15 Οκτωβρίου 2014

Ο αδύνατος συμβιβασμός

Λίγη περισσότερη λιτότητα από τον Νότο και λίγη περισσότερη στήριξη της Ανάπτυξης από τη Γερμανία, αυτή τη φόρμουλα προτείνουν οι υπουργοί Οικονομίας στο Βερολίνο και στο Παρίσι, Γκάμπριελ και Μακρόν. Στη γραμμή αυτή κινήθηκε ο απερχόμενος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Βαν Ρομπάι στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στο Μιλάνο και ένα παρόμοιο σκηνικό θα στηθεί στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της επόμενης εβδομάδας. Η αδράνεια έχει συνθλιπτική δύναμη, καθώς όλοι πιστεύουν στον αυτονόητο συμβιβασμό στην Ευρώπη με την ίδια δύναμη που οι Καθολικοί πιστεύουν στα θαύματα της Παναγίας της Λούρδης.Η υπό εξέλιξη κρίση στην Ευρωζώνη προέκυψε από την αδυναμία της Γαλλίας και της Ιταλίας να τηρήσουν τη δρακόντεια δημοσιονομική πειθαρχία, τους όρους της οποίας υπέγραψαν στο πλαίσιο ενός συμβιβασμού ώστε η Γερμανία να εμπλακεί χωρίς επιφυλάξεις και αστερίσκους στη σταθεροποίηση του Κοινού Νομίσματος. Η δημοτικότητα του Ολάντ είναι στο 13%, η Λεπέν απειλεί με πρωτιά σε εθνικές εκλογές και είναι εύκολο να φαντασθούμε πως θα επιδεινωθεί η συγκυρία αν η κυβέρνηση Βαλς διορθώσει τον προϋπολογισμό του 2015 με περαιτέρω περικοπές κοινωνικών παροχών. Αλλωστε δεν είναι τυχαίος ο χθεσινός τίτλος της Μοντ «Γιατί το πολιτικό σύστημα της Γαλλίας ξεψυχάει».

Στην Ιταλία ο Μπέπε Γκρίλο μαζεύει υπογραφές για δημοψήφισμα με στόχο την έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, έναν δρόμο που θα ακολουθήσει υποχρεωτικά ο Μπερλουσκόνι ή ο όποιος διάδοχός του στην ηγεσία του Φόρτσα Ιταλία. Για όλους όσοι χαμογελούν με την όψη Οπερα Μπούφα των παραπάνω να θυμίσουμε ότι η επιστροφή στη λιρέτα στηρίζεται από μια μειοψηφική μεν αλλά βαρύνουσα πτέρυγα της Ενωσης Βιομηχάνων της χώρας.

Στο Παρίσι και στη Ρώμη έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια για τον όποιο συμβιβασμό με άμεσο τον κίνδυνο μείζονος πολιτικής κρίσης. Αδυναμίας δηλαδή του Ολάντ να ολοκληρώσει τη θητεία του και ταυτόχρονη αποσταθεροποίηση του Ρέντσι που είχε στηρίξει τη στρατηγική στο δόγμα ανάπτυξη έναντι διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Στις 5 Αυγούστου του 2010 στην Ιστοσελίδα της Morgan Stanley αναρτήθηκε κείμενο του βετεράνου αναλυτή αγορών Charles Goodhart με τίτλο «Μία προσέγγιση του 2020, πώς διαλύθηκε η Ευρωζώνη το 2013». Στην περσινή Σύνοδο του ΔΝΤ όλοι συμφωνούσαν ότι η Ευρωζώνη βγαίνει από την κρίση, φέτος μάλλον θα ξαναδιάβαζαν το κείμενο του κινδυνολόγου αναλυτή.