ΣΥΜΦΩΝΑ με τον γνωστό Τούρκο αρθρογράφο Τζενγκίζ Τσαντάρ, «Ο Ερντογάν θέλει να παραμείνει μέχρι το 2023, για τα 100 χρόνια της Δημοκρατίας. Βλέπει τον εαυτό του ως έναν νέο σουλτάνο, θεωρεί ότι έχει αναλάβει μια διπλή αποστολή: να ξαναδώσει στο Ισλάμ τη θέση του στην Τουρκία και να ξαναδώσει στην Τουρκία, κληρονόμο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη θέση της στον κόσμο». Εξαιρετικός ρήτορας, με ηγετικά χαρακτηριστικά και λαϊκή γλώσσα, είναι πολιτικά αήττητος από το 2002 που εμφανίστηκε στον πολιτικό στίβο της Τουρκίας και έγινε ο ηγέτης της.
ΜΑ ΤΩΡΑ τι θες να μας πεις; Πως ο Ερντογάν είναι ηγέτης - πρότυπο και μας τα γράφεις όλα αυτά; Είναι μια ερώτηση που θα δεχτώ, αλλά η απάντηση δεν βρίσκεται στα πρότυπα που έχουμε εμείς ή έχει ο καθένας από εμάς. Εδώ αναλύουμε μια πραγματικότητα και θυμίζουμε τον ρόλο των ηγετών στην παγκόσμια ιστορία. Όσοι τον αγνοούν, δεν γνωρίζουν τον κόσμο και δεν μπορούν να τον αλλάξουν. Γιατί λοιπόν ο Ερντογάν ήταν ο μόνος πολιτικός ηγέτης που καταδίκασε από την πρώτη στιγμή και με τον πλέον σκληρό τρόπο την επιχείρηση γενοκτονίας στη Γάζα; Είναι θέμα ανθρωπιστικής ευαισθησίας σε έναν κόσμο όπου τα πάντα καθορίζονταν και εξακολουθούν να καθορίζονται από συμφέροντα και ισχύ; Γιατί πάει και παρακάτω, δίνοντας άδεια για μια νέα αποστολή με στολίσκο ακτιβιστών που θα επιχειρήσει σύντομα να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια και να σπάσει τον θαλάσσιο αποκλεισμό των Ισραηλινών στη Γάζα; Γιατί δεν συζήτησε καν ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ να πάρει μέτρα κατά της Ρωσίας; Γιατί μπορεί να μην υπακούει στις εντολές των Αμερικανών και των Ευρωπαίων;
ΔΙΟΤΙ ο Ερντογάν φιλοδοξεί να κάνει την Τουρκία μια νέα μεγάλη περιφερειακή δύναμη οικονομικό και πολιτικό κέντρο, με μεγάλη επιρροή στις τέως σοβιετικές δημοκρατίες, Καζακστάν, Αζερμπαϊτζάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν αλλά και συνολικά του αραβικού κόσμου, το γόητρο του οποίου έχει πληγωθεί από την πολιτική του Ισραήλ. Όλη αυτή η διεθνής περιφέρεια της Τουρκίας είναι μια τεράστια αγορά, πεδίο οικονομικής ανάπτυξης και πολιτικής επιρροής για μια χώρα που η μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία της καλπάζει με ετήσια ανάπτυξη πωλήσεων 33% (!), ενώ η εθνική βιομηχανία αμυντικών συστημάτων εξελίσσεται σε μια από τις μεγαλύτερες του κόσμου. Το εμπάργκο της Αθήνας στη Ρωσία της ήρθε ως μέγα δώρο, καθώς ο αγροτικός τομέας αναπτύσσεται ραγδαία με σύγχρονα μέσα και εισαγόμενη από την Ολλανδία (κυρίως) τεχνογνωσία και οι ιχθυοκαλλιέργειες, στις οποίες εργάζονται πλέον εκατοντάδες Έλληνες ειδικοί, θα απογειωθούν. Παράλληλα, ο κίνδυνος φούσκας λόγω της κατασκευαστικής έκρηξης μειώνεται σημαντικά, με το κλάδο να ανοίγεται δυναμικά σε όλη αυτήν την τεράστια περιφέρεια που περιγράψαμε. Να κάνουμε συγκρίσεις με τη δική μας κυβέρνηση; Η Τουρκία κερδίζει την αναμέτρηση με την Ελλάδα χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε μια τουφεκιά!
dchristou52@gmail.com
