Είναι οι μέρες τέτοιες που το πικρό χαμόγελο σχηματίζεται αυτόματα στα πρόσωπά μας, όσων ακόμη ενοχλούμαστε με την προκλητική παρουσία στην πόλη μας των φαντασμάτων των δωσιλόγων, των συνεργατών των Γερμανών, των γερμανοντυμένων... Και ακούμε από γερμανόδουλους κυβερνητικούς ότι η μουσική ανάκρουση της «Κατιούσας»* προσβάλλει την επέτειο. Ε, ας παίζουν στους δικούς τους δήμους τη «Λιλή Μαρλέν»!

Περπατάς στη Θεσσαλονίκη, και ούτε ένα σημάδι, ένα δρομάκι, μια πλατειούλα να σου θυμίζει ότι η πόλη απελευθερώθηκε σαν σήμερα από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, με επικεφαλής τον Μάρκο Βαφειάδη και τον κόκκινο συνταγματάρχη Ευριπίδη Μπακιρτζή, σώζοντας, με τη βοήθεια και των δυνάμεων του εφεδρικού ΕΛΑΣ, το λιμάνι, τους ηλεκτρικούς σταθμούς, τα υδραγωγεία από την ανατίναξη.

Αντίθετα, βλέπεις δρόμους αφιερωμένους π.χ. στον φρούραρχο Αθανάσιο Χρυσοχόου (σύμφωνα με τους αγιογράφους του «δεξί χέρι» του προδότη στρατηγού Τσολάκογλου), ο οποίος καταδικάστηκε μεν από το δικαστήριο, αλλά μετά τον χρειάστηκε η πατρίς. Οι ντροπαλές πλειοψηφίες των μεταχουντικών δημοτικών συμβουλίων, θέλουν... τεκμηρίωση για αυτές τις ονοματοθεσίες της χούντας.

Ο Έλληνας Χούβερ

Παραπέρα βλέπεις δρόμο για τον μεταξικό και εν συνεχεία κατοχικό δήμαρχο Κωνσταντίνο Μερκουρίου, τον επόμενο κατοχικό δήμαρχο, Γεώργιο Σερεμέτη, ενώ στα δυτικά, στην παλιά λαχαναγορά, δεσπόζει το όνομα του συνταγματάρχη Νικόλαου Μουσχουντή, στελέχους της Ασφάλειας, ο οποίος υπηρέτησε από το 1934 ώς το 1958 (που πέθανε) συνεχώς στη Θεσσαλονίκη!
Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε και κάποια άλλα στοιχεία που εδώ στην Ελλάδα αποκλείεται να βγούνε ποτέ στο φως επίσημα.

Ποιοι για παράδειγμα ήταν αυτοί οι δυο Αμερικανοί (;) πράκτορες Steve και Bill που σε έγγραφό τους της 22ας Νοεμβρίου 1944 (NNRM89.018) ζητούν ηθικές και όχι μόνο επιβραβεύσεις για 147 άτομα τα οποία είχαν δραστηριοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη στην οργάνωση Falanx; Μεταξύ τους είναι και κάποιος «Σοφοκλής», ψευδώνυμο του Νικόλαου Μουσχουντή. Σύμφωνα με την έκθεση, που αποχαρακτηρίστηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1988, ο Μουσχουντής εντάχτηκε στην οργάνωση τον Ιούλιο του '44 (τρεις μήνες πριν από την Απελευθέρωση)! Στην έκθεση αναφέρεται ως καλός αξιωματικός, εξαιρετικός χαρακτήρας, φίλος των ΗΠΑ που «έχοντας επαφές με διάφορους Γερμανούς αστυνομικούς συγκέντρωνε πληροφορίες και προστάτευε τις συμμαχικές αποστολές με αυτές τις πληροφορίες»**.Όλως συμπτωματικά, συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού, στέλνει, τον Γενάρη του '45 πλέον, συστατική επιστολή προς το Γενικό Επιτελείο της Ελληνικής Χωροφυλακής (!), αναφέροντας πάλι τα όσα υπέρ των συμμάχων έπραξε ο Μουσχουντής.

Ο αθώος Μέρτεν

Και μας «αποκαλύπτουν» σήμερα οι Αμερικανοί ότι το 1994, δικηγόρος της CIA πίεσε εισαγγελείς να μην ενοχλήσουν αξιωματούχο των ναζί, που φερόταν να εμπλέκεται σε 60.000 δολοφονίες.
Προφανώς τα νέα για κάποιον Μαξ Μέρτεν, που με μια υπογραφή του έστειλε στα στρατόπεδα του θανάτου 50.000 Εβραίους της Θεσσαλονίκης, δεν έφτασαν ποτέ στις ΗΠΑ. Το 1957 ο Μέρτεν στέλεχος πλέον του... υπουργείου Δικαιοσύνης της Δυτικής Γερμανίας, ήρθε στην Ελλάδα σαν τουρίστας, μάλλον για να «αναλάβει» ό,τι δεν πρόλαβε να πάρει φεύγοντας το '44, από την αρπαγή εβραϊκών περιουσιών (αξίας 125 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων). Τότε αναγνωρίστηκε από θύμα των στρατοπέδων που είχε γλιτώσει και συνελήφθη. Καταδικάστηκε από την ελληνική δικαιοσύνη σε 25 χρόνια κάθειρξη (μάρτυρας υπεράσπισης ο... στρατηγός πλέον Χρυσοχόου), αλλά η κυβέρνηση Καραμανλή άλλαξε τη νομοθεσία και ανέθεσε στη γερμανική δικαιοσύνη (δηλαδή και στον Μέρτεν) να τακτοποιήσει τα άτακτα παιδιά της. Φυσικά αθωώθηκε στη Γερμανία, αλλά ισχυρίστηκε -τόσο αχάριστος- στην κατάθεσή του (όπως δημοσιεύει το «Σπίγκελ») ότι ο πρωθυπουργός Καραμανλής, ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκος Μακρής, η σύζυγός του, Δοξούλα και ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, Γεώργιος Θεμελής, υπήρξαν συνεργάτες των Γερμανών. Η Δοξούλα Μακρή ήταν όντως γραμματέας του Μέρτεν και ο Θεμελής διορισμένος νομάρχης. Για τον Καραμανλή δεν βρέθηκε το παραμικρό στοιχείο.Αν κάποιος θέλει να πικραθεί περισσότερο, μπορεί να επισκεφθεί, έως τις 2.11.2014, την έκθεση «Μνήμες Κατοχής - Απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης», που διοργανώνουν η ΕΔΙΑ και ο «Όμιλος Φίλων Αρχείου Μάνου Μαλαμίδη», στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής (Αγγελάκη 13).
Τα τεκμήρια αφορούν δωσίλογους, πλουτήσαντες επί Κατοχής, τα Τάγματα Ασφαλείας, τις διώξεις των Εβραίων, συσσίτια, εκτελέσεις, στρατόπεδα εγκλεισμού κ.λπ.

* Διότι βέβαια ούτε οι ελληνικοί στίχοι είναι ο Ύμνος του ΕΑΜ, όπως ακόμη δηλώνουν οι γνωστοί αγράμματοι θαυμαστές του Χίτλερ εν Ελλάδι.
** «(...) being in contact with various German policemen he gathered information and protected the Allied missions with this information».