Στην εφημερίδα WASHINGTON POST,
ανταπόκριση του Associated Press με τίτλο «Iraqi Kurds to join fight in
Cobani» από την κουρδική πρωτεύουσα Αρμπίλ, υπογραμμίζει την
θριαμβευτική χτεσινή έναρξη της στρατιωτικής Κουρδικής αποστολής από το
αυτόνομο Κουρδιστάν στο Ιράκ για στήριξη των μαχητών της πολιορκημένης
πόλης Κομπάνι – όπου χιλιάδες πολιτών στο αεροδρόμιο ζητωκραύγαζαν και
εμψύχωναν τους 150 πρώτους Peshmerga που θα πολεμήσουν τους ισλαμιστές
στη Συρία.Υπογραμμίζεται η διστακτική στάση της Τουρκίας με τον πρωθυπουργό
Ahmet Davutoglu να επαναλαμβάνει ότι δεν πρόκειται να αποσταλούν τούρκοι
στρατιώτες κατά του Ισλαμικού Κράτους.
Εκτός από τους 150 κούρδους μαχητές που πήγαν αεροπορικώς στην Τουρκία πριν περάσουν στο Κομπάνι ένα ολόκληρο κομβόι με στρατιωτικά οχήματα που μεταφέρουν βαρύ οπλισμό και ρουκέτες ξεκίνησε οδικώς με τον ίδιο προορισμό μέσα στις επόμενες μέρες, παίρνοντας από τις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας και προκαλώντας ενθουσιασμό και συγκίνηση στις πολυάριθμες κουρδικές κοινότητες.
http://www.washingtonpost.com/world/middle_east/iraqi-kurdish-fighters-to-head-to-syria/2014/10/28/62355b8c-5e9b-11e4-827b-2d813561bdfd_story.html
* Εξ άλλου στην ιστοσελίδα της LOS ANGELES TIMES σχετική ανταπόκριση των Glen Johnson και Nabih Bulos από την Urfa της νοτιοανατολικής Τουρκίας με τίτλο «Iraqi Kurds move to join fight against Islamic State in Cobani» αναφέρεται στην επίσημη έναρξη της κουρδικής αποστολής στο Κομπάνι, όπου οι 150 πρώτοι μαχητές έφτασαν στο αεροδρόμιο της Urfa και έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους κατοίκους.Μεταξύ άλλων υπογραμμίζεται ότι η Άγκυρα έχει επιλέξει μια ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη τακτική απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος αρνούμενη να στηρίξει ενεργά τις συμμαχικές δυνάμεις – ενώ πολλές καταγγελίες από τη κουρδική πλευρά υποστηρίζουν πως στη πραγματικότητα η τουρκική κυβέρνηση στηρίζει τους ισλαμιστές.
http://www.latimes.com/world/middleeast/la-fg-turkey-peshmerga-kobani-20141029-story.html
ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΟΣ
Με τίτλο «A strategy still in progress» άρθρο του David Ignatius στην WASHINGTON POST αναλύει το γενικότερο κλίμα χάους στη Μέση Ανατολή, όπου οι πολίτες έχουν την αίσθηση μιας γενικής κατάρρευσης και διάλυσης, ενώ το σχέδιο στρατηγικής των ΗΠΑ προς το παρόν είναι ασαφές, γενικόλογο και ουσιαστικά έρμαιο των εξελίξεων.
Ειδικότερα υπογραμμίζει τον δισταγμό του αμερικανικού Πενταγώνου να εμπλακούν οι ΗΠΑ σε ουσιαστικότερες επιχειρήσεις, όπως με συμμετοχή επίγειων δυνάμεων τους για την ανακατάληψη της Μοσούλης – παρά τις σχετικές εκτιμήσεις από αμερικανούς ανώτερους αξιωματικούς που ήδη βρίσκονται στο Ιράκ και θεωρούν ότι μια δυναμική στρατιωτική παρέμβαση θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στον ISIS – ενώ έχει επιλεγεί η «προτιμητέα» λύση της εκπαίδευσης περίπου 5.000 μετριοπαθών σουνιτών του Ιράκ. Αν και είναι καθολική η πεποίθηση πως οι ισλαμιστές δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν νικηφόρα χωρίς την ενεργή συμμετοχή μάχιμων αμερικανικών δυνάμεων.
http://www.washingtonpost.com/opinions/david-ignatius-an-army-at-dawn-in-the-middle-east/2014/10/28/289b0846-5e36-11e4-9f3a-7e28799e0549_story.html
* Επίσης το κύριο άρθρο γνώμης στην WASHINGTON POST με τίτλο «Glossing over repression» και υπότιτλο «The Obama administration courts the Sisi regime in Egypt as it cracks down» καταφέρεται με ιδιαίτερα έντονο τρόπο κατά της «υπερβολικά καταπιεστικής» κυβέρνησης του Mohamed Sisi στην Αίγυπτο ενώ υπογραμμίζεται πως οι τρομοκρατικοί κίνδυνοι στη περιοχή αυξάνουν παρά το γεγονός ότι βρίσκονται φυλακή τουλάχιστον 16.000 στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Μεταξύ άλλων γίνεται αναφορά στη μεγάλη έκρηξη της Παρασκευής στη Χερσόνησο του Σινά όπου σκοτώθηκαν 30 στρατιώτες και στους «περιορισμούς της ελευθερίας έκφρασης» που επεβλήθησαν αμέσως μετά ενώ υπογραμμίζεται ότι με αυτό τον τρόπο εμποδίζονται οι «μετριοπαθείς ισλαμιστές» να εκφραστούν και επομένως στρέφονται αναγκαστικό προς τα άκρα. Και εκτιμάται πως η ανεκτική «πολιτική φιλίας» της αμερικανικής κυβέρνησης με το αιγυπτιακό καθεστώς είναι λανθασμένη – και κατ’ επέκταση σωστή η απόφαση της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας του Κογκρέσσου να συνδεθεί η συνέχιση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Αίγυπτο με σαφή μέτρα επιστροφής στις δημοκρατικές διαδικασίες.
http://www.washingtonpost.com/opinions/stop-us-support-for-the-repressive-regime-in-egypt/2014/10/28/0c871dca-5ebd-11e4-8b9e-2ccdac31a031_story.html
* Στην WASHINGTON TIMES άρθρο του Clifford May με τίτλο «Israel and the war of words» και υπότιτλο «How the Jewish state is being demonized» εκτιμά ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα στη Δύση αυξάνονται με μαθηματική πρόοδο ενώ η Δύση ακολουθεί μια ήπια και ανεκτική στάση απέναντι στη Χαμάς, αφήνοντας το Ισραήλ ανυπεράσπιστο και εκτεθειμένο.Μεταξύ άλλων το κείμενο αναφέρεται στις σχετικές απόψεις του στελέχους στο Johns Hopkins School of Advanced Studies Joshua Muravchik – όπως τις διατύπωσε και σε τελευταίο βιβλίο του, αναπτύσσοντας τη θέση πως το Ισραήλ απώλεσε τη διεθνή στήριξη μετά τον πόλεμο του 1967 καθώς η σύρραξη απέκτησε τη περιορισμένη έννοια της ισραηλο-παλαιστινιακής διαμάχης και όχι ενός σοβαρότερου και ευρύτερου αραβο-ισραηλινού ζητήματος.
http://www.washingtontimes.com/news/2014/oct/28/may-israel-and-the-war-of-words/
* Εξ άλλου στο νέο τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού WASHINGTON DIPLOMAT εκτενέστατο κείμενο του Larry Luxner με τίτλο «After Gaza, what’s next?» αναλύει τις ιστορικές πλευρές του Παλαιστινιακού ζητήματος και παραθέτει στοιχεία των εξελίξεων των τελευταίων δεκαετιών – ενώ παρουσιάζονται οι απόψεις του Εκπρόσωπου της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ουάσινγκτον Maen Rashid Areikat, που δεν χάνει την ευκαιρία να υπογραμμίσει το αδιέξοδο της ισραηλινής πολιτικής αλλά και τη σημασία στήριξης με κάθε τρόπο της Παλαιστινιακής Αρχής και της κυβέρνησης του Abu Abbas που εκφράζουν την πλειοψηφία του παλαιστινιακού λαού.
Μεταξύ άλλων αναλύεται το «κέρδος» της κίνησης της Παλαιστινιακής Αρχής για συμμετοχή στον ΟΗΕ σαν παρατηρητής αλλά και η ενδυνάμωση της Χαμάς που εκμεταλλεύεται στο έπακρο την απογοήτευση και το αδιέξοδο των πολιτών ενώ υπογραμμίζεται η άποψη του Areikat πως εάν το Ισραήλ συνεχίσει ανεμπόδιστα τους εποικισμούς – υπό τη συνεχή παρουσία και «προστασία» του ισραηλινού στρατού – στα παλαιστινιακά εδάφη θα τιναχθεί οριστικά στον αέρα κάθε ελπίδα συναινετικής λύσης, κάτι που επιζητούν οι πολίτες και των δύο πλευρών όμως η σχετική προοπτική απομακρύνεται εξαιτίας των ακραίων σκληροπυρηνικών που βρίσκονται πίσω από την σημερινή κυβέρνηση στο Τελ Αβίβ.
http://mignatiou.com/2014/10/kourdi-stratiotes-sto-kompani-erimin-tis-tourkias/
Εκτός από τους 150 κούρδους μαχητές που πήγαν αεροπορικώς στην Τουρκία πριν περάσουν στο Κομπάνι ένα ολόκληρο κομβόι με στρατιωτικά οχήματα που μεταφέρουν βαρύ οπλισμό και ρουκέτες ξεκίνησε οδικώς με τον ίδιο προορισμό μέσα στις επόμενες μέρες, παίρνοντας από τις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας και προκαλώντας ενθουσιασμό και συγκίνηση στις πολυάριθμες κουρδικές κοινότητες.
http://www.washingtonpost.com/world/middle_east/iraqi-kurdish-fighters-to-head-to-syria/2014/10/28/62355b8c-5e9b-11e4-827b-2d813561bdfd_story.html
* Εξ άλλου στην ιστοσελίδα της LOS ANGELES TIMES σχετική ανταπόκριση των Glen Johnson και Nabih Bulos από την Urfa της νοτιοανατολικής Τουρκίας με τίτλο «Iraqi Kurds move to join fight against Islamic State in Cobani» αναφέρεται στην επίσημη έναρξη της κουρδικής αποστολής στο Κομπάνι, όπου οι 150 πρώτοι μαχητές έφτασαν στο αεροδρόμιο της Urfa και έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους κατοίκους.Μεταξύ άλλων υπογραμμίζεται ότι η Άγκυρα έχει επιλέξει μια ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη τακτική απέναντι στο Ισλαμικό Κράτος αρνούμενη να στηρίξει ενεργά τις συμμαχικές δυνάμεις – ενώ πολλές καταγγελίες από τη κουρδική πλευρά υποστηρίζουν πως στη πραγματικότητα η τουρκική κυβέρνηση στηρίζει τους ισλαμιστές.
http://www.latimes.com/world/middleeast/la-fg-turkey-peshmerga-kobani-20141029-story.html
ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΟΣ
Με τίτλο «A strategy still in progress» άρθρο του David Ignatius στην WASHINGTON POST αναλύει το γενικότερο κλίμα χάους στη Μέση Ανατολή, όπου οι πολίτες έχουν την αίσθηση μιας γενικής κατάρρευσης και διάλυσης, ενώ το σχέδιο στρατηγικής των ΗΠΑ προς το παρόν είναι ασαφές, γενικόλογο και ουσιαστικά έρμαιο των εξελίξεων.
Ειδικότερα υπογραμμίζει τον δισταγμό του αμερικανικού Πενταγώνου να εμπλακούν οι ΗΠΑ σε ουσιαστικότερες επιχειρήσεις, όπως με συμμετοχή επίγειων δυνάμεων τους για την ανακατάληψη της Μοσούλης – παρά τις σχετικές εκτιμήσεις από αμερικανούς ανώτερους αξιωματικούς που ήδη βρίσκονται στο Ιράκ και θεωρούν ότι μια δυναμική στρατιωτική παρέμβαση θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στον ISIS – ενώ έχει επιλεγεί η «προτιμητέα» λύση της εκπαίδευσης περίπου 5.000 μετριοπαθών σουνιτών του Ιράκ. Αν και είναι καθολική η πεποίθηση πως οι ισλαμιστές δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν νικηφόρα χωρίς την ενεργή συμμετοχή μάχιμων αμερικανικών δυνάμεων.
http://www.washingtonpost.com/opinions/david-ignatius-an-army-at-dawn-in-the-middle-east/2014/10/28/289b0846-5e36-11e4-9f3a-7e28799e0549_story.html
* Επίσης το κύριο άρθρο γνώμης στην WASHINGTON POST με τίτλο «Glossing over repression» και υπότιτλο «The Obama administration courts the Sisi regime in Egypt as it cracks down» καταφέρεται με ιδιαίτερα έντονο τρόπο κατά της «υπερβολικά καταπιεστικής» κυβέρνησης του Mohamed Sisi στην Αίγυπτο ενώ υπογραμμίζεται πως οι τρομοκρατικοί κίνδυνοι στη περιοχή αυξάνουν παρά το γεγονός ότι βρίσκονται φυλακή τουλάχιστον 16.000 στελέχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Μεταξύ άλλων γίνεται αναφορά στη μεγάλη έκρηξη της Παρασκευής στη Χερσόνησο του Σινά όπου σκοτώθηκαν 30 στρατιώτες και στους «περιορισμούς της ελευθερίας έκφρασης» που επεβλήθησαν αμέσως μετά ενώ υπογραμμίζεται ότι με αυτό τον τρόπο εμποδίζονται οι «μετριοπαθείς ισλαμιστές» να εκφραστούν και επομένως στρέφονται αναγκαστικό προς τα άκρα. Και εκτιμάται πως η ανεκτική «πολιτική φιλίας» της αμερικανικής κυβέρνησης με το αιγυπτιακό καθεστώς είναι λανθασμένη – και κατ’ επέκταση σωστή η απόφαση της ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας του Κογκρέσσου να συνδεθεί η συνέχιση της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Αίγυπτο με σαφή μέτρα επιστροφής στις δημοκρατικές διαδικασίες.
http://www.washingtonpost.com/opinions/stop-us-support-for-the-repressive-regime-in-egypt/2014/10/28/0c871dca-5ebd-11e4-8b9e-2ccdac31a031_story.html
* Στην WASHINGTON TIMES άρθρο του Clifford May με τίτλο «Israel and the war of words» και υπότιτλο «How the Jewish state is being demonized» εκτιμά ότι τα τρομοκρατικά χτυπήματα στη Δύση αυξάνονται με μαθηματική πρόοδο ενώ η Δύση ακολουθεί μια ήπια και ανεκτική στάση απέναντι στη Χαμάς, αφήνοντας το Ισραήλ ανυπεράσπιστο και εκτεθειμένο.Μεταξύ άλλων το κείμενο αναφέρεται στις σχετικές απόψεις του στελέχους στο Johns Hopkins School of Advanced Studies Joshua Muravchik – όπως τις διατύπωσε και σε τελευταίο βιβλίο του, αναπτύσσοντας τη θέση πως το Ισραήλ απώλεσε τη διεθνή στήριξη μετά τον πόλεμο του 1967 καθώς η σύρραξη απέκτησε τη περιορισμένη έννοια της ισραηλο-παλαιστινιακής διαμάχης και όχι ενός σοβαρότερου και ευρύτερου αραβο-ισραηλινού ζητήματος.
http://www.washingtontimes.com/news/2014/oct/28/may-israel-and-the-war-of-words/
* Εξ άλλου στο νέο τεύχος Νοεμβρίου του περιοδικού WASHINGTON DIPLOMAT εκτενέστατο κείμενο του Larry Luxner με τίτλο «After Gaza, what’s next?» αναλύει τις ιστορικές πλευρές του Παλαιστινιακού ζητήματος και παραθέτει στοιχεία των εξελίξεων των τελευταίων δεκαετιών – ενώ παρουσιάζονται οι απόψεις του Εκπρόσωπου της Παλαιστινιακής Αρχής στη Ουάσινγκτον Maen Rashid Areikat, που δεν χάνει την ευκαιρία να υπογραμμίσει το αδιέξοδο της ισραηλινής πολιτικής αλλά και τη σημασία στήριξης με κάθε τρόπο της Παλαιστινιακής Αρχής και της κυβέρνησης του Abu Abbas που εκφράζουν την πλειοψηφία του παλαιστινιακού λαού.
Μεταξύ άλλων αναλύεται το «κέρδος» της κίνησης της Παλαιστινιακής Αρχής για συμμετοχή στον ΟΗΕ σαν παρατηρητής αλλά και η ενδυνάμωση της Χαμάς που εκμεταλλεύεται στο έπακρο την απογοήτευση και το αδιέξοδο των πολιτών ενώ υπογραμμίζεται η άποψη του Areikat πως εάν το Ισραήλ συνεχίσει ανεμπόδιστα τους εποικισμούς – υπό τη συνεχή παρουσία και «προστασία» του ισραηλινού στρατού – στα παλαιστινιακά εδάφη θα τιναχθεί οριστικά στον αέρα κάθε ελπίδα συναινετικής λύσης, κάτι που επιζητούν οι πολίτες και των δύο πλευρών όμως η σχετική προοπτική απομακρύνεται εξαιτίας των ακραίων σκληροπυρηνικών που βρίσκονται πίσω από την σημερινή κυβέρνηση στο Τελ Αβίβ.
http://mignatiou.com/2014/10/kourdi-stratiotes-sto-kompani-erimin-tis-tourkias/
