Ντιμπέιτ των αρχηγών

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ Τα ουσιαστικά και επικοινωνιακά λάθη στα οποία υπέπεσαν τις προηγούμενες ημέρες και εβδομάδες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με την εν μέρει αποτελεσματική αξιοποίηση της αβεβαιότητας και του φόβου από τον πρωθυπουργό, έχουν συρρικνώσει το προβάδισμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο εξακολουθεί, πάντως, να υφίσταται. Αν το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου προσελκύσει, όπως είναι πιθανό, ένα ποσοστό πασοκογενών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οδηγούμαστε σε μια αμφίρροπη εκλογική μάχη.Σε ένα ρευστό εκλογικό σκηνικό, οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις αποτελούν ακόμη πιο αναγκαίο συστατικό του προεκλογικού παζλ. Ομως, σε αντίθεση με το τι συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στις δυτικές δημοκρατίες, στην Ελλάδα για άλλη μια φορά οι πολίτες ίσως να μην έχουν την ευκαιρία να δουν τους πολιτικούς τους ηγέτες να συζητούν πρόσωπο με πρόσωπο, να θέτουν ερωτήματα και να απαντούν ο ένας στον άλλο. Δυστυχώς, το ίδιο συνέβη και το 2012. Ο Αλέξης Τσίπρας πρότεινε να υπάρξουν δυο τηλεμαχίες. Ο Αντώνης Σαμαράς και πάλι τις απορρίπτει. Τι φοβάται; Μήπως ότι έτσι θα ενισχυθεί ο νεαρός αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που υπολείπεται στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός; Μα ο κ. Τσίπρας είναι ήδη ενισχυμένος. Προηγείται στις δημοσκοπήσεις. Ο πρωθυπουργός διαθέτει επιχειρήματα. Εχει αφήγημα. Επιπροσθέτως, αν, όπως υποστηρίζει, όντως ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι έτοιμος να ηγηθεί της χώρας, τα ντιμπέιτ θα του προσφέρουν μια καλή ευκαιρία να αναδείξει τις αδυναμίες του αντιπάλου του.

Σε ό,τι αφορά τον αριθμό των αναμετρήσεων και τη συμμετοχή σε αυτές, η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι λογική. Ενα ντιμπέιτ μεταξύ των σημαντικότερων κομμάτων, ενδεχομένως όσων εκπροσωπούνται στη Βουλή, και ένα μεταξύ των δύο εν δυνάμει πρωθυπουργών. Εύκολα μπορεί να συμφωνηθεί η ακριβής μορφή ώστε να αποφευχθεί το ενοχλητικό και αναποτελεσματικό προηγούμενο των μονολόγων πολλών υποψηφίων ενώπιον μεγάλου αριθμού δημοσιογράφων. Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις συμβάλλουν στην ενημέρωση των πολιτών. Αποτελούν πλέον αναπόσπαστο μέρος της δημοκρατικής διαδικασίας. Και παλαιότερα, πρωθυπουργοί δεν ήθελαν πρόσωπο με πρόσωπο αντιπαράθεση με τον κύριο αντίπαλό τους. Δεν την ήθελε ο Κώστας Καραμανλής, δεν την ήθελε ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά αυτές οι τριτοκοσμικές ιδιαιτερότητες, όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός αποφασίζει με κριτήριο αυτό που (νομίζει ότι) τον συμφέρει στη συγκεκριμένη συγκυρία, χωρίς να σέβεται τους πολίτες, πρέπει κάποτε να τελειώσουν.

Οι πολιτικοί οφείλουν να συμμετέχουν ενεργά στην πληρέστερη ενημέρωση των ψηφοφόρων ώστε αυτοί να είναι σε θέση να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή. Η αρχή αυτή ισχύει ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για τις κρισιμότερες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών. Σε αυτή την πρόσκληση και πρόκληση δημοκρατίας ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να ανταποκριθεί θετικά.

Έντυπη