Εδώ και μερικά χρόνια, είναι γνωστό ότι Τουρκία και Ισραήλ
βρίσκονται «στα μαχαίρια», μετά την απόφαση της πρώτης να διεκδικήσει
ηγεμονικό ρόλο στον ισλαμικό κόσμο. Για να το πετύχει, μάλιστα, δεν
δίστασε να αξιοποιήσει το εγγενές μίσος που υπάρχει εκεί για το εβραϊκό
κράτος, αλλά και να παίξει τον ρόλο του «καλού» και του προστάτη των
Παλαιστινίων απέναντι στους κατακτητές και δυνάστες τους. Ο ίδιος ο
Ταγίπ Ερντογάν έχει βγάλει αμέτρητους πύρινους λόγους κατά του
Μπέντζαμιν Νετανιάχου και των Ισραηλινών -όπως έκανε και μετά την
τελευταία εισβολή τους στη Λωρίδα της Γάζας.Ακόμη κι αν έπεισε ορισμένους για τις καλές του προθέσεις, όμως, οι πρόσφατες εξελίξεις στα μέτωπα της Συρίας και του Ιράκ -και ειδικά τα όσα γίνονται στη μαρτυρική πόλη Κομπάνι- είναι αρκετές για να αποκαλύψουν το πραγματικό του πρόσωπο. Αυτό που, τελικά, δεν διαφέρει και πολύ από το αντίστοιχο του Νετανιάχου -όπως και οι βόμβες που δολοφονούν Παλαιστίνιους δεν είναι πιο «καλές» από εκείνες που σκοτώνουν Κούρδους. Άλλωστε, όπως για το Τελ Αβίβ η Χαμάς συνιστά τρομοκρατική οργάνωση η οποία πρέπει να εξοντωθεί, το ίδιο είναι και για την Άγκυρα το ΡΚΚ...
Δυστυχώς γι' αυτούς, όμως, τα πράγματα δεν πάνε καλά και όπως τα είχαν πιθανότατα σχεδιάσει. Διότι εκτός από το γεγονός ότι δεν πετυχαίνουν τους αντικειμενικούς τους στόχους και διαρκώς ενδυναμώνουν τους «τρομοκράτες», τώρα κινδυνεύουν να χάσουν (αν δεν το έχουν ήδη χάσει) και το παιχνίδι των εντυπώσεων στη Δύση.
Ήδη, δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο Ερντογάν τείνει να κατοχυρωθεί στις συνειδήσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών ως συνένοχος στο έγκλημα που διαπράττεται στο Κομπάνι, καθώς παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις (χθες ήρθε η σειρά της Γαλλίας που ζήτησε από την Τουρκία να ανοίξει τα σύνορά της), όχι απλώς συνεχίζει να μην επιτρέπει τη διέλευση βοήθειας προς τους ελεύθερους πολιορκημένους της μαρτυρικής πόλης, αλλά χθες έκανε κάτι ακόμη χειρότερο: Έστειλε τα αεροπλάνα της να βομβαρδίσουν τους κυριότερους συμμάχους τους, το ΡΚΚ -το οποίο, παρεμπιπτόντως, συνέβαλε αποφασιστικά στο να ανακοπεί η προέλαση των τζιχαντιστών στο βόρειο Ιράκ όταν ο ιρακινός στρατός υποχωρούσε πανικόβλητος...
Και σαν να μην έφταναν αυτά, οι πληροφορίες για τη στάση των Τούρκων στρατιωτών στα σύνορα προκαλούν φρίκη: Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters, αρνούνται να επιτρέψουν τη μεταφορά τραυματισμένων Κούρδων μαχητών σε νοσοκομεία τους, με αποτέλεσμα αυτοί να πεθαίνουν μπροστά στα συρματοπλέγματα -κι αυτό όταν μέχρι πρόσφατα, Τούρκοι νοσηλευτές είχαν εντολή να περιθάλπουν τραυματίες του Ισλαμικού Κράτους!
Ούτε για το Ισραήλ, βεβαίως, τα πράγματα είναι καλύτερα. Για του λόγου το αληθές, προχθές τα μεσάνυχτα, σε μια συμβολική κίνηση, το βρετανικό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης του Παλαιστινιακού κράτους, σε μια απόφαση ανάλογη εκείνης που είχε λάβει η Βουλή της Σουηδίας τον περασμένο μήνα. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν διαρροές ότι η Ε.Ε. εξετάζει τρόπους για να πιέσει το Ισραήλ να διακόψει τον εποικισμό των κατεχόμενων παλαιστινιακών εδαφών -ενώ η αμερικανική εφημερίδα New York Times έγραφε χθες στο πρωτοσέλιδό της ότι «το Ισραήλ βλέπει να απειλούνται οι φιλίες του στην Ευρώπη». Αφήστε δε που στη Δύση θεωρούν πως ο Νετανιάχου «τορπιλίζει» συστηματικά κάθε προσπάθεια ειρηνικής επίλυσης της κρίσης με το Ιράν.Αυτό που ίσως δεν έχουν συνειδητοποιήσει Ερντογάν και Νετανιάχου, καθώς και όσοι τους στηρίζουν, είναι ότι αυτές οι εξελίξεις ίσως βολεύουν ορισμένους στη Δύση, που αισθάνονται ότι πλέον Τουρκία και Ισραήλ δεν είναι αναντικατάστατοι «παίκτες»...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=113368127
