Και ο μικρός Μιχάλης έφυγε από το μικρό χωριό του, σπούδασε δημοσιογράφος, συναγωνίστηκε τα «θηρία» της διεθνούς δημοσιογραφίας στην Ουάσινγκτον και σήμερα αποτελεί επίλεκτο και σεβαστό μέλος του κλειστού πυρήνα των ανταποκριτών στην Αμερικανική πρωτεύουσα που αναγνωρίζονται διεθνώς για την ποιότητα της δουλειάς τους.Είναι μέλος επίσης της σημαντικής δημοσιογραφικής οργάνωσης “Committee to Protect Journalists” και του συλλόγου “United Nations Correspondents Association”, τον οποίο υπηρέτησε και από το διοικητικό συμβούλιο. Και βέβαια ο Μιχάλης… δεν θα μπορούσε να μην είναι μέλος του παραρτήματος της Διεθνούς Αμνηστίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Μιχάλης ποτέ δεν ξέχασε τον λόγο της επαγγελματικής επιλογής του. Τα ρεπορτάζ, οι έρευνες και τα βιβλία του για το Κυπριακό δράμα και την Ελληνική τραγωδία είναι εντυπωσιακά αποκαλυπτικά. Δημοσίευσε απόρρητα στοιχεία της Αμερικανικής κυβέρνησης και έβγαλε στη φόρα την άμεση εμπλοκή και ενοχή του Αμερικανικού παράγοντα σε όσα συνέβησαν σε Ελλάδα και Κύπρο στη δικτατορία και την εισβολή. Με ονόματα, ενυπόγραφα τηλεγραφήματα των αμερικανικών υπηρεσιών που περιείχαν εντολές «δράσης» και συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές της Αμερικανικής εμπλοκής στο δράμα του Ελληνικού και Κυπριακού λαού.
Για να κάνει σωστά τη δουλειά του, για να λάμψει η αλήθεια, ο Μιχάλης ήρθε σε ευθεία ρήξη με τους επιτελείς του Λευκού Οίκου και των υπουργείων και απειλήθηκε με επαγγελματική εξαφάνιση. Το πάλεψε, έκανε ακόμα και δικαστήρια στο Αμερικάνικό δημόσιο πετυχαίνοντας με δικαστικές αποφάσεις να του παραδοθούν διαβαθμισμένα ντοκουμέντα «λόγω του δικαιώματος των πολιτών στην ενημέρωση» νικώντας έτσι το σκοτάδι της απόκρυψης σημαντικών αρχείων «λόγω δημοσίου συμφέροντος» που υποστήριζαν οι Αμερικάνικές υπηρεσίες.
Αυτόν τον Δημοσιογράφο έβαλαν στο στόχαστρό τους με άθλια υπονοούμενα, οι κηπουροί του Γ. Παπανδρέου – κάποιος Ξυνίδης, τέως δοτός Γραμματέας της Κ.Ε και υπουργός και κάποιοι άλλοι νάνοι. Γιατί; Γιατί «τόλμησε» να δημοσιεύσει ένα ακόμα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τις μεγάλες ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού στο σύγχρονο δράμα του τόπου. Και γιατί φαίνεται πως τρέμουν αυτό που έρχεται – γιατί οι έρευνες του Μιχάλη συνεχίζονται.
Τι έγραψε, με δυό λόγια, ο Μ.Ιγνατίου; Ότι την απόλυτη ευθύνη για το συγκεκριμένο θέμα, έχει μόνο ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου, και ουδείς άλλος. Διότι την απόφαση για να μην ζητηθεί το «κούρεμα», όπως απαιτούσε ο τότε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, την έλαβε ο κ. Παπανδρέου, που δεν άκουσε καν την επιχειρηματολογία των στενών συνεργατών του, οι οποίοι γνώριζαν καλύτερα τα θέματα της οικονομίας και είχαν ήδη κάνει συζητήσεις με αξιωματούχους των Βρυξελλών και του Ταμείου.
Και επειδή ο διάλογος επιχειρημάτων στο βασίλειο των νάνων είναι είδος εν ανεπαρκεία, οι τύποι αυτοί, οι γνωστοί στο πανελλήνιο και ως “κηπουροί”, έβγαλαν το πηλοφόρι της λάσπης: «πράκτορας ο Ιγνατίου». Εννοώντας «πράκτορας των αμερικανών εναντίον του …αντιαμερικανού Γ. Παπανδρέου». Και εδώ θα σκάγαμε στα γέλια, αν αυτοί οι τύποι απλώς έλεγαν ανοησίες ή καμιά μαλακία να περνάει η ώρα. Όμως φαίνεται πως έχουν βάλει στόχο την παλινόρθωση ενός αποτυχημένου και θλιβερού συστήματος που, αντί να κρύβεται από τα μάτια του κόσμου, θέλει να “παίξει και πάλι ρόλο στα πράγματα”. Και για το σκοπό αυτό δεν διστάζουν να αναδείξουν το ψέμα και τη συκοφαντία σε όπλο πολιτικής επιβίωσης των ενόχων της καταστροφής του τόπου. Και της έμμισθης παρέας τους…
