Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η
συζήτηση για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που ξεκίνησε πάλι από τον
βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, αν μη τί άλλο επαναφέρει
στην επικαιρότητα ένα θέμα, το οποίο βρίσκεται στο μυαλό όλων μας.Οι
πάντες αναγνωρίζουν, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, ότι η
επανεκκίνηση της χώρας, είναι σχεδόν αδύνατη με το ευρώ. Για μία υπό
πτώχευση χώρα είναι πανάκριβο νόμισμα το ευρώ, και δυσκολεύει αφάνταστα
τις μεγάλες προσπάθειες της κυβέρνησης συνεργασίας για να εξέλθει η χώρα
της κρίσης.Ο
καθένας έχει την προσωπική του άποψη, η οποία είναι σεβαστή. Αρα, και
στη θέση της Αριστερής Πλατφόρμας, της οποίας ηγείται ο κ. Λαφαζάνης,
πρέπει να δώσουμε σημασία, διότι στη διάρκεια αυτής της άνευ
προηγουμένου κρίσης η επιστροφή στη δραχμή μπορεί να αποτελεί τη
μοναδική επιλογή.
Από το Μάιο του 2010, όταν χωρίς σχέδιο ο τότε πρωθυπουργός έδεσε την Ελλάδα στον απάνθρωπο μηχανισμό της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, οι Ελληνες πολίτες είδαν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Ως αποτέλεσμα των Μνημονίων, ο ελληνικός λαός συγκαταλέγεται στους πιό φτωχούς του κόσμου. Και το χειρότερο είναι ότι τα βάσανα δεν τελειώνουν εδώ, καθώς προσωπικά αναμένω και χειρότερα.
Ο κ. Λαφαζάνης, ένας έντιμος πολιτικός, έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι «η (άλλη) επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εφαρμογή αντιμνημονιακής πολιτικής και προγράμματος εντός της ευρωζώνης». Αλλά το ερώτημα είναι πως δύναται ο κ. Αλέξης Τσίπρας, εάν εκλεγεί πρωθυπουγός, να εφαρμόσει αντιμνημονιακή πολιτική και την ίδια στιγμή να παραμένει στην Ευρωζώνη. Εϊναι αδύνατον. Για να το πράξει πρέπει να συνεχίσει να συζητά με τους εκπροσώπους των δανειστών για την υλοποίηση του Ελληνικού Προγράμματος. Μελετώντας τις δηλώσεις του και τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως η εκδίωξη της Τρόικα είναι μονόδρομος. Θα βρει όμως άλλους τρόπους για να εξυπηρετήσει τα δάνεια ή θα επιλέξει την παύση πληρωμών, που παραμένει πάντα ως επιλογή για κάθε Ελληνα πρωθυπουργό.
Ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι «αν δεχθούμε εκβιασμούς, απειλές ή εκβιαστικά διλήμματα εμείς θα
εφαρμόσουμε το αντιμνημονιακό μας πρόγραμμα». Και πολύ λογικά ο καθένας καταλαβαίνει ότι η πρώτη πράξη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή. Υποθέτω πως θα αποτελέσει την άμυνα της κυβέρνησης Τσίπρα μόλις δεχθεί τον πρώτο εκβιασμό των δανειστών.
Η διαμάχη μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα είναι αντιπαραγωγική και τίθεται σε λάθος βάση. Ο μεν κυβερνητικός εκπρόσωπος για να φοβίσει τους ψηφοφόρους παίζει με τις λέξεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όλο και πιό πολύ νερώνει το κρασί του στα θέματα του Μνημονίου, ο δε ΣΥΡΙΖΑ αμύνεται για τις θέσεις του κ. Λαφαζάνη προσεγγίζοντας σε φρασεολογία τους Μνημονιακούς. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και εύχομαι ότι οι φίλοι μου στο ΣΥΡΙΖΑ τους έχουν μελετήσει. Διαφορετικά θα βρεθούν προ μεγάλης εκπλήξεως εάν έρθουν στην εξουσία όπως προβλέπουν πολλές δημοσκοπήσεις. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι μονόδρομος η πιστή τήρηση του Μνημονίου. Δεν γνωρίζω αν το αντιληφθήκατε, αλλά η χώρα μας έχει να λάβει δανεικά από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ από τον Ιούλιο, αλλά η χώρα δεν πτώχευσε.
Δεν υποστηρίζω ότι βρισκόμαστε ενώπιον θαύματος, ούτε ότι ξεπεράσαμε την κρίση, διότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο ούτε στα πιό τρελλά μας όνειρα. Αλλά κάτι μας κρύβουν όλοι αυτοί που ασχολούνται με τη …σωτηρία μας. Πως λειτουργεί το κράτος πέντε μήνες χωρίς δανεικά;.
Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά θεωρώ πως είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος. Η συζήτηση για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν πρέπει να μας φοβίζει. Αντίθετα πρέπει να είμαστε έτοιμοι διότι πολύ φοβάμαι πως θα θέσουν το «δίλημμα» οι ίδιοι οι δανειστές μας όταν έχουν εξασφαλίσει πλήρως τα νώτα τους…
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ – www.epikaira.gr
Από το Μάιο του 2010, όταν χωρίς σχέδιο ο τότε πρωθυπουργός έδεσε την Ελλάδα στον απάνθρωπο μηχανισμό της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, οι Ελληνες πολίτες είδαν το έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Ως αποτέλεσμα των Μνημονίων, ο ελληνικός λαός συγκαταλέγεται στους πιό φτωχούς του κόσμου. Και το χειρότερο είναι ότι τα βάσανα δεν τελειώνουν εδώ, καθώς προσωπικά αναμένω και χειρότερα.
Ο κ. Λαφαζάνης, ένας έντιμος πολιτικός, έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι «η (άλλη) επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εφαρμογή αντιμνημονιακής πολιτικής και προγράμματος εντός της ευρωζώνης». Αλλά το ερώτημα είναι πως δύναται ο κ. Αλέξης Τσίπρας, εάν εκλεγεί πρωθυπουγός, να εφαρμόσει αντιμνημονιακή πολιτική και την ίδια στιγμή να παραμένει στην Ευρωζώνη. Εϊναι αδύνατον. Για να το πράξει πρέπει να συνεχίσει να συζητά με τους εκπροσώπους των δανειστών για την υλοποίηση του Ελληνικού Προγράμματος. Μελετώντας τις δηλώσεις του και τις ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως η εκδίωξη της Τρόικα είναι μονόδρομος. Θα βρει όμως άλλους τρόπους για να εξυπηρετήσει τα δάνεια ή θα επιλέξει την παύση πληρωμών, που παραμένει πάντα ως επιλογή για κάθε Ελληνα πρωθυπουργό.
Ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι «αν δεχθούμε εκβιασμούς, απειλές ή εκβιαστικά διλήμματα εμείς θα
εφαρμόσουμε το αντιμνημονιακό μας πρόγραμμα». Και πολύ λογικά ο καθένας καταλαβαίνει ότι η πρώτη πράξη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη και η επιστροφή στη δραχμή. Υποθέτω πως θα αποτελέσει την άμυνα της κυβέρνησης Τσίπρα μόλις δεχθεί τον πρώτο εκβιασμό των δανειστών.
Η διαμάχη μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για το θέμα είναι αντιπαραγωγική και τίθεται σε λάθος βάση. Ο μεν κυβερνητικός εκπρόσωπος για να φοβίσει τους ψηφοφόρους παίζει με τις λέξεις του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όλο και πιό πολύ νερώνει το κρασί του στα θέματα του Μνημονίου, ο δε ΣΥΡΙΖΑ αμύνεται για τις θέσεις του κ. Λαφαζάνη προσεγγίζοντας σε φρασεολογία τους Μνημονιακούς. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και εύχομαι ότι οι φίλοι μου στο ΣΥΡΙΖΑ τους έχουν μελετήσει. Διαφορετικά θα βρεθούν προ μεγάλης εκπλήξεως εάν έρθουν στην εξουσία όπως προβλέπουν πολλές δημοσκοπήσεις. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι μονόδρομος η πιστή τήρηση του Μνημονίου. Δεν γνωρίζω αν το αντιληφθήκατε, αλλά η χώρα μας έχει να λάβει δανεικά από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ από τον Ιούλιο, αλλά η χώρα δεν πτώχευσε.
Δεν υποστηρίζω ότι βρισκόμαστε ενώπιον θαύματος, ούτε ότι ξεπεράσαμε την κρίση, διότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο ούτε στα πιό τρελλά μας όνειρα. Αλλά κάτι μας κρύβουν όλοι αυτοί που ασχολούνται με τη …σωτηρία μας. Πως λειτουργεί το κράτος πέντε μήνες χωρίς δανεικά;.
Δεν είμαι οικονομολόγος, αλλά θεωρώ πως είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος. Η συζήτηση για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα δεν πρέπει να μας φοβίζει. Αντίθετα πρέπει να είμαστε έτοιμοι διότι πολύ φοβάμαι πως θα θέσουν το «δίλημμα» οι ίδιοι οι δανειστές μας όταν έχουν εξασφαλίσει πλήρως τα νώτα τους…
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ – www.epikaira.gr
