Στη μνήμη των τριών νεκρών των Ιμίων...
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η εύκολη εξήγηση για τις εντάσεις στο Αιγαίο είναι η υποτιθέμενη «εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων» των γειτόνων. Εσωτερικά προβλήματα εξήγαγαν ο Οζάλ, ο Ντεμιρέλ, η Τσιλέρ, οι στρατηγοί, και τώρα, μόλις προέκυψαν οι αναταράξεις στην Τουρκία σπεύσαμε να αποδώσουμε και πάλι τις υπερπτήσεις και τον διάπλου τουρκικών σκαφών στο Κάβο Ντόρο στην «εξαγωγή προβλημάτων». Αυτή η θεωρία είναι ίσως ο μεγαλύτερος μύθος στα ελληνοτουρκικά. Η εξαγωγή εσωτερικών προβλημάτων θα είχε νόημα εφόσον τα θέματα του Αιγαίου είχαν την ίδια βαρύτητα στην τουρκική κοινή γνώμη όσο έχουν και στην Ελλάδα. Αλλά ακόμη και στη δυτική Τουρκία ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τι εστί ΑΟΖ ή εναέριος χώρος, ενώ και το σχέδιο «Βαριοπούλα» σήμερα αμφισβητείται από τον ίδιο τον Ερντογάν.
Η βολική ερμηνεία της τουρκικής επιθετικότητας με την «εξαγωγή εσωτερικών προβλημάτων» δεν είναι όμως ούτε αφελής ούτε αθώα, καθώς ουσιαστικά εξαγνίζει την αναθεωρητική και διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας εναντίον (και) της Ελλάδας.Στηρίζει την αντίληψη ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι σχεδόν ψυχολογικού χαρακτήρα, ότι πρακτικά δεν υπάρχει απειλή, απλώς κάποια σκέρτσα της Τουρκίας, που μάλιστα δεν μας αφορούν καθώς οφείλονται στα εσωτερικά της.
Το casus belli, οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, οι υπερπτήσεις κατοικημένων νησιών, ο διάπλους φρεγατών έξω από το Σούνιο, υπάρχουν όμως όχι γιατί η εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση έχει εσωτερικά προβλήματα, αλλά γιατί η Τουρκία θέλει να υπενθυμίζει εμπράκτως την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και να επιβάλλει στην Ελλάδα τη μη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της που προβλέπονται από το Δίκαιο της Θάλασσας.
Σχετικά με την παρούσα κρίση στην Αγκυρα, η Ελλάδα είναι προφανές ότι προτιμά να έχει δίπλα της μια σταθερή, «ευρωπαϊκή» Τουρκία, που δεν θα ταυτίζεται όμως με μια πανίσχυρη Τουρκία και με έναν πανίσχυρο Ερντογάν. Οσο για τις προσδοκίες των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δώδεκα ετών ότι ο Ερντογάν θα λύσει τα προβλήματα με την Ελλάδα, ας μην κοιτάξουν στο Αιγαίο, αλλά απλώς ας δουν την κλειστή θύρα της Σχολής της Χάλκης...
Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, η εύκολη εξήγηση για τις εντάσεις στο Αιγαίο είναι η υποτιθέμενη «εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων» των γειτόνων. Εσωτερικά προβλήματα εξήγαγαν ο Οζάλ, ο Ντεμιρέλ, η Τσιλέρ, οι στρατηγοί, και τώρα, μόλις προέκυψαν οι αναταράξεις στην Τουρκία σπεύσαμε να αποδώσουμε και πάλι τις υπερπτήσεις και τον διάπλου τουρκικών σκαφών στο Κάβο Ντόρο στην «εξαγωγή προβλημάτων». Αυτή η θεωρία είναι ίσως ο μεγαλύτερος μύθος στα ελληνοτουρκικά. Η εξαγωγή εσωτερικών προβλημάτων θα είχε νόημα εφόσον τα θέματα του Αιγαίου είχαν την ίδια βαρύτητα στην τουρκική κοινή γνώμη όσο έχουν και στην Ελλάδα. Αλλά ακόμη και στη δυτική Τουρκία ελάχιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τι εστί ΑΟΖ ή εναέριος χώρος, ενώ και το σχέδιο «Βαριοπούλα» σήμερα αμφισβητείται από τον ίδιο τον Ερντογάν.
Η βολική ερμηνεία της τουρκικής επιθετικότητας με την «εξαγωγή εσωτερικών προβλημάτων» δεν είναι όμως ούτε αφελής ούτε αθώα, καθώς ουσιαστικά εξαγνίζει την αναθεωρητική και διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας εναντίον (και) της Ελλάδας.Στηρίζει την αντίληψη ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι σχεδόν ψυχολογικού χαρακτήρα, ότι πρακτικά δεν υπάρχει απειλή, απλώς κάποια σκέρτσα της Τουρκίας, που μάλιστα δεν μας αφορούν καθώς οφείλονται στα εσωτερικά της.
Το casus belli, οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, οι υπερπτήσεις κατοικημένων νησιών, ο διάπλους φρεγατών έξω από το Σούνιο, υπάρχουν όμως όχι γιατί η εκάστοτε τουρκική κυβέρνηση έχει εσωτερικά προβλήματα, αλλά γιατί η Τουρκία θέλει να υπενθυμίζει εμπράκτως την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας και να επιβάλλει στην Ελλάδα τη μη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της που προβλέπονται από το Δίκαιο της Θάλασσας.
Σχετικά με την παρούσα κρίση στην Αγκυρα, η Ελλάδα είναι προφανές ότι προτιμά να έχει δίπλα της μια σταθερή, «ευρωπαϊκή» Τουρκία, που δεν θα ταυτίζεται όμως με μια πανίσχυρη Τουρκία και με έναν πανίσχυρο Ερντογάν. Οσο για τις προσδοκίες των ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων δώδεκα ετών ότι ο Ερντογάν θα λύσει τα προβλήματα με την Ελλάδα, ας μην κοιτάξουν στο Αιγαίο, αλλά απλώς ας δουν την κλειστή θύρα της Σχολής της Χάλκης...