Για τη νέα μορφή πολέμου κάνει λόγο ο Χαράλαμπος Μερακλής.
  Το όπλο του πετρελαίου χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τις πετρελαιοπαραγωγές χώρες του Περσικού Κόλπου για να επηρεάσουν τις σχέσεις των ΗΠΑ με το Ισραήλ, παρεμβαίνοντας στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου, αυξάνοντας ή μειώνοντας τη ροή του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές, με τη διέλευση των αγωγών λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή.
Εκτός των άνω εξελίξεων, έχουμε μια νέα μορφή πολέμου που συμμετέχουν χώρες που στοχεύουν να πνίξουν τη διεθνή αγορά πετρελαίου, μειώνοντας μέχρι και 60 δολάρια το βαρέλι με στόχο να πληγούν οικονομικά Ρωσία και Ιράν, που είναι οι δύο βασικοί πυλώνες στήριξης του Άσαντ, και αποτελούν το βασικότερο αγκάθι στα μάτια της Σ. Αραβίας λόγω των σουνιτικών βλέψεων της τελευταίας για την περιοχή.Η νέα πολύ επιθετική πολιτική εστιάζεται στο γεγονός ότι με τη νέα πτώση των τιμών, οι νέοι αγοραστές θα εγγυηθούν ότι θα αγοράσουν το σύνολο της ποσότητας που χρειάζονται στη νέα συμφωνημένη τιμή. Η Σ. Αραβία θέτει ως προτεραιότητά της τη γρήγορη ανατροπή του Άσαντ με κάθε κόστος, πιέζοντας τις δυτικές χώρες να ακολουθούν τα αχνάρια της, άσχετα εάν στην περιοχή θα δημιουργηθεί ένα κράτος -τέρας.
Η αναφερόμενη εξέλιξη αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί η Ε.Ε. θα υιοθετήσει νέα στρατηγική γύρω από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπου διακυβεύονται συμφέροντα και επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στην εξόρυξη ορυκτών πόρων (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), για την απεξάρτησή της από τη Ρωσία, παρόλο που η ουκρανική κρίση αποκλιμακώνεται και στις ΗΠΑ σημειώνονται ανακατατάξεις λόγω βουλευτικών εκλογών τον Νοέμβριο.Οι σχεδιασμοί της Ε.Ε. είναι μέχρι το 2030 να καταστούν στον τομέα ενέργεια και περιβάλλον πρώτη δύναμη στον κόσμο.
Μεγάλα ερωτηματικά τίθενται από τους εμπλεκομένους στον τομέα ενέργειας για τη σιωπή που παρατηρείται γύρω από τους αγωγούς South Stream, Blue Stream και για τη νέα συμφωνία μεταξύ των χωρών που περικλείουν την Κασπία Θάλασσα (Ρωσία, Ιράν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Αζερμπαϊτζάν).   
 
Αυτή η περιοχή είναι ένα φιλόδοξο όνειρο της Ε.Ε. που εστιάζεται στους φυσικούς πόρους του Τουρκμενιστάν και Ιράν που θα καταλήγουν στην Ευρώπη.Πρωταγωνιστικό ρόλο στα όσα συμβαίνουν στην ενεργειακή σκακιέρα έχουν οι ΗΠΑ όπου η εξόρυξη του πετρελαίου της έχει αυξηθεί στα 4 εκατ. βαρέλια ημερησίως, σπάζοντας το μονοπώλιο του ΟΠΕΚ. Η νέα μείωση της τιμής του «μαύρου χρυσού» θα επιφέρει όφελος 1,1 τρισεκατομμύρια δολαρίων στην παγκόσμια οικονομία.  Πάντως οι πτώσεις των τιμών του μαύρου χρυσού προσφέρουν οικονομική ανακούφιση, αποπληθωρισμό και σκέψεις για νέο ξεκίνημα στην οικονομία.Οι 12 χώρες του ΟΠΕΚ κατέχουν το 81% των αποθεμάτων σε δισεκατομμύρια βαρέλια.Απ' εδώ και πέρα θα δούμε νέους ανταγωνισμούς και νέα εμπλεκόμενα συμφέροντα από φίλες και μη χώρες καθώς και νέες ρήξεις.
 
Η Τουρκία λόγω της στρατηγικής γεωγραφικής της θέσης θεωρείται από πολλές χώρες ενεργειακός παίκτης και μάνα των αγωγών που μπορεί να παράσχει ασφάλεια σε αυτούς και επιπλέον λόγω του ύψους του ΑΠΕ που της ξεπερνά το 1,5 τρισεκ. δολάρια σε ισοτιμίες αγοραστικής δύναμης και με έναν πληθυσμό πέρα των 80 εκατ. ατόμων.Επίσης η Τουρκία, η Σ. Αραβία και το Κατάρ προωθούν την ιδέα για σύνδεση αγωγού με φυσικό αέριο και πετρέλαιο προς Ευρώπη για να αποδυναμώσουν την εξάρτησή της από τη Ρωσία.