ΤΟΥΡΚΙΑ – Προς μία
αυταρχική δική του μονοκρατορία φαίνεται πως βαδίζει ο Ερντογάν μετά και
από την απαγόρευση της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης των συνδικάτων στην
εμβληματική περιοχή της Πόλης
Του Νικόλα Ζηργάνου
Σε ακόμη μια επίδειξη αυταρχισμού, ο Ταγίπ Ερντογάν απαγόρευσε την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των συνδικάτων στην πλατεία Ταξίμ και κατηγόρησε τους συνδικαλιστές και τις αριστερές οργανώσεις ότι θέλουν να δημιουργήσουν χάος στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.Την απόφαση αυτή καταδίκασε η αντιπολίτευση και ο αρχηγός του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, υπενθύμισε στον Τούρκο πρωθυπουργό ότι το κυβερνών Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, AKP, και ο Ερντογάν προσωπικά, είχαν επαναφέρει τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς στο Ταξίμ, έπειτα από πολύχρονη απαγόρευση που επιβλήθηκε μετά τη σφαγή της Πρωτομαγιάς του 1977, όταν «άγνωστοι» πυροβόλησαν κατά του πλήθους, σκότωσαν 36 και τραυμάτισαν 220 διαδηλωτές. Στη μεγαλειώδη συγκέντρωση συμμετείχαν περίπου μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι.
Αφαντοι οι φονιάδες
Οι υπεύθυνοι της σφαγής δεν εντοπίστηκαν ποτέ, αντιθέτως η αστυνομία συνέλαβε 500 διαδηλωτές, από τους οποίους παραπέμφθηκαν σε δίκη οι 76. Πολλά χρόνια αργότερα, ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπουλέντ Ετσεβίτ, δήλωσε ότι οι φυσικοί αυτουργοί ήταν φονιάδες του «Κόντρα Γκερίλα», σε διατεταγμένη υπηρεσία του δεξιού παρακράτους με στόχο την Αριστερά και τους Κούρδους.
Ηταν μια «μαύρη επιχείρηση» του τουρκικού Gladio, σε συνεργασία με τη CIA. Οπως αποκάλυψαν πολύ αργότερα τουρκικά ΜΜΕ, οι πυροβολισμοί έπεσαν από 20 ελεύθερους σκοπευτές ακροβολισμένους στο ψηλότερο τότε κτίριο πλησίον του Ταξίμ, το ξενοδοχείο «International», ιδιοκτησίας της αμερικανικής εταιρείας ITT, η οποία είχε ενεργό ανάμιξη στο πραξικόπημα κατά του τότε προέδρου της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε.
Στο ξενοδοχείο, όπου είχε απαγορευτεί εκείνη την ημέρα η πρόσβαση στο εσωτερικό του, εθεάθη ο τότε υποδιοικητής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, ΜΙΤ, Χιράμ Αμπάς, ο οποίος ήταν, σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, έμμισθος της CIA. Ο Αμπάς είχε αποφοιτήσει από σχολή αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στη φάρμα της CIA στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν διαβόητος αντικομμουνιστής. Είχε υπηρετήσει την περίοδο 1968-1971 στη Βηρυτό, όπου συνεργάστηκε με τη Μοσάντ σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά οργανώσεων της λιβανέζικης Αριστεράς και των Παλαιστινίων.
Χθες, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι οι Τούρκοι εργαζόμενοι μπορούν να διαδηλώσουν σε άλλες δύο πλατείες της Κωνσταντινούπολης, μακριά από το Ταξίμ, εμβληματική πλατεία-σύμβολο της λαϊκής αντίδρασης κατά του αυταρχισμού του νεο-Οθωμανού πρωθυπουργού, το περασμένο καλοκαίρι.
Η ολοένα αυξανόμενη μονοκρατορία του Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα που του έδωσαν πρόσθετη ισχύ στο εσωτερικό του ΑΚΡ, προβληματίζουν τους πολιτικούς αναλυτές, καθώς ο Τούρκος πρωθυπουργός βαδίζει ολοταχώς για την κατάληψη της προεδρίας και την αλλαγή του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία.
Οι επικείμενες προεδρικές εκλογές του Αυγούστου θα έχουν πιθανότατα τον Ερντογάν πρωταγωνιστή, με μεγάλο ερωτηματικό ακόμα τη στάση του νυν προέδρου και συνιδρυτή του ΑΚΡ, Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Ο Γκιούλ σφυρίζει…
Ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε την περασμένη Παρασκευή στην Κιουτάχεια πως κάτω από τις παρούσες συνθήκες δεν έχει πολιτικά σχέδια για το μέλλον και όταν ρωτήθηκε αν το ρωσικό μοντέλο Πούτιν-Μεντβιέντεφ (που άλλαξαν αμοιβαία τα αξιώματα του πρωθυπουργού και του προέδρου) μπορεί να επαναληφθεί στην Τουρκία, απάντησε πως «δεν συνάδει με μια δημοκρατική χώρα».
Αν ο Ερντογάν αποφασίσει και ανακοινώσει δημόσια ότι θα είναι τελικά υποψήφιος για την προεδρία (που είναι και το πιθανότερο με τα σημερινά δεδομένα), ο Γκιουλ δεν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία.
Ωστόσο, δεν φαίνεται να αποδέχεται και έναν ρόλο διακοσμητικού πρωθυπουργού, με τον Ερντογάν παντοδύναμο πρόεδρο με εξουσίες που θα ζήλευε και ο δικτάτορας «πρόεδρος» της δεκαετίας του ’80, στρατηγός Κενάν Εβρέν. Πόσο μάλλον, που ο Ερντογάν φαίνεται να προωθεί ως διάδοχό του στην ηγεσία του ΑΚΡ άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του, ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον πλήρη προσωπικό έλεγχο σε όλα τα κέντρα αποφάσεων της χώρας.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σύντομα, μετά από αναμενόμενη συνάντηση μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλ.
Του Νικόλα Ζηργάνου
Σε ακόμη μια επίδειξη αυταρχισμού, ο Ταγίπ Ερντογάν απαγόρευσε την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση των συνδικάτων στην πλατεία Ταξίμ και κατηγόρησε τους συνδικαλιστές και τις αριστερές οργανώσεις ότι θέλουν να δημιουργήσουν χάος στο κέντρο της Κωνσταντινούπολης.Την απόφαση αυτή καταδίκασε η αντιπολίτευση και ο αρχηγός του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, υπενθύμισε στον Τούρκο πρωθυπουργό ότι το κυβερνών Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, AKP, και ο Ερντογάν προσωπικά, είχαν επαναφέρει τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς στο Ταξίμ, έπειτα από πολύχρονη απαγόρευση που επιβλήθηκε μετά τη σφαγή της Πρωτομαγιάς του 1977, όταν «άγνωστοι» πυροβόλησαν κατά του πλήθους, σκότωσαν 36 και τραυμάτισαν 220 διαδηλωτές. Στη μεγαλειώδη συγκέντρωση συμμετείχαν περίπου μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι.
Αφαντοι οι φονιάδες
Οι υπεύθυνοι της σφαγής δεν εντοπίστηκαν ποτέ, αντιθέτως η αστυνομία συνέλαβε 500 διαδηλωτές, από τους οποίους παραπέμφθηκαν σε δίκη οι 76. Πολλά χρόνια αργότερα, ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας, Μπουλέντ Ετσεβίτ, δήλωσε ότι οι φυσικοί αυτουργοί ήταν φονιάδες του «Κόντρα Γκερίλα», σε διατεταγμένη υπηρεσία του δεξιού παρακράτους με στόχο την Αριστερά και τους Κούρδους.
Ηταν μια «μαύρη επιχείρηση» του τουρκικού Gladio, σε συνεργασία με τη CIA. Οπως αποκάλυψαν πολύ αργότερα τουρκικά ΜΜΕ, οι πυροβολισμοί έπεσαν από 20 ελεύθερους σκοπευτές ακροβολισμένους στο ψηλότερο τότε κτίριο πλησίον του Ταξίμ, το ξενοδοχείο «International», ιδιοκτησίας της αμερικανικής εταιρείας ITT, η οποία είχε ενεργό ανάμιξη στο πραξικόπημα κατά του τότε προέδρου της Χιλής, Σαλβαδόρ Αλιέντε.
Στο ξενοδοχείο, όπου είχε απαγορευτεί εκείνη την ημέρα η πρόσβαση στο εσωτερικό του, εθεάθη ο τότε υποδιοικητής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, ΜΙΤ, Χιράμ Αμπάς, ο οποίος ήταν, σύμφωνα με τον διεθνή Τύπο, έμμισθος της CIA. Ο Αμπάς είχε αποφοιτήσει από σχολή αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στη φάρμα της CIA στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήταν διαβόητος αντικομμουνιστής. Είχε υπηρετήσει την περίοδο 1968-1971 στη Βηρυτό, όπου συνεργάστηκε με τη Μοσάντ σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις κατά οργανώσεων της λιβανέζικης Αριστεράς και των Παλαιστινίων.
Χθες, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι οι Τούρκοι εργαζόμενοι μπορούν να διαδηλώσουν σε άλλες δύο πλατείες της Κωνσταντινούπολης, μακριά από το Ταξίμ, εμβληματική πλατεία-σύμβολο της λαϊκής αντίδρασης κατά του αυταρχισμού του νεο-Οθωμανού πρωθυπουργού, το περασμένο καλοκαίρι.
Η ολοένα αυξανόμενη μονοκρατορία του Ερντογάν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα που του έδωσαν πρόσθετη ισχύ στο εσωτερικό του ΑΚΡ, προβληματίζουν τους πολιτικούς αναλυτές, καθώς ο Τούρκος πρωθυπουργός βαδίζει ολοταχώς για την κατάληψη της προεδρίας και την αλλαγή του πολιτεύματος σε προεδρική δημοκρατία.
Οι επικείμενες προεδρικές εκλογές του Αυγούστου θα έχουν πιθανότατα τον Ερντογάν πρωταγωνιστή, με μεγάλο ερωτηματικό ακόμα τη στάση του νυν προέδρου και συνιδρυτή του ΑΚΡ, Αμπντουλάχ Γκιουλ.
Ο Γκιούλ σφυρίζει…
Ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε την περασμένη Παρασκευή στην Κιουτάχεια πως κάτω από τις παρούσες συνθήκες δεν έχει πολιτικά σχέδια για το μέλλον και όταν ρωτήθηκε αν το ρωσικό μοντέλο Πούτιν-Μεντβιέντεφ (που άλλαξαν αμοιβαία τα αξιώματα του πρωθυπουργού και του προέδρου) μπορεί να επαναληφθεί στην Τουρκία, απάντησε πως «δεν συνάδει με μια δημοκρατική χώρα».
Αν ο Ερντογάν αποφασίσει και ανακοινώσει δημόσια ότι θα είναι τελικά υποψήφιος για την προεδρία (που είναι και το πιθανότερο με τα σημερινά δεδομένα), ο Γκιουλ δεν θα διεκδικήσει δεύτερη θητεία.
Ωστόσο, δεν φαίνεται να αποδέχεται και έναν ρόλο διακοσμητικού πρωθυπουργού, με τον Ερντογάν παντοδύναμο πρόεδρο με εξουσίες που θα ζήλευε και ο δικτάτορας «πρόεδρος» της δεκαετίας του ’80, στρατηγός Κενάν Εβρέν. Πόσο μάλλον, που ο Ερντογάν φαίνεται να προωθεί ως διάδοχό του στην ηγεσία του ΑΚΡ άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του, ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον πλήρη προσωπικό έλεγχο σε όλα τα κέντρα αποφάσεων της χώρας.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν σύντομα, μετά από αναμενόμενη συνάντηση μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλ.
