Αυτοί που ψυχρά πολιτικά και υποτίθεται γεωπολιτικά αξιολογούν τις
εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, θα μπορούσαν μια στιγμή έστω να καρφώσουν το
μυαλό και τα μάτια τους στα νεκρά σώματα των παιδιών στη Γάζα; Να
αφήσουν τους μικροπολιτικούς υπολογισμούς και το «δέος έναντι του
δαιμόνιου εβραϊκού μυαλού» και να αντικρύσουν τις πραγματικότητες ενός
ανεξήγητου πολέμου; Αλλού, σε άλλες γωνιές του πλανήτη, ακόμη και στις
πιο κοντινές, η σκέψη στις μέρες μας είναι σε ποια καλοκαιρινά σχολεία
θα ξοδεύουν δημιουργικά το χρόνο τους τα παιδιά (αγγλιστί summer
school). Στη Γάζα, τα σχολεία, που έχουν διαμορφωθεί από τον ΟΗΕ σε
καταφύγια, μετατρέπονται σε εκατόμβες για μικρά παιδιά. Οι Ισραηλινοί,
συνεχίζουν τον ανελέητο βομβαρδισμό της Γάζας. Φτιάχνουν μικρά ή μεγάλα
άλλοθι, χρησιμοποιούν τους εθελοτυφλούντες φανατικούς της Χαμάς, για να
εξαφανίσουν τους Παλαιστίνιους.
Ούτε οι νερόβραστες αντιδράσεις των Ηνωμένων Εθνών, ούτε και τα χλιαρά μουρμουρητά των δυτικών, είναι ικανά να σταματήσουν τη γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων. Γιατί δεν συνιστούν ποσώς αντιδράσεις. Είναι…διαμαρτυρίες για το θεαθήναι και για εσωτερική κατανάλωση. Εάν όσα διαδραματίζονται στην Παλαιστίνη γινόντουσαν σε άλλες περιοχές, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, θα συγκαλούσαν μέχρι και το Συμβούλιο Ασφαλείας για να ανάψουν τις πολεμικές μηχανές, να στείλουν στην περιοχή πολεμικά πλοία και αεροπλάνα. Τώρα τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Η ζωή των Παλαιστινίων και του όποιου άλλου αδύνατου λαού έχει διαφορετική τιμή, είναι στις εκπτώσεις. Είναι απλά αριθμοί και εικόνες για το αδηφάγο τηλεοπτικό κοινό.
Ούτε οι νερόβραστες αντιδράσεις των Ηνωμένων Εθνών, ούτε και τα χλιαρά μουρμουρητά των δυτικών, είναι ικανά να σταματήσουν τη γενοκτονία εναντίον των Παλαιστινίων. Γιατί δεν συνιστούν ποσώς αντιδράσεις. Είναι…διαμαρτυρίες για το θεαθήναι και για εσωτερική κατανάλωση. Εάν όσα διαδραματίζονται στην Παλαιστίνη γινόντουσαν σε άλλες περιοχές, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, θα συγκαλούσαν μέχρι και το Συμβούλιο Ασφαλείας για να ανάψουν τις πολεμικές μηχανές, να στείλουν στην περιοχή πολεμικά πλοία και αεροπλάνα. Τώρα τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Η ζωή των Παλαιστινίων και του όποιου άλλου αδύνατου λαού έχει διαφορετική τιμή, είναι στις εκπτώσεις. Είναι απλά αριθμοί και εικόνες για το αδηφάγο τηλεοπτικό κοινό.
Η Κύπρος, η οποία επιχειρεί να αναβαθμιστεί και να διαδραματίζει ρόλο
στην περιοχή μας, έχει χάσει τη λαλιά της. Η λογική του «ας κρυφτούμε
πίσω από τους άλλους για να περάσουμε», επιβεβαιώνει πως απέχουμε πολύ
από τους στόχους που τίθενται δημοσίως για το ρόλο που η χώρα μπορεί να
διαδραματίσει. Ο ΥΠΕΞ, ο οποίος ομολογουμένως κινείται δραστήρια σε
διπλωματικό επίπεδο, δεν απέφυγε προχθές την πεπατημένη των ίσων
αποστάσεων. Αναφέρθηκε σε εξισώσεις και μηδενικά αθροίσματα. Υπενθύμισε
για δεύτερη φορά πως μπορεί «η Παλαιστίνη έχει πάρα πολύ καλές σχέσεις
με την Τουρκία», αλλά αυτό «δεν μας εμποδίζει να τηρούμε στάση αρχών».
Καταδικαστική, πάντως, τοποθέτηση για τη γενοκτονία σε βάρος των
Παλαιστινίων δεν εκδόθηκε. Εκτός κι εάν κυκλοφόρησε στα μουλωχτά.
ΣΗΜ: Έχει κανείς φανταστεί εάν η κάθοδος του Ισραηλινού ΥΠΕΞ- στην Κύπρο- λόγω των εξελίξεων δεν αναβαλλόταν, τι θα γινόταν;
- See more at:
http://www.philenews.com/el-gr/arthra-apo-f-k-venizelos/103/212655/ta-summer-school-ton-palaistinion#sthash.IWHGNbhh.dpuf