Οι αποκαλούμενοι «καραμανλικοί» βουλευτές
πρέπει να πληροφορηθούν όσα δεν γνωρίζουν για τη Σύνοδο του
Βουκουρεστίου, όπως επίσης να διδαχθούν και από τα λάθη της επόμενης
μέρας.Κάποιοι ψάχνουν αφορμές για εντάσεις φαίνεται, και με την παραμικρή
ευκαιρία, χωρίς καν συλλογισμό δημιουργούνται ζητήματα εκ του μη όντος.
Και μάλιστα, με λανθασμένη πληροφόρηση αλλά και χωρίς αξιολόγηση των
επιπτώσεων.Είπε ο κ. Ευ. Βενιζέλος, ότι στο Βουκουρέστι, κατά την Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008, η Ελλάδα δεν έθεσε βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στο
ΝΑΤΟ. Και επακολούθησαν δηλώσεις πολιτικών -υποστηρικτών του κ. Κώστα
Καραμανλή- οι οποίες μάλλον έγιναν υπό το κράτος σύγχυσης.Ο κ. Αντώναρος, δήλωσε: «Να θυμίσω τι έγινε στο
Βουκουρέστι: Η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή έπεισε με τα επιχειρήματα
και την στάση της όλους τους εταίρους στο ΝΑΤΟ». Ακολούθησαν δύο
πρόεδροι από... άλλα κόμματα, καθώς οι κ.κ. Ζώης και Καμμένος
υπερασπίστηκαν τον κ. Καραμανλή, με δημόσιες παρεμβάσεις τους, ενώ
δήλωση έκανε και ο Κουμουτσάκος, που ήταν εκπρόσωπος τότε του ΥΠΕΞ.
Παρ’ όλο που αναφερθήκαμε στο θέμα παλαιότερα, πρέπει μάλλον να
επαναλάβουμε ορισμένα, ώστε οι αποκαλούμενοι "καραμανλικοί" βουλευτές
αφενός να πληροφορηθούν όσα δεν γνωρίζουν, αφετέρου να αντιληφθούν ότι
ποτέ η Ελλάδα δεν πρέπει να ισχυρισθεί ότι αυτή πρόβαλε βέτο και δεν
εντάχθηκαν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Το επικοινωνιακό λάθος που έγινε μετά την
άφιξη της ελληνικής αποστολής από το Βουκουρέστι, ότι η Ελλάδα άσκησε
βέτο, το πληρώσαμε με μια καταδίκη από το Δικαστήριο της Χάγης, που δεν
έχει βέβαια νομικές συνέπειες, έχει όμως "παράπλευρες απώλειες".
Οι συζητήσεις της ελληνικής με την αμερικανική πλευρά για την στάση μας στο θέμα της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, είχαν ξεκινήσει από πολύ νωρίς. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2008, πραγματοποιήθηκε μια από τις πολλές συναντήσεις, στην αμερικανική Πρεσβεία με την παρουσία του επιτετραμμένου της αμερικανικής αντιπροσωπείας στα Σκόπια κ. Ναβράτι και άλλων αξιωματούχων.
Από την ελληνική πλευρά παρευρέθηκαν ο διπλωματικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, κ. Κωνσταντίνος Μπίτσιος (γιος του παλαιού διπλωμάτη και υπουργού του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Δημητρίου Μπιτσίου) και ο γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών κ. Αριστείδης Αγαθοκλής. Ο κ. Μπίτσιος επέμενε πως η προτεινόμενη σύνθετη ονομασία «πρέπει να χρησιμοποιείται σε όλα τα διεθνή φόρα» (το γνωστό erga omnes). Το όλο κλίμα ήταν ίδιο με τις πιέσεις που δεχόταν συνεχώς η τότε ΥΠΕΞ κα. Μπακογιάννη από την αμερικανική πλευρά, να μη αντιταχθεί η Ελλάδα στην επιθυμία των ΗΠΑ.
Η ελληνική πλευρά, γνώριζε πως είχε αποφασισθεί να υποβάλει το αίτημά της η κυβέρνηση των Σκοπίων, ως FYROM και όχι ως "Μακεδονία", ώστε η Ελλάδα να μη μπορεί να το αρνηθεί. Βέβαια, η χώρα μας μπορούσε να προβάλει την ένστασή της με τα άλλα άρθρα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, περί "καλής γειτονίας", όπως πράττει η Βουλγαρία. Θα έπρεπε όμως να συγκρουσθεί με τις ΗΠΑ.
Από την δύσκολη θέση μας έβγαλε η ενέργεια του τότε γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, ο οποίος -μετά τις επανειλημμένες συζητήσεις που είχε με τον κ. Μπίτσιο- δεν έθεσε το αίτημα των Σκοπίων μεμονωμένως, αλλά μαζί με τα αιτήματα της Γεωργίας και Ουκρανίας. Είχαμε ένα "πακέτο" δηλαδή αιτημάτων τριών χωρών, όπου με ενιαίο τρόπο θα εξεταζόταν το θέμα της ένταξής τους. Ή και οι τρεις χώρες ή καμιά.
Όμως, η Ρωσία είχε διατυπώσει με αυστηρό τρόπο την αντίρρησή της σε τυχούσα ένταξη των δύο χωρών -Ουκρανίας και Γεωργίας- με τις οποίες συνορεύει, και κατ’ ουδένα τρόπο δεν ήθελε ΝΑΤΟικά στρατεύματα στα σύνορά της. Η δε Γαλλία, η οποία είχε ανοίξει μεγάλους εμπορικούς λογαριασμούς με την Ρωσία, πείσθηκε και ενημέρωσε τις ΗΠΑ πως δεν πρόκειται να εγκρίνει το αίτημα Ουκρανίας και Γεωργίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Διαπιστώθηκε πως το εννοούσε ειλικρινώς, και οι ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να αποσύρουν το θέμα κατ’ εκείνη την Σύνοδο, διαβεβαιώνοντας τις ενδιαφερόμενες χώρες πως αυτό θα συμβεί στο μέλλον.
Αποσύρθηκε επομένως το αίτημα για ένταξη και των τριών χωρών -αφού όπως είπαμε, ήταν "πακέτο"- και συμπαρέσυρε και τα Σκόπια.Η ιστορία καλείται στο μέλλον να εξηγήσει τους λόγους που ο κ. Σέφερ ομαδοποίησε τα αιτήματα. Οι καχύποπτες αμερικανικές υπηρεσίες, ίσως πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στο ότι οι κ.κ. Σέφερ και Μπίτσιος ήσαν συμφοιτητές.
Πολλά είπα. Για να αντιληφθούν ίσως οι περισπούδαστοι πολιτικοί μας, πως η βουλευτική ιδιότητα δεν συνοδεύεται απαραιτήτως από την ικανότητα πολιτικής γνώσης και σκέψης. Πέρα από την ουσία, και για τους τύπους κανείς Έλληνας εκπρόσωπος της χώρας μας, δεν πρέπει να κάνει λόγο για βέτο, γεγονός που μπορεί να μας φέρει πάλι σε θέση απολογούμενου.
Ο Μακεδών
Οι συζητήσεις της ελληνικής με την αμερικανική πλευρά για την στάση μας στο θέμα της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, είχαν ξεκινήσει από πολύ νωρίς. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2008, πραγματοποιήθηκε μια από τις πολλές συναντήσεις, στην αμερικανική Πρεσβεία με την παρουσία του επιτετραμμένου της αμερικανικής αντιπροσωπείας στα Σκόπια κ. Ναβράτι και άλλων αξιωματούχων.
Από την ελληνική πλευρά παρευρέθηκαν ο διπλωματικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, κ. Κωνσταντίνος Μπίτσιος (γιος του παλαιού διπλωμάτη και υπουργού του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Δημητρίου Μπιτσίου) και ο γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών κ. Αριστείδης Αγαθοκλής. Ο κ. Μπίτσιος επέμενε πως η προτεινόμενη σύνθετη ονομασία «πρέπει να χρησιμοποιείται σε όλα τα διεθνή φόρα» (το γνωστό erga omnes). Το όλο κλίμα ήταν ίδιο με τις πιέσεις που δεχόταν συνεχώς η τότε ΥΠΕΞ κα. Μπακογιάννη από την αμερικανική πλευρά, να μη αντιταχθεί η Ελλάδα στην επιθυμία των ΗΠΑ.
Η ελληνική πλευρά, γνώριζε πως είχε αποφασισθεί να υποβάλει το αίτημά της η κυβέρνηση των Σκοπίων, ως FYROM και όχι ως "Μακεδονία", ώστε η Ελλάδα να μη μπορεί να το αρνηθεί. Βέβαια, η χώρα μας μπορούσε να προβάλει την ένστασή της με τα άλλα άρθρα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, περί "καλής γειτονίας", όπως πράττει η Βουλγαρία. Θα έπρεπε όμως να συγκρουσθεί με τις ΗΠΑ.
Από την δύσκολη θέση μας έβγαλε η ενέργεια του τότε γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ, ο οποίος -μετά τις επανειλημμένες συζητήσεις που είχε με τον κ. Μπίτσιο- δεν έθεσε το αίτημα των Σκοπίων μεμονωμένως, αλλά μαζί με τα αιτήματα της Γεωργίας και Ουκρανίας. Είχαμε ένα "πακέτο" δηλαδή αιτημάτων τριών χωρών, όπου με ενιαίο τρόπο θα εξεταζόταν το θέμα της ένταξής τους. Ή και οι τρεις χώρες ή καμιά.
Όμως, η Ρωσία είχε διατυπώσει με αυστηρό τρόπο την αντίρρησή της σε τυχούσα ένταξη των δύο χωρών -Ουκρανίας και Γεωργίας- με τις οποίες συνορεύει, και κατ’ ουδένα τρόπο δεν ήθελε ΝΑΤΟικά στρατεύματα στα σύνορά της. Η δε Γαλλία, η οποία είχε ανοίξει μεγάλους εμπορικούς λογαριασμούς με την Ρωσία, πείσθηκε και ενημέρωσε τις ΗΠΑ πως δεν πρόκειται να εγκρίνει το αίτημα Ουκρανίας και Γεωργίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Διαπιστώθηκε πως το εννοούσε ειλικρινώς, και οι ΗΠΑ υποχρεώθηκαν να αποσύρουν το θέμα κατ’ εκείνη την Σύνοδο, διαβεβαιώνοντας τις ενδιαφερόμενες χώρες πως αυτό θα συμβεί στο μέλλον.
Αποσύρθηκε επομένως το αίτημα για ένταξη και των τριών χωρών -αφού όπως είπαμε, ήταν "πακέτο"- και συμπαρέσυρε και τα Σκόπια.Η ιστορία καλείται στο μέλλον να εξηγήσει τους λόγους που ο κ. Σέφερ ομαδοποίησε τα αιτήματα. Οι καχύποπτες αμερικανικές υπηρεσίες, ίσως πιστεύουν πως αυτό οφείλεται στο ότι οι κ.κ. Σέφερ και Μπίτσιος ήσαν συμφοιτητές.
Πολλά είπα. Για να αντιληφθούν ίσως οι περισπούδαστοι πολιτικοί μας, πως η βουλευτική ιδιότητα δεν συνοδεύεται απαραιτήτως από την ικανότητα πολιτικής γνώσης και σκέψης. Πέρα από την ουσία, και για τους τύπους κανείς Έλληνας εκπρόσωπος της χώρας μας, δεν πρέπει να κάνει λόγο για βέτο, γεγονός που μπορεί να μας φέρει πάλι σε θέση απολογούμενου.
Ο Μακεδών
