Εάν δεν τα «βρούν» ο Ερντογάν και ο ιμάμης, θα γίνουμε μάρτυρες ανεξέλεγκτων

Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι πεπεισμένος πως πίσω από τα μύρια προβλήματά του και τις προσπάθειες ανατροπής του, βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ. Οταν γράφονταν αυτές οι γραμμές ο ίδιος δεν είχε υποστηρίξει με στοιχεία τον ισχυρισμό του, αλλά οι δικοί του άνθρωποι υποστήριξαν ότι η αντίστροφη μέτρηση γι’ αυτόν άρχισε μετά το τέλος της επίσκεψής του στο Λευκό Οίκο, στις 16 του περασμένου Μαίου. Χωρίς να υιοθετούμε τα λεγόμενα των ισλαμιστών, που μπορεί και να πηγάζουν από την παράκρουση του πάσχοντος από οξύτατη κλειστοφοβία ηγέτη τους, θυμίζουμε ότι μετά την αναχώρηση του κ. Ερντογάν από την Ουάσιγκτον έγινε γνωστό ότι οι συνομιλίες του με τον Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα συνοδεύθηκαν με την επισήμανση ότι κυριαρχήθηκαν από ισχυρές διαφωνίες για τα θέματα της Συρίας, της Χαμάς και των σχέσεων με το Ισραήλ. Λέγεται ότι ο Τούρκος πρωθυπουργός προσέβαλε τον Αμερικανό ηγέτη, όταν ο τελευταίος του ζήτησε να μην επισκεφθεί τη Λωρίδα της Γάζας. Από τότε και μέχρι σήμερα, οι κ. Ομπάμα και Ερντογάν μίλησαν τρεις φορές, ενώ πριν από τη 16^η Μαίου συνομιλούσαν συχνότατα και ο Αμερικανός πρόεδρος ομολόγησε ότι ζητούσε και συμβουλές από τον πρωθυπουργό της Τουρκίας για την ανατροφή των δύο θυγατέρων του.

Στις αρχές Ιουνίου πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, την Αγκυρα και άλλες πόλεις της Τουρκίας μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον του ισλαμιστή ηγέτη. Ο κ. Ερντογάν ζορίστηκε και για μερικές ημέρες λέγεται πως είχε απωλέσει τον έλεγχο. Ομως επανήλθε δριμύτερος αφού περιόδευσε στη Βόρειο Αφρική αναζητώντας χώρα να τον …δεχθεί, όπως τον ειρωνεύτηκαν οι αντίπαλοι του. Για τις διαδηλώσεις κατηγόρησε χωρίς στοιχεία το Ισραήλ και λιγότερο την Αμερική, αν και στην Τουρκία –όπως παλαιότερα στην Ελλάδα- ο προσφιλής εχθρός είναι η CIA.

Από τότε απωλεσε τους συμμάχους του στην Αίγυπτο. Η πτώση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν ένα γεγονός που τον τσάκισε διότι είχε πιστέψει πως το όνειρο του να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου έπαιρνε σάρκα και οστά. Ο κ. Ερντογάν εξαπέλυσε τα βέλη του ξανά προς το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, αν και ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τάχθηκαν αρχικά εναντίον των πραξικοπηματιών.

Εχει μεγάλη σημασία η εξής λεπτομέρεια: Στις 16 Μαίου, μετά την επίσκεψη στο Λευκό Οίκο, είπε στους παριστάμενους δημοσιογράφους ότι επόμενος σταθμός του ήταν το Σαν Φρανσίσκο, όπου θα συναντούσε τον Γκιουλέν. Λέγεται, χωρίς να βάλω το χέρι μου στη φωτιά, ότι ο εξόριστος στις ΗΠΑ ιμάμης δεν εμφανίστηκε στο ραντεβού. Τα προβλήματα στις σχέσεις του με τον Γκιουλέν, που τον ανέδειξε ουσιαστικά στην εξουσία, ξεκίνησαν το καλοκαίρι. Η κρίση κορυφώθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες και η σύγκρουση, που συνοδεύεται από τις κατάρες του ιμάμη, είναι απίστευτα σκληρή.

ΕΡΩΤΗΜΑ: Μπορεί να γίνει πρόβλεψη για το τέλος αυτής της σύγκρουσης; Πρώτα απ’ όλα είναι μάχη μεταξύ πρώην συμμάχων, με την οποία δεν έχουν σχέση οι Κεμαλιστές αν και ο Γκιουλέν τους έχει προσεγγίσει. Είναι περίεργη έως ύποπτη η στάση του προέδρου Γκιούλ, του Αλί Μπαμπατζάν και του Αχμέτ Νταβούτογλου, οι οποίοι –γνωστοί και ως οπορτουνιστές- θα ακολουθήσουν τους νικητές. Εάν επικρατήσει ο κ. Ερντογάν, θα γίνει «σφαγή» και μεγάλο ξεκαθάρισμα στο AKP και είναι σχεδόν ΣΙΓΟΥΡΗ η επιβολή περιορισμών των δημοκρατικών διαδικασιών για ένα διάστημα. Εάν επικρατήσει ο Γκιουλέν, θα προτιμήσει να δώσει το δακτυλίδι στον Γκιούλ.
Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να πέσει χωρίς να δώσει τη μάχη μέχρι την υστάτη. Από τη στιγμή που οι ανακριτικές αρχές άγγιξαν μέλη της οικογένειάς του, θα παλαίψει  με νύχια και δόντια για να διασωθεί. Είναι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατον. Ο μηχανισμός του κόμματος είναι μοιρασμένος μεταξύ του ιδίου και του Γκιουλέν. Το ίδιο συμβαίνει στο στρατό και την αστυνομία. Εάν δεν τα «βρούν» ο Ερντογάν και ο ιμάμης, θα γίνουμε μάρτυρες ανεξέλεγκτων καταστάσεων στη γειτονική χώρα…

Read more: http://mignatiou.com/?p=18458#ixzz2onHTZxy2