ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ Εκλογές
έγιναν την ίδια μέρα με τις γερμανικές, σε συνθήκες πρωτοφανούς για την
περιοχή -και όχι μόνο- δημοκρατίας, αφού συμμετείχαν όλα τα δόγματα και
όλες οι μειονότητες χωρίς όρια εισόδου στη ΒουλήΤου Τζεμίλ Τουράν
Αλλού μιλούν για άνοιξη κι αλλού πετούν τα χελιδόνια. «Οι εκλογές στο Κουρδιστάν αποτελούν πλέον παράδειγμα δημοκρατικότητας, όχι μόνο για τη Μέση Ανατολή, αλλά ακόμη και για την Ευρώπη», είπε ο Gyorgy Busztin, εκπρόσωπος του ΟΗΕ, υπεύθυνος για όλο το Ιράκ.
Παράλληλα με τις εκλογές στη Γερμανία έγιναν και οι εκλογές στο Κουρδιστάν-Ιράκ. Για λόγους κατά βάση οικονομικούς το ενδιαφέρον ήταν στραμμένο στην υπερδύναμη της Ευρώπης, αφού από την εκλογή της Μέρκελ ή όχι θα καθοριζόταν σε ένα μεγάλο βαθμό η οικονομική μοίρα της «ενωμένης» γηραιάς ηπείρου. Αντίθετα, οι εκλογές στο ελεύθερο Κουρδιστάν αφορούσαν μόνο τον λαό του που και πάλι, αφού ήταν η τέταρτη εκλογική αναμέτρηση, απέδειξε ότι η δημοκρατία, η διαφάνεια και η ελευθερία έκφρασης και δικαιωμάτων έχουν θέση και στη Μέση Ανατολή.
Ψήφος στις γυναίκες
Το Κουρδιστάν αυτονομήθηκε το 1991 και από τότε αυτές είναι οι τέταρτες εκλογές, αφού ενδιάμεσα και λόγω του πολέμου είχε ανασταλεί κάθε δημοκρατική διαδικασία. Συμμετείχαν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, όλες οι πολιτικές απόψεις και τα θρησκευτικά δόγματα. Δεν αποκλείστηκε κανείς. Και επαναλήφθηκε αυτό που δεν έχει προηγούμενο σε κανένα κράτος, η αναλογική συμμετοχή στο Κοινοβούλιο όλων των μειονοτήτων έστω κι αν δεν πάρουν στις εκλογές ψήφο, ούτε μία. Εκτός από τις έδρες που δίνονται εξαρχής στις μειονότητες, φέτος ορίστηκε υποχρεωτικά το 30% των 111 εδρών του Κοινοβουλίου να το καταλάβουν γυναίκες.
Και βεβαίως δεν υπάρχει κανένα όριο συμμετοχής, όποιο κι αν είναι το ποσοστό ενός κόμματος, όσο μικρό κι ελάχιστο κι αν είναι, θα εκπροσωπηθεί στη Βουλή.
Στις εκλογές κατέβηκαν 27 κόμματα και 4 ανεξάρτητοι. Από αυτά, τα 19 κόμματα προέρχονταν από τους Κούρδους και τα υπόλοιπα από τις μειονότητες. Η ψήφος είναι διπλή: μία για το κόμμα και μία για τον εκπρόσωπο. Για να μη δημιουργηθούν αμφισβητήσεις ο πρωθυπουργός Νετσιρβάν Μπαρζανί ζήτησε από 27 χώρες και οργανισμούς να στείλουν παρατηρητές για να πιστοποιήσουν την ομαλή διεξαγωγή. Ούτε ένας από τους 100 που κατέφθασαν δεν έκανε κάποιο αρνητικό σχόλιο, ούτε ένας δεν διατύπωσε κάποια επιφύλαξη.
Αλλωστε οι ίδιοι οι Κούρδοι έχουν ένα σύστημα που πρώτα από όλα διασφαλίζει από δόλιες προσπάθειες διπλοψηφίσματος. Αφού ο κάθε ψηφοφόρος ρίξει στις δύο κάλπες την ψήφο του, μετά βουτάει τον δείκτη του χεριού του σε ένα δοχείο με μελάνι, που όσο κι αν πλύνεις τα χέρια σου δεν φεύγει παρά μόνο μετά από τέσσερις μέρες.
Αποκτώντας λοιπόν όλοι όσοι ψηφίσουν αυτήν την ιδιότυπη δαχτυλήθρα, δεν μπορούν να πάνε σε άλλη περιφέρεια, σε άλλο εκλογικό τμήμα και να διπλοψηφίσουν. Κι αυτό είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν όλοι ακόμη και ο πρόεδρος του Κουρδιστάν, που με κάθε παρόμοια κίνησή του αφαιρεί το δικαίωμα από τους κυβερνητικούς και άλλους αξιωματούχους να διαχωρίζουν τη θέση τους από τον απλό πολίτη.
Για παράδειγμα, στο Κουρδιστάν, επειδή ακόμη υπάρχει ο φόβος κάποιας τρομοκρατικής επίθεσης, όπου κι αν μπουν οι πολίτες, σε κατάστημα ας πούμε, υπάρχουν στην είσοδο ανιχνευτές μετάλλων και είναι υποχρεωμένοι να δεχτούν τον έλεγχο και να αφήσουν κάποια πράγματα που θεωρούνται «ύποπτα» σε πάγκο φύλαξης και να τα πάρουν κατά την έξοδό τους.
Ο Μεσούτ Μπαρζανί όταν πρωτοπήγε σε κατάστημα που είχε ανιχνευτές, σήκωσε τα χέρια και δέχτηκε τον έλεγχο. Οι φωτογράφοι απαθανάτισαν το περιστατικό. Κι από τότε οι καταστηματάρχες, οι υπηρεσίες, τα γραφεία κι όπου τέλος πάντων απαιτείται έλεγχος, έχουν αναρτήσει την φωτογραφία του προέδρου σε σημείο που να μπορεί να το δει όποιος θελήσει να το «παίξει εξουσία» και αρνηθεί τον έλεγχο. «Αφού το δέχτηκε ο πρόεδρος, εσύ ποιος είσαι;»
Στο ελεύθερο Κουρδιστάν οι εκλογικές περιφέρειες είναι τρεις: Ντοχόκ με 76% συμμετοχή, Σουλεϊμανίγια με 73% και Ερμπίλ με 72%. Την πρώτη μέρα των εκλογών (γίνονται σε δύο δόσεις, Πέμπτη και Σάββατο) ψήφισαν ανάπηροι, ασθενείς, κρατούμενοι και ένστολοι και η συμμετοχή ήταν 93,3%.
Το εκλογικό τους δικαίωμα άσκησαν 3 εκατ. πολίτες από τα 8 που είναι όλος ο πληθυσμός του Κουρδιστάν-Ιράκ. Τα 5 εκατ. που δεν ψήφισαν είναι παιδιά, αφού ο ενήλικος ανδρικός πληθυσμός μειώθηκε δραματικά από τον πόλεμο. Στα 1.240 εκλογικά τμήματα οι εκλογικοί και δικαστικοί αντιπρόσωποι ήταν 42.796. Το πρώτο κόμμα, του Μπαρζανί (PDK) πήρε 52,36%, το δεύτερο Γκοράν, 17,73% και το τρίτο κόμμα του Ταλαμπανί (PUK) πήρε 13,9%. Το Ισλαμικό Ενωτικό Κόμμα 8,04%, το Κομμουνιστικό 5,47% και τα υπόλοιπα 2,55%.
Βουλή με όλα τα κόμματα
Η σύνθεση του Κοινοβουλίου θα ανακοινωθεί σύντομα. Οπως στην προηγούμενη κυβέρνηση έτσι και σε αυτήν περιμένουν να συμμετέχουν όλα τα κόμματα, όχι μόνο στο Κοινοβούλιο αλλά και στο κυβερνητικό σχήμα, γιατί όπως όλοι λένε εκείνο που προέχει είναι η ανάπτυξη της πατρίδας, η ευημερία του λαού σε μια δημοκρατική πορεία. Μόνο μέσα από τέτοιες πρακτικές αποστομώνονται όσοι απαξιωτικά και υποτιμητικά έλεγαν ότι οι Κούρδοι δεν μπορούν να κυβερνηθούν μόνοι τους.
Είναι αλήθεια ότι η «αραβική άνοιξη» σκόνταψε σε σφαγές, σε δολοφονίες και σε πραξικοπήματα, όμως πάντα υπάρχει ελπίδα και θα υπάρχει το παράδειγμα του ελεύθερου Κουρδιστάν.
