H απαίτηση αυτή ελήφθη σοβαρότατα υπ’ όψιν ακριβώς διότι το AJC δεν είναι μια αμελητέα δύναμη: αποτελεί ένα από τα πιο «σκληρά» και πιο ισχυρά πολιτικά και οικονομικά λόμπι του πλανήτη, με ιδιαίτερη ισχύ στις ΗΠΑ και τον Λευκό Οίκο. Και στις δύο περιπτώσεις ο Σαμαράς υποχρεώθηκε – υπό την απειλή της πλήρους απαξίωσής του στις ΗΠΑ – να παράσχει εγγυήσεις και διαβεβαιώσεις.
Αυτό είναι γνωστό και ο πρώτος που όφειλε να το γνωρίζει είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Τώρα το ίδιο αυτό πανίσχυρο λόμπι έρχεται να «καταχεριάσει», κατά τρόπο προσβλητικό και ανοίκειο είναι η αλήθεια, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε την τραγική «έμπνευση» να ορίσει ως υποψήφιο περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας τον δημοσιογράφο Θεόδωρο Καρυπίδη, έναν άνθρωπο ο οποίος με δημόσιες τοποθετήσεις του άφησε ορθάνοιχτο το περιθώριο να κατηγορηθεί δικαιολογημένα είτε για αντισημιτισμό είτε για επικίνδυνη ηλιθιότητα.
Εξ αρχής η επιλογή αυτή επικρίθηκε από διάφορες – και ιδεολογικά εντελώς ασύμφωνες μεταξύ τους – πλευρές εντός του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες επέδειξαν εγκαίρως τα απαιτούμενα ανακλαστικά. Όμως, καμιά από τις ενστάσεις δεν ελήφθη υπ’ όψιν από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ίδιο συνέβη με την επίσης ατυχή υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη για την Περιφέρεια Πελοποννήσου, η οποία στην πορεία ίσως αποδειχθεί πολύ πιο προβληματική από ό,τι φαίνεται σήμερα. Και εδώ έχουν διατυπωθεί οι σχετικές προειδοποιήσεις και μένει να δούμε αν θα ληφθούν υπ’ όψιν.
Το πολιτικό πρόβλημα
Στην περίπτωση Καρυπίδη χρειάστηκε η χονδροειδής παρέμβαση του αμερικανοεβραϊκού λόμπι για να επανεξεταστεί στα σοβαρά μια κατά τεκμήριο προβληματική επιλογή. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί τιμητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ωστόσο δικαίως διαμαρτύρεται για το απαράδεκτα παρεμβατικό ύφος του Αμερικανοεβραϊκού Συμβουλίου. Όμως το ύφος του λόμπι είναι το μικρότερο πρόβλημα. Το μεγαλύτερο σχετίζεται με την πολιτική ωριμότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όποιος δει το σημερινό πρωτοσέλιδο του «Ποντικιού» για την τουρκοαιγυπτιακή συμμαχία εις βάρος των ελληνικών ενεργειακών και εθνικών συμφερόντων και, ακόμη περισσότερο, όποιος διαβάσει προσεκτικά το σχετικό ρεπορτάζ θα αντιληφθεί ότι αυτή την ώρα η Ελλάδα πληρώνει πανάκριβα την καταστροφική ανεπάρκεια – για να μην πούμε κάτι... χειρότερο – των υπολειμμάτων του μεταπολιτευτικού συστήματος εξουσίας, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Όποιος έχει τον στοιχειώδη νου θα αντιληφθεί ότι αυτή η χώρα είναι εγκαταλελειμμένη από την ηγεσία της, η οποία, παραδομένη στη Γερμανία, απλώς ζητιανεύει λίγο ακόμη πολιτικό χρόνο από τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε πριν παραδώσει την εξουσία στον επερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Κατά πάσα λογική πιθανότητα, αυτό ακριβώς θα συμβεί υπό το βάρος της λαϊκής κατακραυγής και της ακατανίκητης διάθεσης για τιμωρία των ενόχων της καταστροφής.
Κατά συνέπεια η νυν αξιωματική αντιπολίτευση – ως τελευταία θεσμική κυβερνητική επιλογή, όπως κατ’ επανάληψη έχουμε τονίσει – θα συγκεντρώσει πάνω της μια δυσανάλογα μεγάλη και πολυποίκιλη ελπίδα. Για να αποτύχει, δεν χρειάζεται να «ξεπουλήσει» αυτή την ελπίδα. Αρκεί να μην φανεί αντάξιά της.
Το ερώτημα που καλείται ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει είναι πώς θα διαχειριστεί μια καθημαγμένη χώρα και την αγωνία τη να μείνει ζωντανή, αν σήμερα βάζει σε ένα τόσο ακατανόητο ρίσκο την πολιτική του αξιοπιστία για χάρη μερικών δεκάδων χιλιάδων ψήφων σε Περιφέρειες στις οποίες η εκλογική του επικράτηση είναι από χέρι τρομακτικά αμφίβολη.
Αν – όπως υπενθυμίζει η λαϊκή θυμοσοφία – «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους κώλους», η διαχείριση μιας χρεοκοπημένης χώρας απαιτεί... πολύ περισσότερα. Πόσω μάλλον όταν πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν πολύ πιο περίπλοκοι οικονομικοί και πολιτικοί συσχετισμοί πλανητικού επιπέδου και καμιά πιθανή συμμαχία ή αντιπαλότητα δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Πιθανότατα η αμερικανοεβραϊκή παρέμβαση θα αποδειχθεί καταλυτική για την τύχη του Καρυπίδη. Ίσως το κύμα – επ’ ευκαιρία – παρασύρει και τον Βουδούρη. Όμως, ανεξαρτήτως της κατάληξης σε αυτή την υπόθεση, το κορυφαίο ερώτημα περί πολιτικής προνοητικότητας, σχεδιασμού και επάρκειας θα συνεχίσει να πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου ζητώντας επιμόνως απάντηση.
Εν τω μεταξύ ας δούμε με ποια ακριβώς επιχειρήματα «πυροβολήθηκε» ο ΣΥΡΙΖΑ από το αμερικανοεβραϊκό λόμπι με αφορμή μια γελοία επιλογή υποψηφίου περιφερειάρχη. Το κείμενο που ακολουθεί είναι εξόχως διδακτικό ως προς τις διπλωματικές διαστάσεις του – πέρα από τις όποιες δικαιολογημένες ενστάσεις για τις ακραίες διατυπώσεις του...
Η ανακοίνωση του American Jewish Committee
«Το AJC εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τις αντισημιτικές δηλώσεις του υποψηφίου του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές στην Ελλάδα. Ο Θεόδωρος Καρυπίδης, ο οποίος είναι υποψήφιος περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, υποστηρίζει ότι το νέο κανάλι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στην Ελλάδα, ονόματι NEΡIT, έχει εβραϊκές ρίζες και ότι η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στη Συναγωγή της Θεσσαλονίκης ήταν μια πράξη που απειλεί την Ελλάδα.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της AJC Ντέιβιντ Χάρις δήλωσε πως “χαμερπείς και εξωφρενικές εκφράσεις αντισημιτισμού στην Ελλάδα δεν προέρχονται μόνο από τη Χρυσή Αυγή στην Άκρα Δεξιά, αλλά επίσης, όπως καταδεικνύει και η ανάρτηση του Θεόδωρου Καρυπίδη στο Facebook, και από την Άκρα Αριστερά. Ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, η κυβέρνησή του, όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες, έχουν απορρίψει, κατά τρόπο αξιέπαινο, αυτές τις επικίνδυνες επιθέσεις και έχουν αναγνωρίσει το δικαίωμα των Ελλήνων Εβραίων, να ζήσουν με ειρήνη και αξιοπρέπεια”.
Η εβραϊκή κοινότητα στην Ελλάδα αριθμεί, αυτή τη στιγμή, περί τα 5.000 μέλη, επί συνόλου 11 εκατομμυρίων πολιτών, απώλεσε δε τη συντριπτική πλειονότητα των μελών της κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της χώρας και της απέλασης εκατομμυρίων ανθρώπων προς τα στρατόπεδα θανάτου.
Η NEΡIT (Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση) ιδρύθηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε την ΕΡΤ. Ο Θ. Καρυπίδης ισχυρίζεται ότι το ακρωνύμιο ΝΕΡΙΤ συνδέεται με την εβραϊκή λέξη Ner που σημαίνει το κερί και ότι τα κεριά που ανάβουν κατά τη διάρκεια της εβραϊκής εορτής Hanukkah συμβολίζουν τη νίκη των Εβραίων επί του ελληνισμού.
Ο Θ. Καρυπίδης έγραψε, στον λογαριασμό του, ότι “Ο Σαμαράς ανάβει τα κεριά (Nerit) στην επτάφωτη λυχνία των Εβραίων και βάζει φωτιά στην Ελλάδα μετά την επίσκεψή του στη Συναγωγή της Θεσσαλονίκης (...), οργανώνει μια νέα Hanukkah κατά των Ελλήνων”.
Ο Ντ. Χάρις δήλωσε, εν προκειμένω, πως “το εγειρόμενο μίσος κατά των Εβραίων, για κάθε είδους φερόμενη ως συνωμοσία, αποτελεί μια μακροχρόνια και παγκοίνως γνωστή τακτική των πολιτικών εξτρεμιστών, οι οποίοι ουδέν εποικοδομητικό έχουν να προσφέρουν στα πραγματικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα τους. Επίσης αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, ότι, παρ’ όλες τις δήθεν διαφορές τους, οι πολιτικοί της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς μπορούν να έχουν περισσότερα κοινά απ’ όσα θα παραδέχονταν υπό άλλες συνθήκες: Την ικανότητα επίδειξης τυφλού μίσους, μισαλλοδοξίας και δημαγωγίας”.
Η αριστερή παράταξη ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στις δημοσκοπήσεις, μετά τη Νέα Δημοκρατία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ενώ η Χρυσή Αυγή κατατάσσεται στην τρίτη θέση. Μέχρι στιγμής, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιδράσει στην ανάρτηση του Θ. Καρυπίδη στο Facebook. Ο εκπρόσωπος Τύπου του πρωθυπουργού χαρακτήρισε τις δηλώσεις του πολιτευτή του ΣΥΡΙΖΑ απαράδεκτες, ρατσιστικές και αντισημιτικές”».
http://www.topontiki.gr/
