Εχουν προ πολλού συνταξιοδοτηθεί, όμως δεν έχουν παραιτηθεί από το
δικαίωμά τους να εκφράζουν τις απόψεις τους και συχνά-πυκνά να
στηλιτεύουν την πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης.
Ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ εναντιώθηκε
εξαρχής στην απόφαση για επιβολή κυρώσεων εναντίον της Μόσχας και τότε,
μάλιστα, το κόμμα των Πρασίνων απευθύνθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο ζητώντας
να αναγορευτεί στον «έμμισθο του Πούτιν» - όπως τον αποκαλούν, να
εκφέρει γνώμη επί του θέματος δημοσίως.
Κριμαία - Κόσοβο
Ο λόγος είναι ότι ο Σρέντερ είναι πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας που διαχειρίζεται τον αγωγό, ο οποίος μεταφέρει το ρωσικό πετρέλαιο στη Γερμανία. Το αίτημά τους φυσικά απερρίφθη και ο προκάτοχος της Μέρκελ επανήλθε με νέες δηλώσεις του, επισημαίνοντας ότι οι πιέσεις που άσκησε η Δύση προς την Ουκρανία να επιλέξει είτε την ΕΕ και τις ΗΠΑ είτε τη Ρωσία ήταν επιζήμια.
«Στείλαμε τα αεροπλάνα μας στη Σερβία μαζί με το ΝΑΤΟ και ρίξαμε βόμβες
σε ένα ανεξάρτητο κράτος χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Γι'
αυτό είμαι προσεκτικός και δεν κουνάω εύκολα το δάχτυλο σε κανέναν»,
εξήγησε. Οι δηλώσεις αυτές προκάλεσαν την οργή της Μέρκελ, που μέσα στη
γερμανική Βουλή χαρακτήρισε «επαίσχυντη» τη σύγκριση του Κοσόβου και της
Κριμαίας.
Ο Σρέντερ πάντως, που συνδέεται με
προσωπική φιλία με τον Πούτιν, είπε ότι ο Ρώσος ηγέτης «δικαιολογείται
να νιώθει περικυκλωμένος», επισημαίνοντας ότι υπήρχαν «ατυχείς
εξελίξεις» στις παρυφές της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.
Αν οι επικριτές του Σρέντερ μπορούν να αποδώσουν τα σχόλιά του στην ιδιαίτερη σχέση του με τον Ρώσο πρόεδρο -τον οποίο μάλιστα μνημονεύει και στο βιβλίο του «Λόγια σταράτα»- θα δυσκολευτούν να βρουν ανάλογο επιχείρημα για τους άλλους δύο πρώην καγκελάριους που έσπευσαν προς υπεράσπιση του Πούτιν.Ο 95χρονος Χέλμουτ Σμιτ κάνει συχνά παρεμβάσεις σε θέματα πολιτικής, οπότε δεν θα μπορούσε να κρατηθεί εκτός συζήτησης σε ένα θέμα που κυριαρχεί στη γερμανική πολιτική σκηνή. Ο Σμιτ χαρακτήρισε «βλακώδεις» τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και «λανθασμένη» τη στάση έναντι του Πούτιν.«Εχω τις αμφιβολίες μου εάν η προσάρτηση της Κριμαίας αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Για παράδειγμα, στη Λιβύη η Δύση υπερέβη κατά πολύ την εντολή του ΣΑ του ΟΗΕ. Η συμπεριφορά του Πούτιν είναι κατανοητή».
Λάθος της Δύσης
Επιπλέον σχολίασε ότι όποιος κι
αν βρισκόταν στη θέση του Πούτιν θα αντιδρούσε με τον ίδιο τρόπο, ενώ
υπενθύμισε ότι μέχρι τις αρχές του 1990 δεν υπήρχε κάποια αμφιβολία στη
Δύση ότι η Ουκρανία και η Κριμαία ήταν τμήματα της Ρωσίας. Θεωρεί επίσης
λάθος η Δύση να θεωρεί ως δεδομένο ότι το επόμενο βήμα θα είναι μια
στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία. «Αυτό θα
μπορούσε να ανοίξει την όρεξη της Ρωσίας», επεσήμανε. Ακόμη
και ο μέντορας της Μέρκελ, ο Χέλμουτ Κολ, δήλωσε στην «Bild» ότι η
αναταραχή στην Ουκρανία δεν αντιμετωπίστηκε έξυπνα. «Επίσης υπήρξε
έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στους Ρώσους γείτονές μας και ιδιαίτερα τον
πρόεδρο Πούτιν».
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ-Ανγκελα Μέρκελ
ΛΕΠΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ
Το κριτήριο για τους χειρισμούς της Ανγκελα Μέρκελ σε κάθε ζήτημα και κυρίως την ευρωπαϊκή κρίση ήταν η άποψη της γερμανικής κοινής γνώμης. Αυτή τη φορά, σκληραίνοντας τη στάση της απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τη Ρωσία δεν πάει κόντρα μόνο στους προκατόχους της και άλλους Γερμανούς πολιτικούς, αλλά και στους Γερμανούς ψηφοφόρους.Η πλειοψηφία των Γερμανών, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τάσσεται εναντίον περαιτέρω κυρώσεων και δείχνει μεγάλη κατανόηση στο επιχείρημα του Ρώσου προέδρου περί υπεράσπισης των δικαιωμάτων των Ρωσόφωνων στην Κριμαία. Σαφώς φαίνεται να παίζει ρόλο και η υπόθεση των παρακολουθήσεων, που είχε κάνει τη γερμανική κοινή γνώμη επιφυλακτική απέναντι στην Ουάσιγκτον. Αρχικά η Μέρκελ είχε προσπαθήσει να λειτουργήσει ως «μεσάζοντας» μεταξύ του Ρώσου προέδρου και της Δύσης, ωστόσο φαίνεται ότι ενοχλήθηκε από την «αθέτηση» της υπόσχεσης από πλευράς Πούτιν ότι δεν θα προχωρήσει σε προσάρτηση της Κριμαίας. Η ισορροπία που καλείται να τηρήσει πλέον η Γερμανίδα καγκελάριος είναι πολύ λεπτή, ανάμεσα στα γερμανικά συμφέροντα, την ηγετική παρουσία του Βερολίνου στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και τις επιθυμίες των Γερμανών ψηφοφόρων. Η γνωστή της επιφυλακτικότητα και η τακτική της να «παίζει» καθυστερήσεις, ίσως σε αυτή την περίπτωση να βγουν σε καλό...
http://www.ethnos.gr
Κριμαία - Κόσοβο
Ο λόγος είναι ότι ο Σρέντερ είναι πρόεδρος του ΔΣ της εταιρείας που διαχειρίζεται τον αγωγό, ο οποίος μεταφέρει το ρωσικό πετρέλαιο στη Γερμανία. Το αίτημά τους φυσικά απερρίφθη και ο προκάτοχος της Μέρκελ επανήλθε με νέες δηλώσεις του, επισημαίνοντας ότι οι πιέσεις που άσκησε η Δύση προς την Ουκρανία να επιλέξει είτε την ΕΕ και τις ΗΠΑ είτε τη Ρωσία ήταν επιζήμια.
Αν οι επικριτές του Σρέντερ μπορούν να αποδώσουν τα σχόλιά του στην ιδιαίτερη σχέση του με τον Ρώσο πρόεδρο -τον οποίο μάλιστα μνημονεύει και στο βιβλίο του «Λόγια σταράτα»- θα δυσκολευτούν να βρουν ανάλογο επιχείρημα για τους άλλους δύο πρώην καγκελάριους που έσπευσαν προς υπεράσπιση του Πούτιν.Ο 95χρονος Χέλμουτ Σμιτ κάνει συχνά παρεμβάσεις σε θέματα πολιτικής, οπότε δεν θα μπορούσε να κρατηθεί εκτός συζήτησης σε ένα θέμα που κυριαρχεί στη γερμανική πολιτική σκηνή. Ο Σμιτ χαρακτήρισε «βλακώδεις» τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας και «λανθασμένη» τη στάση έναντι του Πούτιν.«Εχω τις αμφιβολίες μου εάν η προσάρτηση της Κριμαίας αποτελεί παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Για παράδειγμα, στη Λιβύη η Δύση υπερέβη κατά πολύ την εντολή του ΣΑ του ΟΗΕ. Η συμπεριφορά του Πούτιν είναι κατανοητή».
Λάθος της Δύσης
ΜΑΡΙΑ ΑΔΑΜΙΔΟΥ
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ-Ανγκελα Μέρκελ
ΛΕΠΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ
Το κριτήριο για τους χειρισμούς της Ανγκελα Μέρκελ σε κάθε ζήτημα και κυρίως την ευρωπαϊκή κρίση ήταν η άποψη της γερμανικής κοινής γνώμης. Αυτή τη φορά, σκληραίνοντας τη στάση της απέναντι στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τη Ρωσία δεν πάει κόντρα μόνο στους προκατόχους της και άλλους Γερμανούς πολιτικούς, αλλά και στους Γερμανούς ψηφοφόρους.Η πλειοψηφία των Γερμανών, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τάσσεται εναντίον περαιτέρω κυρώσεων και δείχνει μεγάλη κατανόηση στο επιχείρημα του Ρώσου προέδρου περί υπεράσπισης των δικαιωμάτων των Ρωσόφωνων στην Κριμαία. Σαφώς φαίνεται να παίζει ρόλο και η υπόθεση των παρακολουθήσεων, που είχε κάνει τη γερμανική κοινή γνώμη επιφυλακτική απέναντι στην Ουάσιγκτον. Αρχικά η Μέρκελ είχε προσπαθήσει να λειτουργήσει ως «μεσάζοντας» μεταξύ του Ρώσου προέδρου και της Δύσης, ωστόσο φαίνεται ότι ενοχλήθηκε από την «αθέτηση» της υπόσχεσης από πλευράς Πούτιν ότι δεν θα προχωρήσει σε προσάρτηση της Κριμαίας. Η ισορροπία που καλείται να τηρήσει πλέον η Γερμανίδα καγκελάριος είναι πολύ λεπτή, ανάμεσα στα γερμανικά συμφέροντα, την ηγετική παρουσία του Βερολίνου στην ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και τις επιθυμίες των Γερμανών ψηφοφόρων. Η γνωστή της επιφυλακτικότητα και η τακτική της να «παίζει» καθυστερήσεις, ίσως σε αυτή την περίπτωση να βγουν σε καλό...
http://www.ethnos.gr