Όμως η Ελληνική πολιτική σκέψη λόγω των σοβαρών αγκυλώσεων της δεν μπορεί να αντιληφθεί πως το δημόσιο έλλειμμα δεν μειώνεται με τον περιορισμό του κράτους μόνο αλλά με την αναβάθμιση της λειτουργικότητας του και τον εκσυγχρονισμό του.Το εξωτερικό χρέος δεν μειώνεται με την αύξηση των εισαγωγών αλλα με την εγχώρια υποκατάσταση των εισαγωγών και με την αλλαγή καταναλωτικού προτύπου.Η μείωση της ανεργίας δεν θα επέλθει μέσα απο την άνοδο του χρηματιστηρίου, απο τις τοποθετήσεις ξένων οίκων, απο αποσπασματικές ξένες επενδύσεις.
Η καρδιά της Ελληνικής οικονομίας είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε αυτές το μισθολογικό κόστος δεν αποτελεί το κύριο μέρος του συνολικού κόστους.Οπως και η κερδοφορία τους δεν αποτελεί την μόνη αναγκαιότητα.Η Αύξηση της φορολογίας δεν αποτελεί απο μόνη της λύση αν δεν υπάρξει δικαιότερη κατανομή της και να γίνει αντιληπτό πως οι έμμεσοι φόροι πρέπει να εξορθολογιστούν.Δέν είναι δυνατόν οι παραμορφώσεις της αγοράς να επιβαρύνουν με τέτοιο τρόπο την κατανάλωση.Η Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου επιτάσσει τα ανωτέρω και επιτάσσει και κάτι ακόμα να γίνει με σύγχρονους όρους.
Το έγραψα και χτές και δεν δημοσιεύτηκε όπως και πολλά άλλα καθότι μάλλον έχω καταστεί επικίνδυνος λόγω προτέρου εντίμου βίου.Βασικές επιλογές αποτελούν η αναδιάταξη του παραγωγικού δυναμικού της Ελλάδας με όρους σύγχρονους,η δημιουργία υποδομών που θα επιτρέψουν να λάβει χώρα σοβαρή επενδυτική δραστηριότητα Ελλήνων πατριωτών, σοβαρή επενδυτική δραστηριότητα επι του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας. Από εκεί και πέρα η στόχευση είναι η ανεργία και δη η διαρθρωτική ανεργία με ανάλογη συνέχεια .Πρώτα όμως πρέπει να υπάρξει παραγωγή πλούτου και εκμετάλλευση στο έπακρο όλων των πλουτοπαραγωγικών πόρων που διαθέτει η Ελληνική Κοινωνία.
