Το Χονγκ Κονγκ με το ειδικό του καθεστώς δεν είναι το μόνο εσωτερικό πρόβλημα της Κίνας: υπάρχει το μέτωπο του Θιβέτ, η διαρκής αναταραχή των τουρκόφωνων μουσουλμάνων Ουιγκούρων στο Σικγιάγκ, η εσωτερική Μογγολία αλλά κυρίως και πάνω από όλα το χάσμα ανάμεσα στις ταχύτατα αναπτυσσόμενες παράκτιες περιοχές και την καθυστερημένη και φτωχή αχανή αγροτική κατά κύριο λόγο ενδοχώρα. Τα υπαρκτά εσωτερικά προβλήματα έχουν σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με την ψυχροπολεμική ένταση στην περιοχή του Ειρηνικού και ειδικότερα στη Νότια Σινική Θάλασσα.
Ετσι το διακύβευμα στο Χονγκ Κονγκ γίνεται ακόμη πιο κρίσιμο για τους διαδόχους του Ντεγκ Χσιάο Πινγκ: Αδυναμία ελέγχου της κατάστασης στη μέχρι το 1997 βρετανική αποικία δεν θα ενθαρρύνει μόνον το κίνημα εκδημοκρατισμού στην Παράκτια Κίνα, αλλά θα καταγραφεί και ως ένδειξη αδυναμίας από το Τόκιο και την Ουάσιγκτον που θα σκληρύνουν τη στάση τους απέναντι στη φιλοδοξία της Κίνας να εγκαθιδρύσει περιφερειακή ηγεμονία. Με δεδομένη όμως την οικονομική αλληλεξάρτηση ΗΠΑ - Κίνας η αξιοποίηση των εσωτερικών προβλημάτων για να συνετιστεί το Πεκίνο είναι ένα επικίνδυνο και οριακό παιχνίδι για την Ουάσιγκτον, καθώς μπορεί να έχει μοιραίες παρενέργειες για τις ούτως ή άλλως οριακές ισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας.
kapopoulos@pegasus.gr
