Deutsche Welle: Γιατί ταμπουρώνει τα σύνορά της η Σαουδική Αραβία Με τη βοήθεια της Γερμανίας θέλει να τα κάνει απροσπέλαστα

Η Σαουδική Αραβία διαβλέπει απειλές και με τη βοήθεια της Γερμανίας θέλει να κάνει τα σύνορά της απροσπέλαστα. Φοβάται ενδεχόμενη ιρανική διείσδυση, αλλά κυρίως επιθέσεις από τρομοκράτες από την Υεμένη.Οπως μεταδίδει η ελληνόφωνη υπηρεσία της Deutsche Welle, τα νέα εξοπλιστικά συμβόλαια με την Γερμανία δεν έχουν ακόμη υπογραφεί, αλλά όλα κυλούν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Πολύ σύντομα γερμανικής κατασκευής ταχύπλοα θα περιπολούν στα χωρικά ύδατα της Σαουδικής Αραβίας. Τα 100 ταχύπλοα είναι τμήμα παραγγελίας στον όμιλο EADS από το 2009 για την εξασφάλιση των συνόρων της μήκους 9000 από κάθε εξωτερική επιβουλή. Τα ύψος της παραγγελίας κυμαίνεται στα 2 δις ευρώ σύμφωνα με την εφημερίδα Handelsblatt

Εξασφάλιση από παντού  Καταρχάς ο όμιλος θα πρέπει να χτίσει ένα τείχος από σύρμα και μπετόν με ραντάρ, αισθητήρες, κάμερες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που να κάνουν τα σύνορα με την Υεμένη απροσπέλαστα. Ήδη γερμανοί σεναριοφύλακες εκπαιδεύουν Σαουδάραβες συναδέλφους τους. Τα πανάκριβα και υψηλής τεχνολογίας συστήματα προστασίας της Σ. Αραβίας από θαλάσσης, γης και αέρος δείχνουν ότι η χώρα θεωρεί ότι μπορεί να γίνει στόχος απειλών.«Οι Σαουδάραβες ανησυχούν γενικώς για τα σύνορά τους, αλλά νομίζω περισσότερο για αυτά με την Υεμένη και τον Περσικό Κόλπο», υποστηρίζει ο Γκίντο Στάινμπεργκ, εμπειρογνώμων για τα κράτη του Περσικού στο Ίδρυμα Επιστήμη και Πολιτική του Βερολίνου. «Εκείνο που φοβούνται περισσότερο είναι ιρανική διείσδυση. Σύμφωνα με την κυβέρνηση του Μπαχρέιν εμφανίστηκε πριν λίγο καιρό σκάφος προερχόμενο από το Ιράν. Αυτά είναι και σενάρια για τα οποία προετοιμάζονται οι Σαουδάραβες. Το θεωρώ απόλυτα νόμιμο και είναι προς το γερμανικό συμφέρον να παραμείνει η Σ. Αραβία χώρα σταθερή».

Η τρομοκρατία Η μεγαλύτερη πρόκληση ωστόσο είναι η τρομοκρατία. Η χώρα φοβάται επιθέσεις από το παρακλάδι της Αλ Κάιντα στην Υεμένη, που έχει στρατολογήσει στις τάξεις του μέλη που κατά το 1/3 είναι Σαουδάραβες. Οι κίνδυνοι από το Ιράν είναι άλλης φύσης. Και οι δύο χώρες διεκδικούν ηγεμονικό ρόλο στην περιοχή. Ενώ η Σ. Αραβία αντιλαμβάνεται ως ηγετική δύναμη των Σουνιτών, το Ιράν βλέπει να έχει πρωτοκαθεδρία ανάμεσα στους Σιιίτες.

Οι εντάσεις λόγω του εμφυλίου στη Συρία έχουν ενταθεί και έχουν κορυφωθεί λόγω των ιρανικών πυρηνικών σχεδίων. «Ναι μεν στην πολιτική ρητορική όλες οι χώρες που έχουν στρατό με λειτουργική δομή εμφανίζονται ως ανεξάρτητες, στην ουσία όμως δεν είναι», σημειώνει ο Στάινμπεργκ. « Είναι απόλυτα εξαρτώμενες από αμερικανικές εγγυήσεις ασφάλειας. Κι αυτό ισχύει και για τις 6 χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας των Χωρών του Περσικού».

Οι χώρες αυτές δεν ενεργοποιούνται μόνο σε στρατιωτικό πεδίο αλλά και σε πολιτικό. Υπό την ηγεσία της Σ. Αραβίας συνέβαλαν στην ειρηνική εξέλιξη της επανάστασης στην Υεμένη. Ναι μεν οι νέοι κυρίως ακτιβιστές δεν είναι ικανοποιημένοι με τον πρόεδρο Μανσούρ Χάντι, ως προϊόν συμβιβασμού, αλλά αναγνωρίζουν και τις θετικές πλευρές της λύσης τύπου Υεμένης μετά τη συριακή τραγωδία.
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=564816