Με αποκορύφωμα σήμερα τον νυν υπουργό Εξωτερικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος, στο όνομα μιας ανύπαρκτης ιδεολογικής συγγένειας με τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας και πρωθυπουργό της χώρας, Εντι Ράμα (διότι για ποιον σοσιαλισμό μπορεί να μιλά κανείς σήμερα και δη στην Αλβανία;), επιχείρησε να διατηρήσει μία φαινομενικά άριστη σχέση, συνοδευόμενη από φιλοφρονήσεις, χαριεντισμούς και συχνή ανταλλαγή γραπτών μηνυμάτων με τα κινητά τους τηλέφωνα, τη στιγμή που ο ίδιος αυτός άνθρωπος, ο Εντι Ράμα, δρομολογούσε την «εξουδετέρωση» των Βορειοηπειρωτών και ενίσχυε όσους πιστεύουν πως η δικαιοσύνη θα επέλθει με τη δημιουργία της «Τσαμουριάς».
Η οφθαλμοφανής πρόθεσή του πρόκειται πολύ σύντομα να γίνει πράξη έπειτα από την έγκριση στις 31 Ιουλίου από τα αλβανικά νομοθετικά όργανα της νέας εδαφικής μεταρρύθμισης στον τομέα της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Αλβανία, η οποία προβλέπει, μέσω συγχωνεύσεων και συνενώσεων, τη σοβαρή μείωση των διοικητικών μονάδων και τη δημιουργία «Δήμου Τσαμουριάς».
ΟΕντι Ράμα, ωστόσο, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Le Temps» έστειλε μήνυμα στην Ευρώπη «να μην αφήσει την Αλβανία να ξαναγυρίσει στο παρελθόν», αντιθέτως να επιτρέψει να ανοίξει ο δρόμος της ευρωπαϊκής της ολοκλήρωσης, καθότι δεν είναι χώρα μουσουλμανική, όπως είπε, αλλά ευρωπαϊκή, ενώ ως προς τα όσα προσάπτουν στην Αλβανία, ότι δηλαδή πρόκειται για χώρα στην οποία ανθεί η διαφθορά και το έγκλημα, όπως σημείωσε, πρόκειται για υπερβολές και παραπληροφόρηση.
Η Αθήνα, η οποία ένθερμα υποστήριξε τα Τίρανα ως προεδρεύουσα του Συμβουλίου της Ε.Ε. προκειμένου να αποδοθεί στην Αλβανία το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ε.Ε. και η οποία ακόμη αναμένει μία κίνηση καλής θέλησης από την αλβανική κυβέρνηση, ώστε να δοθεί επιτέλους μία λύση στο ζήτημα της οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ της Ελλάδας και της Αλβανίας, από χθες έχει να αντιμετωπίσει μία νέα πραγματικότητα.
Χθες η Εισαγγελία των Τιράνων άσκησε ποινική δίωξη εις βάρος όλων όσοι σχετίζονται με την κατάρτιση της συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα το 2009, καθότι εκτιμάται ότι η εν λόγω συμφωνία θίγει τα συμφέροντα της Αλβανίας και η όλη διαδικασία κινήθηκε έπειτα από σχετική καταγγελία του αλβανικού υπουργείου Εξωτερικών και του ομολόγου του κ. Βενιζέλου, Ντιτμίρ Μπουσάτι.
Κανείς βεβαίως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι στις τάξεις των Βορειοηπειρωτών όλοι οι εμπλεκόμενοι και ο κάθε φέρελπις πολιτικός όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν αγνοί στις προθέσεις τους, κάθε άλλο μάλιστα. Ωστόσο, η σωτηρία της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της είναι ένα ζήτημα υπεράνω όλων.
Ο στρουθοκαμηλισμός, οι νουθεσίες του Γιώργου Παπανδρέου -αφού «έχτισε» τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις «εποικοδομητικά» κατά τη διάρκεια της θητείας του στο ελληνικό ΥΠΕΞ- με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς προς την «όμορη» αλβανική κυβέρνηση, οι περιοδείες και το φλερτ στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με ορισμένους κύκλους στην Αλβανία από ό,τι φαίνεται δεν αποδίδουν, ίσως να χρειάζεται αλλαγή στάσης και πολιτικής...
