Η ακόλουθη είδηση εξαφανίστηκε πολύ
γρήγορα από το προσκήνιο, παραμονή της εθνικής επετείου. Σύμφωνα με την
ανακοίνωση του υπουργείου Αμύνης, τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 14 τουρκικά
μαχητικά F-16 μπήκαν στο FIR Αθηνών μεταξύ Λέσβου και Χίου και εξήλθαν
από αυτό, νότια της Σάμου, πραγματοποιώντας χαμηλές υπερπτήσεις στα
νησιά Ανθρωποφάγοι, Μακρονήσι και Αγαθονήσι.
Η συγκεκριμένη προχθεσινή τουρκική ενέργεια έχει όμως ιδιαίτερη συμβολική σημασία για δύο λόγους.Γίνεται την παραμονή μεγάλης εθνικής επετείου και έτσι αποτελεί εθνική προσβολή και καθαρή πρόκληση.Παραβιάζει κατάφωρα το Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ του Μαΐου 1988, που είναι και η μοναδική διμερής συμφωνία με τόσο μεγάλη διάρκεια ζωής, με στόχο τη συμφωνημένη μείωση της έντασης ανάμεσα στις δύο χώρες στο Αιγαίο.Ομως, όλες οι τουρκικές απαντήσεις στα σχετικά ελληνικά διαβήματα χρησιμοποιούν ακριβώς... το Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ για να «δικαιολογήσουν» τις κατά συρροή παραβάσεις κανόνων του ICAO και παραβιάσεις εθνικού εναερίου χώρου στο Αιγαίο.
Υπενθυμίζεται ότι το Μνημόνιο Παπούλια-Γιλμάζ ορίζει σαφώς ότι κατά τη διάρκεια εθνικών και θρησκευτικών εορτών των δύο χωρών, καθώς και την τουριστική περίοδο από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, απαγορεύονται οι εθνικές ασκήσεις των δύο χωρών στο Αιγαίο.Η διατύπωση αυτή του Μνημονίου περί απαγόρευσης «εθνικών ασκήσεων στο Αιγαίο» αποδείχθηκε στην πράξη ελλιπής και χρησιμοποιείται ως οδός διαφυγής από την Αγκυρα. Αφού απαγορεύονται οι «εθνικές ασκήσεις», η Αγκυρα βαφτίζει όλες τις παράνομες πτήσεις της, ανεξαρτήτως περιόδου, «εκπαιδευτικές» και δι' αυτού του τρόπου αλωνίζει όλο το χρόνο στο Αιγαίο.Επιπροσθέτως, η τουρκική κυβέρνηση, την τελευταία δεκαετία σχεδόν, έχει ορίσει μόνη της τα όρια του Αιγαίου, έτσι ώστε να ισχυρίζεται ότι οι στρατιωτικές κινήσεις της νοτίως της Ρόδου δεν δεσμεύονται από καμιά συμφωνία και Μνημόνιο, διότι αυτές γίνονται στη Μεσόγειο και όχι στο Αιγαίο.
Καθώς η Ελλάδα έχει βυθιστεί τα τελευταία χρόνια στη βαθιά οικονομική κρίση, τα εθνικά θέματα έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Εχουν μειωθεί αισθητά οι αναφορές σ' αυτά και για το λόγο ότι δεν συνοδεύονται από σχέδια και αποφάσεις για εξοπλιστικά προγράμματα με υπέρογκα ποσά, με πολλές από τις υποθέσεις αυτές να έχουν καταλήξει στον ανακριτή και στις αίθουσες των δικαστηρίων για μίζες και λαδώματα ποικίλης μορφής και περιεχομένου.Δεν μειώνεται όμως η ανάγκη αναθεωρήσεων και εκσυγχρονισμού του «οπλοστασίου» εθνικών στόχων και θέσεων για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων, μέσα σ' ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές τοπίο, με καινούργιους γεωπολιτικούς και ενεργειακούς παράγοντες.Η συναίνεση όμως στους εθνικούς στόχους και πολύ περισσότερο η συν-διαμόρφωση των χειρισμών για την εξυπηρέτησή τους παραμένουν πεδία άγνωστα και ανεξερεύνητα για το σύνολο του παλαιού και του «νέου» πολιτικού συστήματος στη χώρα.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
