Η Ουκρανία καλείται μόνο για φέτος να
αποπληρώσει δάνεια 6 δισ. δολ. στο ΔΝΤ. Έχει βρεθεί στη θηλιά του ΔΝΤ
από το 2008, όταν έσκασε η διεθνής φούσκα και απλώθηκε η κρίση χρέους
χτυπώντας πλέον ολόκληρα κράτη, όπως την Ισλανδία και την Ελλάδα. Η
Ουκρανία το 2008 είχε λάβει δάνεια «σωτηρίας» ύψους 16,5 δισ. δολ. Το
φυσικό αέριο την έχει μετατρέψει σε μήλο της Εριδος μεταξύ Δύσης και
Ρωσίας.
Οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ αναμένεται να επισκεφθούν την Ουκρανία την
ερχόμενη εβδομάδα, αναφέρουν ειδησεογραφικά πρακτορεία. Τώρα μέσα στα
τύμπανα του πολέμου ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Αλεξάντρ Σλάπακ
δηλώνει πως "η Ουκρανία είναι απίθανο να λάβει οικονομική βοήθεια από το
ΔΝΤ από τον Απρίλιο".
Η Ουκρανία βρίσκεται μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας λόγω των αγωγών του φυσικού αερίου και έχει γίνει μήλο της Έριδος σε μια ιστορία με πλούσιο παρελθόν στην περιοχή.Η Ουκρανία γνωρίζει τι σημαίνει ΔΝΤ. Το δάνειο το 2008 το πήρε λίγες μόλις ημέρες μετά την αντίστοιχη προσφυγή της Ισλανδίας. Μεταξύ των όρων που έθετε το ΔΝΤ ήταν και η απελευθέρωση των τιμών του αερίου, η κατάργηση δηλαδή των επιδοτήσεων, μέτρο που θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στον πληθυσμό σε μια χώρα με πολικές θερμοκρασίες και υψηλά επίπεδα φτώχειας.Το ΔΝΤ δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που καλούνταν να δώσει την «τεχνογνωσία» του, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μωυσής Λίτσης στο oikonomiallomati.blogspot.gr.
«O διεθνής οργανισμός χορήγησε στην Ουκρανία αρκετά χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στα μέσα του ’90 περί τα 3,5 δισ. δολάρια και άλλα 2,2 δισ. δολάρια το 1998. Το 2004 χορήγησε άλλα 600 εκατ. δολάρια και το 2008 άλλα 16,5 δισ. δολ.
Οι "μεταρρυθμίσεις της αγοράς" δεν είναι κάτι καινούργιο για τους Ουκρανούς που έχουν περάσει από χίλια κύματα το νεοφιλελεύθερο "δόγμα του σοκ".Οι ισχυροί γραφειοκράτες στις κορυφές του παλιού καθεστώτος ήταν οι μόνοι κερδισμένοι από τη "θεραπεία σοκ". Οπως στη Ρωσία και σε άλλες χώρες του "Ανατολικού Μπλοκ", τα προηγούμενα αφεντικά που κατείχαν τα υψηλά αξιώματα διοίκησης στα κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας του καθεστώτος, έγινα η "νέα" ελίτ και μετατράπηκαν σε βαθύπλουτους ολιγάρχες μέσα σε λίγα χρόνια.
Σήμερα στην Ουκρανία, 100 μόνο άνθρωποι διαθέτουν περιουσία ίση με το 40% του ΑΕΠ της χώρας.
"Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν", γράφει η Financial Times, "κάλεσε την Ουκρανία να ενταχθεί στην οικονομική ζώνη που χτίζει με κάποιες από τις παλιές Σοβιετικές Δημοκρατίες, που συμπεριλαμβάνουν την Λευκορωσία και το Καζακστάν. Ασύμβατοι μεταξύ τους κανόνες κάνουν την ένταξη και στα δυο (την κοινή αγορά της ΕΕ και την οικονομική ζώνη της Ρωσίας) αδύνατη".
Ο Ευγένιος Ράμερ που υπηρέτησε έως πρόσφατα στο Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών της Ουάσιγκτον ως υπεύθυνος για τη Ρωσία και την Ευρασία γράφει στους FT:
"Ο Πούτιν έχει χάσει ξανά την Ουκρανία. Κατά την διάρκεια της «Πορτοκαλί Επανάστασης» του 2004 οι ρωσικές προσπάθειες να μην ακολουθήσει η Ουκρανία το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της Δύσης λειτούργησαν προς την αντίθετη κατεύθυνση και απέτυχαν. Το 2013 η Μόσχα πίεσε το Κίεβο να μην υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ και προκάλεσε ουσιαστικά την νέα «Επανάσταση».
Προφανώς ο Πούτιν δεν είναι έτοιμος να χάσει ξανά την Ουκρανία, αφού την έχει καταστήσει ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής του πολιτικής που ως στόχο έχει την επαναφορά των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών στη ρωσική σφαίρα επιρροής, ενώ παράλληλα «πόνταρε» 22 δισ. δολάρια στο Γιανουκόβιτς και τη χώρα. Το μεγαλύτερο ρίσκο που αντιμετωπίζει ο Πούτιν είναι στρατιωτικό. Πιθανότατα δεν ανησυχεί για αντίδραση του ΝΑΤΟ. Αλλά έχοντας αποφασίσει να εμπλακεί στην Ουκρανία και έχοντας αυξήσει τις προσδοκίες, ίσως δυσκολευτεί να κάνει πίσω".
Ανάμεσα στην ΕΕ, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία η Ουκρανία βιώνει τη σύγκρουση συμφερόντων, καθώς ηχούν τα τύμπανα του πολέμου.
Κ. Σ. -με πληροφορίες, FT, BBC, ΑΠΕ, oikonomiallomati.blogspot.gr
http://www.enet.gr/?i=news.el.home&id=418461
Η Ουκρανία βρίσκεται μεταξύ ΕΕ και Ρωσίας λόγω των αγωγών του φυσικού αερίου και έχει γίνει μήλο της Έριδος σε μια ιστορία με πλούσιο παρελθόν στην περιοχή.Η Ουκρανία γνωρίζει τι σημαίνει ΔΝΤ. Το δάνειο το 2008 το πήρε λίγες μόλις ημέρες μετά την αντίστοιχη προσφυγή της Ισλανδίας. Μεταξύ των όρων που έθετε το ΔΝΤ ήταν και η απελευθέρωση των τιμών του αερίου, η κατάργηση δηλαδή των επιδοτήσεων, μέτρο που θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στον πληθυσμό σε μια χώρα με πολικές θερμοκρασίες και υψηλά επίπεδα φτώχειας.Το ΔΝΤ δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που καλούνταν να δώσει την «τεχνογνωσία» του, αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μωυσής Λίτσης στο oikonomiallomati.blogspot.gr.
«O διεθνής οργανισμός χορήγησε στην Ουκρανία αρκετά χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης στα μέσα του ’90 περί τα 3,5 δισ. δολάρια και άλλα 2,2 δισ. δολάρια το 1998. Το 2004 χορήγησε άλλα 600 εκατ. δολάρια και το 2008 άλλα 16,5 δισ. δολ.
Το 2010 το ΔΝΤ συμφώνησε να χορηγήσει νέο δάνειο 15 δισ. δολαρίων, η συμφωνία ωστόσο πάγωσε λόγω της άρνησης της κυβέρνησης του Κιέβου να καταργήσει τις επιδοτήσεις στις τιμές του αερίου. Η κυβέρνηση του Κιέβου εμφανίστηκε απρόθυμη να σηκώσει ένα τόσο μεγάλου κοινωνικού κόστους μέτρο, με αποτέλεσμα το ΔΝΤ να σταματήσει τη χρηματοδότηση.Αλλά και η συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ, που έγινε αφορμή για να ξεσπάσουν οι πρόσφατες ταραχές, προέβλεπε μεταρρύθμιση στον τομέα της ενέργειας. Το χρηματοδοτικό κενό της ουκρανικής κυβέρνησης έσπευσε να καλύψει το Κρεμλίνο με δάνειο 15 δισ. δολαρίων, συμφωνία που πάγωσε μετά την ανατροπή του Γιανουκόβιτς. Η Ουκρανία πρέπει να αναχρηματοδοτήσει μέσα στο 2014 7 δισ. δολάρια εξωτερικού χρέους, εκ των οποίων τα τρία δισ. δολάρια είναι οφειλές προς το ΔΝΤ.
Η Ουκρανία είχε την ατυχία να αποτελεί σοβαρό διαμετακομιστικό κέντρο για το ρωσικό αέριο, το οποίο «ζεσταίνει» μεγάλο επίσης τμήμα της Γερμανίας και άλλων δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Όπως έγραφε ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Αμερικανού προέδρου Τζίμι Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι στο γνωστό του βιβλίο «Η Μεγάλη Σκακιέρα» το 1997, ούτε η Δύση ούτε η Ρωσία μπορούν να αντέξουν την απώλεια της Ουκρανίας προς όφελος του αντιπάλου τους».
Η εφημερίδα Financial Times έγραφε όταν ξεκινούσαν οι διαδηλώσεις στις 21 Νοεμβρίου, "οι Βρυξέλλες πρότειναν να επεκτείνουν την κοινή αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης έτσι ώστε να περιλάβει και την Ουκρανία με αντάλλαγμα, όμως, σαρωτικές μεταρρυθμίσεις".
Οι "μεταρρυθμίσεις της αγοράς" δεν είναι κάτι καινούργιο για τους Ουκρανούς που έχουν περάσει από χίλια κύματα το νεοφιλελεύθερο "δόγμα του σοκ".Οι ισχυροί γραφειοκράτες στις κορυφές του παλιού καθεστώτος ήταν οι μόνοι κερδισμένοι από τη "θεραπεία σοκ". Οπως στη Ρωσία και σε άλλες χώρες του "Ανατολικού Μπλοκ", τα προηγούμενα αφεντικά που κατείχαν τα υψηλά αξιώματα διοίκησης στα κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας του καθεστώτος, έγινα η "νέα" ελίτ και μετατράπηκαν σε βαθύπλουτους ολιγάρχες μέσα σε λίγα χρόνια.
Σήμερα στην Ουκρανία, 100 μόνο άνθρωποι διαθέτουν περιουσία ίση με το 40% του ΑΕΠ της χώρας.
"Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν", γράφει η Financial Times, "κάλεσε την Ουκρανία να ενταχθεί στην οικονομική ζώνη που χτίζει με κάποιες από τις παλιές Σοβιετικές Δημοκρατίες, που συμπεριλαμβάνουν την Λευκορωσία και το Καζακστάν. Ασύμβατοι μεταξύ τους κανόνες κάνουν την ένταξη και στα δυο (την κοινή αγορά της ΕΕ και την οικονομική ζώνη της Ρωσίας) αδύνατη".
Ο Ευγένιος Ράμερ που υπηρέτησε έως πρόσφατα στο Εθνικό Συμβούλιο Πληροφοριών της Ουάσιγκτον ως υπεύθυνος για τη Ρωσία και την Ευρασία γράφει στους FT:
"Ο Πούτιν έχει χάσει ξανά την Ουκρανία. Κατά την διάρκεια της «Πορτοκαλί Επανάστασης» του 2004 οι ρωσικές προσπάθειες να μην ακολουθήσει η Ουκρανία το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και της Δύσης λειτούργησαν προς την αντίθετη κατεύθυνση και απέτυχαν. Το 2013 η Μόσχα πίεσε το Κίεβο να μην υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ και προκάλεσε ουσιαστικά την νέα «Επανάσταση».
Προφανώς ο Πούτιν δεν είναι έτοιμος να χάσει ξανά την Ουκρανία, αφού την έχει καταστήσει ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής του πολιτικής που ως στόχο έχει την επαναφορά των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών στη ρωσική σφαίρα επιρροής, ενώ παράλληλα «πόνταρε» 22 δισ. δολάρια στο Γιανουκόβιτς και τη χώρα. Το μεγαλύτερο ρίσκο που αντιμετωπίζει ο Πούτιν είναι στρατιωτικό. Πιθανότατα δεν ανησυχεί για αντίδραση του ΝΑΤΟ. Αλλά έχοντας αποφασίσει να εμπλακεί στην Ουκρανία και έχοντας αυξήσει τις προσδοκίες, ίσως δυσκολευτεί να κάνει πίσω".
Ανάμεσα στην ΕΕ, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία η Ουκρανία βιώνει τη σύγκρουση συμφερόντων, καθώς ηχούν τα τύμπανα του πολέμου.
Κ. Σ. -με πληροφορίες, FT, BBC, ΑΠΕ, oikonomiallomati.blogspot.gr
http://www.enet.gr/?i=news.el.home&id=418461