατείται ο ανταγωνισμός και να ολοκληρωθούν οι σχετικές ακροάσεις και διαδικασίες. Σε κάθε περίπτωση, η κυρίαρχη θέση της αρχής είναι ότι προτιμά να δημιουργήσει μια ελεύθερη και ανοικτή αγορά ακόμα και αν καθυστερήσει η ανάπτυξη των κοιτασμάτων.
Παράλληλα, η αρχή θεωρεί ότι θα είναι πολύ εύκολο να πουλήσουν οι Noble και Delek τα μερίδιά τους στο Ταμάρ, καθώς το κοίτασμα παράγει ήδη αέριο σε εμπορικές ποσότητες και δεν υπάρχει κανένα ρίσκο για τους επενδυτές που θα έρθουν να το αγοράσουν. Η αξία του Ταμάρ τοποθετείται στα 12 δις. δολάρια, αν και δεν αποκλείεται η όλη διαδικασία να καθυστερήσει λόγω αντιδράσεων από άλλες ρυθμιστικές αρχές του Ισραήλ.
Τέλος, η αρχή και ο Γκίλο πιστεύουν ότι η είσοδος περισσότερων ιδιοκτητών θα φέρει μείωση της τιμής του φυσικού αερίου στην εγχώρια αγορά. Στα πλαίσια αυτά, υπενθυμίζουν ότι όταν το Ισραήλ άρχισε να εισάγει αέριο παράλληλα από την Αίγυπτο και από το Ταμάρ, η τιμή μειώθηκε αισθητά. Σήμερα η τιμή στην οποία αγοράζει αέριο η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού (IEC) βρίσκεται στα 5,7 δολάρια ενώ όταν υπήρχαν δύο προμηθευτές η τιμή ήταν 4,25-4,75 δολάρια. Η διαφορά είναι ότι στο μεταξύ η Αίγυπτος έπαψε να είναι εξαγωγέας αερίου και έμεινε μόνο του το Ταμάρ για να τροφοδοτεί το Ισραήλ.
http://energypress.gr/news/Ta-monopwlia-sto-aerio-tha-mas-stoihisoyn-perissotero-apo-oti-h-kathysterhsh-toy-Lebiathan\
Σε περίπτωση που οι δύο εταιρείες αρνηθούν την πρόταση αυτή, τότε θα θεωρηθεί ότι καθυστερούν εσκεμμένα την ανάπτυξη του Λεβιάθαν και κατά συνέπεια, θα κριθεί ότι παραβιάζουν τους όρους της άδειας που έλαβαν από το κράτος. Μάλιστα, η αίσθηση που υπάρχει στους κύκλους της αρχής ανταγωνισμού είναι ότι ακόμα και αν καθυστερήσει τελικά το Λεβιάθαν αυτό δεν θα είναι τόσο φοβερό, διότι η ζήτηση για αέριο στο ίδιο το Ισραήλ δεν αυξάνεται πλέον με πολύ υψηλούς ρυθμούς.
Εκτός από τα παραπάνω, ο Γκίλο υπογραμμίζει ότι η απόφαση ελήφθη τώρα, αλλά χρειάστηκαν τρία ολόκληρα χρόνια προκειμένου να εδραιωθεί ότι καταπατείται ο ανταγωνισμός και να ολοκληρωθούν οι σχετικές ακροάσεις και διαδικασίες. Σε κάθε περίπτωση, η κυρίαρχη θέση της αρχής είναι ότι προτιμά να δημιουργήσει μια ελεύθερη και ανοικτή αγορά ακόμα και αν καθυστερήσει η ανάπτυξη των κοιτασμάτων.
Παράλληλα, η αρχή θεωρεί ότι θα είναι πολύ εύκολο να πουλήσουν οι Noble και Delek τα μερίδιά τους στο Ταμάρ, καθώς το κοίτασμα παράγει ήδη αέριο σε εμπορικές ποσότητες και δεν υπάρχει κανένα ρίσκο για τους επενδυτές που θα έρθουν να το αγοράσουν. Η αξία του Ταμάρ τοποθετείται στα 12 δις. δολάρια, αν και δεν αποκλείεται η όλη διαδικασία να καθυστερήσει λόγω αντιδράσεων από άλλες ρυθμιστικές αρχές του Ισραήλ.
Τέλος, η αρχή και ο Γκίλο πιστεύουν ότι η είσοδος περισσότερων ιδιοκτητών θα φέρει μείωση της τιμής του φυσικού αερίου στην εγχώρια αγορά. Στα πλαίσια αυτά, υπενθυμίζουν ότι όταν το Ισραήλ άρχισε να εισάγει αέριο παράλληλα από την Αίγυπτο και από το Ταμάρ, η τιμή μειώθηκε αισθητά. Σήμερα η τιμή στην οποία αγοράζει αέριο η κρατική εταιρεία ηλεκτρισμού (IEC) βρίσκεται στα 5,7 δολάρια ενώ όταν υπήρχαν δύο προμηθευτές η τιμή ήταν 4,25-4,75 δολάρια. Η διαφορά είναι ότι στο μεταξύ η Αίγυπτος έπαψε να είναι εξαγωγέας αερίου και έμεινε μόνο του το Ταμάρ για να τροφοδοτεί το Ισραήλ.
http://energypress.gr/news/Ta-monopwlia-sto-aerio-tha-mas-stoihisoyn-perissotero-apo-oti-h-kathysterhsh-toy-Lebiathan\
