Με τον Σενέρ Λεβέντ
Οι υποστηρικτές του στάτους κβο ανάμεσά μας ανησύχησαν σοβαρά αυτήν τη
φορά. Φοβούνται. Αυτό που τους φοβίζει πιο πολύ είναι η στάση της
ελληνοκυπριακής πλευράς. Μέχρι τώρα ήταν βέβαιοι ότι η ελληνοκυπριακή
πλευρά θα έλεγε «όχι» σε όλα τα σχέδια. Τώρα δεν εμπιστεύονται το
ελληνοκυπριακό «όχι». Είναι και αυτοί πλέον οπαδοί του «ναι». Αυτός
είναι ο πραγματικός τους φόβος. Ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί οι
λεπτομέρειες και το σαφές πλαίσιο του σχεδίου, αλλά στον νότο άρχισε να
επικρατεί η άποψη «λύση να ’ναι και ό,τι να ’ναι».Αφού φοβούνται τόσο πολύ από τη λύση, πρέπει να έχουν πολύ μεγάλα λάφυρα που θα χάσουν. Όμως, δεν έχει φανεί φως στην άκρη του τούνελ ακόμα. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει κάτι τέτοιο. Ούτε όσοι υποστηρίζουν με θέρμη τη λύση όπως εγώ το έχουν δει. Τι παράξενο. Εκείνοι που δεν θέλουν λύση το βλέπουν, ενώ εμείς δεν το βλέπουμε. Δεν μας καθησυχάζουν ακόμα και τα λόγια του Σερντάρ που αποκαλύπτουν την ανησυχία του. Είπε ότι «κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει συμφωνία με έξωθεν πιέσεις». Από πού το συμπεραίνει αυτό ο Σερντάρ; Τουλάχιστον να μας εξηγήσει λίγο το θέμα να μάθουμε και εμείς.
Πολύ μπερδεμένη είναι η κατάσταση στην περιοχή μας. Πιο μπερδεμένη από κάθε άλλη φορά. Ειδικά η κατάσταση στην Τουρκία, που αποτελεί μιαν από τις πλευρές αυτής της συμφωνίας, είναι πολύ αβέβαιη. Επιπλέον, δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει ούτε μετά τις εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή. Βλέπετε τις πλατείες. Η Τουρκία έχει μοιραστεί στα δυο. Όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά. Μπορεί να μπει σε πόλεμο με τη Συρία. Μπορεί να έρθει μια πολύ πιο σκληρή δικτατορία από την τωρινή μετά τις εκλογές. Σε περίπτωση που ο Ερντογάν δεν ανατραπεί με τις εκλογές, η Αμερική μπορεί να καταφύγει σε άλλα μέτρα. Αν είναι πράγματι αποφασισμένη να τον απομακρύνει, θα βρει οπωσδήποτε κάποιον τρόπο να το κάνει. Υπάρχουν κάποιοι που φέρνουν το παράδειγμα τις Αιγύπτου. «Θα πάθει και ο Ερντογάν αυτό που έπαθε ο Μόρσι», λένε. Τι έπαθε ο ισλαμιστής Μόρσι; Στρατιωτικό πραξικόπημα! «Δεν γίνονται τέτοια πράγματα πλέον στην Τουρκία», λένε κάποιοι. Γιατί δεν γίνονται; Όλα είναι πιθανά σε αυτόν τον κόσμο.
Έχω να πω το εξής: στην Τουρκία είναι αβέβαιος αυτήν τη στιγμή ο συνομιλητής της Αμερικής, η οποία φαίνεται ως ο βασικός αρχιτέκτονας της συμφωνίας κατά τη νέα διαδικασία στην Κύπρο. Μήπως αυτός θα είναι η κυβέρνηση Ερντογάν ή κάποιος άλλος; Άγνωστο. Για να μπορέσουμε να προβούμε σε υγιή αξιολόγηση σε σχέση με το τι θα μπορούσε να συμβεί στην Κύπρο στο εγγύς μέλλον, πρέπει να ξέρουμε τι σχεδιάζουν οι Αμερικανοί στο παρασκήνιο. Και αυτό δεν είναι και εύκολο να το ξέρουμε. Η Αμερική παρακολουθεί τα τηλέφωνα όλων, αλλά εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την Αμερική. Υπάρχουν μόνο μερικά σίγουρα πράγματα που ξέρουμε πάνω σε αυτό το θέμα.
Η Αμερική δε επιθυμεί ένταση ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Θέλει να δει και τις δύο αυτές χώρες στο ίδιο μέτωπο. Δεύτερον, θέλει να συμφιλιώσει τους Ελληνοκύπριους με την Τουρκία ώστε το φυσικό αέριο να φτάσει χωρίς προβλήματα στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Ο νέος στόχος είναι το τρίγωνο Τουρκία - Ισραήλ - Κύπρος. Αν για να τον επιτύχει είναι αναπόφευκτη μια συμφωνία στην Κύπρο, θα το κάνει. Βεβαίως και διευκολύνει το έργο της Αμερικής το γεγονός ότι οι Ελληνοκύπριοι, που είναι γνωστοί για την απορριπτική τους στάση, ήρθαν στο σημείο να λένε «λύση και ό,τι να ’ναι». Όταν κοιτάει κανείς από την Ουάσιγκτον σίγουρα βλέπει μιαν κοινότητα που διψάει για λύση. Τόσο στον βορρά όσο και στον νότο. Δεν είναι δύσκολο να επιβληθεί κάποιο σχέδιο σε μια τέτοια κοινότητα. Να ξέρετε ότι αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα και αυτήν τη φορά από τις συνομιλίες, ο λόγος γι’ αυτό δεν θα είναι οι Ελληνοκύπριοι.Είναι και αυτοί πλέον οπαδοί του «ναι». Αυτός είναι ο πραγματικός τους φόβος. Ακόμα δεν έχουν αποκαλυφθεί οι λεπτομέρειες και το σαφές πλαίσιο του σχεδίου, αλλά στον νότο άρχισε να επικρατεί η άποψη «λύση να ’ναι και ό,τι να ’ναι».
Αφού φοβούνται τόσο πολύ από τη λύση, πρέπει να έχουν πολύ μεγάλα λάφυρα που θα χάσουν. Όμως, δεν έχει φανεί φως στην άκρη του τούνελ ακόμα. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω δει κάτι τέτοιο. Ούτε όσοι υποστηρίζουν με θέρμη τη λύση όπως εγώ το έχουν δει. Τι παράξενο. Εκείνοι που δεν θέλουν λύση το βλέπουν, ενώ εμείς δεν το βλέπουμε. Δεν μας καθησυχάζουν ακόμα και τα λόγια του Σερντάρ που αποκαλύπτουν την ανησυχία του. Είπε ότι «κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει συμφωνία με έξωθεν πιέσεις». Από πού το συμπεραίνει αυτό ο Σερντάρ; Τουλάχιστον να μας εξηγήσει λίγο το θέμα να μάθουμε και εμείς.
Πολύ μπερδεμένη είναι η κατάσταση στην περιοχή μας. Πιο μπερδεμένη από κάθε άλλη φορά. Ειδικά η κατάσταση στην Τουρκία, που αποτελεί μιαν από τις πλευρές αυτής της συμφωνίας, είναι πολύ αβέβαιη. Επιπλέον, δεν πρόκειται να ξεκαθαρίσει ούτε μετά τις εκλογές που θα διεξαχθούν την Κυριακή. Βλέπετε τις πλατείες. Η Τουρκία έχει μοιραστεί στα δυο. Όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά. Μπορεί να μπει σε πόλεμο με τη Συρία. Μπορεί να έρθει μια πολύ πιο σκληρή δικτατορία από την τωρινή μετά τις εκλογές. Σε περίπτωση που ο Ερντογάν δεν ανατραπεί με τις εκλογές, η Αμερική μπορεί να καταφύγει σε άλλα μέτρα. Αν είναι πράγματι αποφασισμένη να τον απομακρύνει, θα βρει οπωσδήποτε κάποιον τρόπο να το κάνει. Υπάρχουν κάποιοι που φέρνουν το παράδειγμα τις Αιγύπτου. «Θα πάθει και ο Ερντογάν αυτό που έπαθε ο Μόρσι», λένε. Τι έπαθε ο ισλαμιστής Μόρσι; Στρατιωτικό πραξικόπημα! «Δεν γίνονται τέτοια πράγματα πλέον στην Τουρκία», λένε κάποιοι. Γιατί δεν γίνονται; Όλα είναι πιθανά σε αυτόν τον κόσμο.
Έχω να πω το εξής: στην Τουρκία είναι αβέβαιος αυτήν τη στιγμή ο συνομιλητής της Αμερικής, η οποία φαίνεται ως ο βασικός αρχιτέκτονας της συμφωνίας κατά τη νέα διαδικασία στην Κύπρο. Μήπως αυτός θα είναι η κυβέρνηση Ερντογάν ή κάποιος άλλος; Άγνωστο. Για να μπορέσουμε να προβούμε σε υγιή αξιολόγηση σε σχέση με το τι θα μπορούσε να συμβεί στην Κύπρο στο εγγύς μέλλον, πρέπει να ξέρουμε τι σχεδιάζουν οι Αμερικανοί στο παρασκήνιο. Και αυτό δεν είναι και εύκολο να το ξέρουμε. Η Αμερική παρακολουθεί τα τηλέφωνα όλων, αλλά εμείς δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε την Αμερική. Υπάρχουν μόνο μερικά σίγουρα πράγματα που ξέρουμε πάνω σε αυτό το θέμα. Η Αμερική δε επιθυμεί ένταση ανάμεσα στην Τουρκία και το Ισραήλ. Θέλει να δει και τις δύο αυτές χώρες στο ίδιο μέτωπο. Δεύτερον, θέλει να συμφιλιώσει τους Ελληνοκύπριους με την Τουρκία ώστε το φυσικό αέριο να φτάσει χωρίς προβλήματα στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Ο νέος στόχος είναι το τρίγωνο Τουρκία - Ισραήλ - Κύπρος. Αν για να τον επιτύχει είναι αναπόφευκτη μια συμφωνία στην Κύπρο, θα το κάνει. Βεβαίως και διευκολύνει το έργο της Αμερικής το γεγονός ότι οι Ελληνοκύπριοι, που είναι γνωστοί για την απορριπτική τους στάση, ήρθαν στο σημείο να λένε «λύση και ό,τι να ’ναι». Όταν κοιτάει κανείς από την Ουάσιγκτον σίγουρα βλέπει μιαν κοινότητα που διψάει για λύση. Τόσο στον βορρά όσο και στον νότο. Δεν είναι δύσκολο να επιβληθεί κάποιο σχέδιο σε μια τέτοια κοινότητα. Να ξέρετε ότι αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα και αυτήν τη φορά από τις συνομιλίες, ο λόγος γι’ αυτό δεν θα είναι οι Ελληνοκύπριοι.
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=260710&-V=stiles
