Νέα μεγάλη αλβανική διαδήλωση έλαβε χώρα στα Σκόπια, με
αφορμή την καταδίκη έξι Αλβανών για την δολοφονία πέντε Σλάβων, το Πάσχα
του 2012. Οι Αλβανοί καταδικάστηκαν από το σκοπιανό δικαστήριο ως
«τρομοκράτες», γεγονός που έχει εξαγριώσει την αλβανική μειονότητα (25%
του πληθυσμού περίπου) του ασταθούς γειτονικού κρατιδίου, το οποίο παρά
ταύτα εξακολουθεί να προπαγανδίζει κατά της ελληνικής ιστορίας, της
μνήμης και του πολιτισμού.
Η ΠΓΔΜ είναι ήδη μια χώρα υπό κατάρρευση, βαθιά διαιρεμένη. Είναι ένα τεχνητό κρατικό μόρφωμα που δημιουργήθηκε, από τον Τίτο, για να αποτελέσει όχημα διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδας, με την συνεργασία, δυστυχώς, και της τότε ηγεσίας της ελληνικής αριστεράς.
Το μόρφωμα αυτό έγινε ανεκτό από τις μετέπειτα κυβερνήσεις της δεξιάς και του κέντρου, προς όφελος της «ελληνογιουγκοσλαβικής συνεργασίας», υπό την πίεση των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα, μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, να αποβεί εκ νέου ένας ακόμα βραχνάς για την Ελλάδα, η οποία στο διάστημα 1990-2014, μάλλον δεν προέβη και στις βέλτιστες των επιλογών για την επίλυσή του.
Τα Σκόπια πάντως φλέγονται και αυτό είναι το σημαντικό. Από τη στιγμή της δημιουργίας του κρατικού αυτού μορφώματος οι διαμάχες μεταξύ Σλάβων και Αλβανών ήταν συνεχείς. Από το 2001 και μετά όμως η σύγκρουση έχει κλιμακωθεί. Τότε οι Αλβανοί είχαν συγκροτήσει δική τους πολιτοφυλακή και υπήρξαν ένοπλες συγκρούσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις. Οι συγκρούσεις τερματίστηκαν με την Συμφωνία της Αχρίδας, βάσει της οποίας οι Αλβανοί άφησαν τα όπλα και συγκρότησαν πολιτικό κόμμα (αργότερα κόμματα), ώστε να διεκδικήσουν, με άλλο τρόπο τα δικαιώματά τους.
Αν και έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε οι σχέσεις μεταξύ Σλάβων και Αλβανών δεν έχουν ομαλοποιηθεί. Κάθε άλλο μάλιστα. Οι Αλβανοί αισθάνονται πάντα πολίτες Β’ κατηγορίας στα Σκόπια και το δείχνουν. Η καταδίκη των έξι Αλβανών ως τρομοκρατών ήταν η θρυαλλίδα που άναψε και πάλι την σύγκρουση, ξυπνώντας το εν υπνώσει ευρισκόμενο, φυλετικό μίσος.
Ξένοι παρατηρητές αναφέρουν ότι η καταδίκη αυτή δεν στηρίχθηκε σε πραγματικά τεκμήρια και είχε πολιτικό υπόβαθρο. Οι Αλβανοί όμως δεν στρέφονται πλέον μόνο κατά του εθνικιστικού κόμματος του VMRO, του πρωθυπουργού Γκρουέφσκι, αλλά και κατά του αλβανικού κόμματος DUI, το οποίο μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, παρέχοντας υποστήριξη και κάλυψη στον ανερμάτιστο Σκοπιανό πρωθυπουργό.
Η ΠΓΔΜ είναι ήδη μια χώρα υπό κατάρρευση, βαθιά διαιρεμένη. Είναι ένα τεχνητό κρατικό μόρφωμα που δημιουργήθηκε, από τον Τίτο, για να αποτελέσει όχημα διεκδικήσεων εις βάρος της Ελλάδας, με την συνεργασία, δυστυχώς, και της τότε ηγεσίας της ελληνικής αριστεράς.
Το μόρφωμα αυτό έγινε ανεκτό από τις μετέπειτα κυβερνήσεις της δεξιάς και του κέντρου, προς όφελος της «ελληνογιουγκοσλαβικής συνεργασίας», υπό την πίεση των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα, μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, να αποβεί εκ νέου ένας ακόμα βραχνάς για την Ελλάδα, η οποία στο διάστημα 1990-2014, μάλλον δεν προέβη και στις βέλτιστες των επιλογών για την επίλυσή του.
Τα Σκόπια πάντως φλέγονται και αυτό είναι το σημαντικό. Από τη στιγμή της δημιουργίας του κρατικού αυτού μορφώματος οι διαμάχες μεταξύ Σλάβων και Αλβανών ήταν συνεχείς. Από το 2001 και μετά όμως η σύγκρουση έχει κλιμακωθεί. Τότε οι Αλβανοί είχαν συγκροτήσει δική τους πολιτοφυλακή και υπήρξαν ένοπλες συγκρούσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις. Οι συγκρούσεις τερματίστηκαν με την Συμφωνία της Αχρίδας, βάσει της οποίας οι Αλβανοί άφησαν τα όπλα και συγκρότησαν πολιτικό κόμμα (αργότερα κόμματα), ώστε να διεκδικήσουν, με άλλο τρόπο τα δικαιώματά τους.
Αν και έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε οι σχέσεις μεταξύ Σλάβων και Αλβανών δεν έχουν ομαλοποιηθεί. Κάθε άλλο μάλιστα. Οι Αλβανοί αισθάνονται πάντα πολίτες Β’ κατηγορίας στα Σκόπια και το δείχνουν. Η καταδίκη των έξι Αλβανών ως τρομοκρατών ήταν η θρυαλλίδα που άναψε και πάλι την σύγκρουση, ξυπνώντας το εν υπνώσει ευρισκόμενο, φυλετικό μίσος.
Ξένοι παρατηρητές αναφέρουν ότι η καταδίκη αυτή δεν στηρίχθηκε σε πραγματικά τεκμήρια και είχε πολιτικό υπόβαθρο. Οι Αλβανοί όμως δεν στρέφονται πλέον μόνο κατά του εθνικιστικού κόμματος του VMRO, του πρωθυπουργού Γκρουέφσκι, αλλά και κατά του αλβανικού κόμματος DUI, το οποίο μετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό, παρέχοντας υποστήριξη και κάλυψη στον ανερμάτιστο Σκοπιανό πρωθυπουργό.
Το γεγονός αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό καθώς, υπό την πίεση της αλβανικής κοινής γνώμης, το
DUI, πιθανότατα θα υποχρεωθεί, αργά ή γρήγορα, να εγκαταλείψει τη
συμμαχία με το VMRO, με απρόβλεπτες συνέπειες για την κυβερνητική και
την εν γένει σταθερότητα του θνησιγενούς αυτού κατασκευάσματος,
το οποίο, κατά τα άλλα συνεχίζει να καπηλεύεται την ελληνική ιστορία
και τον πολιτισμό και μέσω πληρωμένων οργάνων του στα διάφορα φόρα, αλλά
και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Προσπαθεί
να καθιερώσει τις εμετικές θεωρείς του πληρωμένου από τους Πανσλαβιστές
Ρώσους, τον 19ου αιώνα, Φαλμεράγιερ, περί δήθεν ολικής εξαφάνισης του
ελληνικού έθνους από τους Σλάβους…