Όμως η απόσυρση εκείνη δεν είχε συνδυασθεί και με το
οριστικό τέλος της διαμάχης στην περιοχή της αρχαίας Μεσοποταμίας. Με
την οριστική ειρήνη και το καταλάγιασμα των παθών που εξάπτονται κυρίως
από θρησκευτικές ιδεοληψίες οι οποίες στο Ισλάμ καταλήγουν να είναι
πολιτικές. Τελικά χθες στην μαύρη επέτειο για τους Αμερικανούς των
τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον των πρεσβειών τους στην Κένυα και την
Τανζανία το 1998 που άφησαν πίσω τους 200 νεκρούς, ο Μπαράκ Ομπάμα έγινε
ο τέταρτος στη σειρά πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που δίνει το
πράσινο φως για να αναλάβουν δράση τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη.
Για ανθρωπιστικούς λόγους κατ' αρχάς να συνδράμουν
εκείνους που λιμοκτονούν στα ορεινά του Ντοχούκ στο ιρακινό Κουρδιστάν
και όσους γενικότερα βρίσκονται υπό την απειλή του ISIS. Όμως η εντολή
του δεν περιορίζεται σε αυτά. Ζήτησε και την καταστροφή επιλεγμένων
στόχων της τρομμοκρατικής οργάνωσης που απειλεί ανοικτά τους Κούρδους
στην Ερμπίλ και φυσικά τις μεινοτικές κοινοτήτες που δεν ανήκουν στη
δική τους εξαιρετικά ακραία, μεσαιωνική ερμηνεία του σουνιτισμού.
Η υπόθεση δεν είναι απλή. Η εμπλοκή των αμερικανών ίσως
να είναι μεγαλύτερη από αυτή που άφησε να εννοηθεί ο πρόεδρος στην
ομιλία του. Στην επιχείρηση για τη διάσωση των ανθρώπων της μειονότητας
Γεζίντι ( είναι ζωροάστρες που ασπάζονται αρχές του Ισλάμ και του
Χριστιανισμού) θα συμμετάσχει υποχρεωτικώς ο ιρακινός σττρατός αλλά και
οι κούρδοι πεσμεργκά καθώς όλα συμβαίνουν στην περιοχή τους. Η εμπλοκή
τους έγκειται στην απομάκρυνση του ISIS από τους πρόποδες του βουνού
όπου ουσιαστικά έχουν εγκλωβισθεί χωρίς τροφή και νερό 40.000 άνθρωποι
της κοινότητας Γεζίντι.
Το ανησυχητικό όμως για την Ουάσιγκτον είναι ότι το ISIS
βρίσκεται προ των πυλών της Ερμπίλ όπου διαθέτει προξενείο αλλά και
δεκάδες ειδικούς που συνδράμουν την κουρδική κυβέρνηση στο βορά του
Ιράκ. Οι στρατιωτικοί θεωρούν βέβαιο ότι τα αμερικανικά μαχητικά θα
πλήξουν ουκ ολίγους στόχους των τρομοκρατών που πλέον ελέγχουν αρκετές
εκτάσεις στο Ιράκ και φυσικά στη Συρία.
Στη Μέση Ανατολή όχι μόνον δεν υπήρξε αραβική άνοιξη,
όπως και οι αμερικανοί υποστήριξαν, αλλά βρισκόμαστε μπροστά σε μία
ριζική γεωστρατηγική αναδιάταξη δυνάμεων και συμμαχιών που αυτή τη
στιγμή ουδείς μπορεί να υποδείξει την καταληξή της.
