Toυ ΑΠ.ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*Η υπόθεση με τη Χρυσή Αυγή έχει μια λογική και αναμενόμενη πλευρά και μια παράλογη, τουλάχιστον φαινομενικά. Η λογική και αναμενόμενη πλευρά είναι η καταδίκη της ΧΑ από όλα τα κόμματα. Η ομόφωνη καταδίκη του ναζισμού. Η παράλογη πλευρά είναι ότι καταγγέλλουν το κόμμα, την ηγεσία, της Χρυσής Αυγής αλλά δεν μιλάνε για τους ψηφοφόρους της. Κανείς δεν μιλάει για φασιστικό ή ναζιστικό κίνημα με λαϊκή βάση, ευρεία βάση αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις. Είναι μια μαγική εικόνα. Το κόμμα είναι επικίνδυνο αλλά οι ψηφοφόροι; Όλοι τους αγνοούν, σαν να μην υπάρχουν. Το ερώτημα όμως είναι κρίσιμο: Αν οι ψήφοι στη ΧΑ συγκροτούν λαϊκό κίνημα, φασιστικό ή ναζιστικό, τότε είναι πραγματικός ο κίνδυνος για τη Δημοκρατία. Αν όμως δεν είναι έτσι τότε ο θόρυβος περί την ΧΑ δεν αποβλέπει στη σωτηρία της Δημοκρατίας αλλά έχει άλλες αιτίες και στόχους.
Η Δημοκρατία κινδυνεύει μόνο αν η ΧΑ μπορεί να κινητοποιήσει τους ψηφοφόρους της για να εξυπηρετήσει τους διακηρυσσόμενους σκοπούς της. Αλλιώς είναι τσόφλι χωρίς αυγό. Οι δεξιοί σιωπούν- ευλόγως, θα πουν κάποιοι. Η ίδια η ΧΑ δεν ισχυρίζεται ότι όσοι την ψηφίζουν είναι οπαδοί που τους προστάζει και εκείνοι ακολουθούν. Τέλος, σιωπούν και όσοι, θεσμικοί ή παραθεσμικοί, έχουν την καραμέλα «των ταξικών αναλύσεων» στο στόμα και δεν την χορταίνουν. Μωρά παιδιά, όπως λέμε μωρές παρθένες.
Η ΧΑ προκαλεί ευχαρίστηση στους ψηφοφόρους της δέρνοντας μετανάστες, μοιράζοντας χαστούκια στην τηλεόραση, κάνοντας με δυο λόγια ντόρο. Αλλά τα θλιβερά καμώματα στελεχών της ΧΑ δεν κάνουν τους ψηφοφόρους της λάτρεις του Νταχάου. Γι' αυτό ο κόσμος δεν παίρνει τοις μετρητοίς τα περί φασιστικού (ή ναζιστικού) κινδύνου στη χώρα μας και οι κραυγές ότι κινδυνεύει η Δημοκρατία πάνε στο βρόντο. Γι' αυτό και η ίδια η ΧΑ αποφεύγει να παραστήσει τον αρχηγό των ψηφοφόρων της. Αντίστροφα, οι αντίπαλοι της ΧΑ χάνουν αξιοπιστία επειδή επισείουν ανύπαρκτο κίνδυνο, διογκώνοντάς τον. Έτσι ο κόσμος ακούει βερεσέ όσα του λένε. Και όταν ο κόσμος δεν δίνει σημασία σε ότι λες για την ΧΑ τότε έχεις αφήσει ανοιχτό το δρόμο να την ψηφίσει. Ο κόσμος ψηφίζει ΧΑ επειδή δεν αισθάνεται ότι αποτελεί απειλή για το πολίτευμα, πιστεύει, όμως, (και δεν φταίει ο κόσμος αν αυτό είναι λάθος) ότι αποτελεί απειλή για όσους ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση.
Όποιος αμφιβάλλει για την οργή του
κόσμου και τις διαθέσεις του δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στις
αντιδράσεις του για το κλείσιμο της ΕΡΤ-η δημοσκόπηση ότι η πλειοψηφία
είναι υπέρ του κλεισίματος είναι περυσινή, όπως τα ξινά σταφύλια.
Ο πολύς κόσμος, αυτή τη στιγμή, όταν φέρνει στο νου του το πρόσωπο του
Κακού, βλέπει τη Μέρκελ, όχι τον Μιχαλολιάκο. Βλέπει τους τρεις ηγέτες
της κυβέρνησης και την Τρόϊκα. Το πρώτο σημαντικό λάθος της ΧΑ είναι ότι
ταυτίστηκε με την κυβέρνηση υποστηρίζοντας το κλείσιμο της ΕΡΤ.
Η
ΧΑ προσελκύει ετερόκλιτα κοινωνικά στοιχεία, ένα «μέτωπο» από τα πιο
οργισμένα στοιχεία της κοινωνίας, βρίσκονται στον «κανένας», στις
παρυφές των κομμάτων, έχουν άμεσο πρόβλημα επιβίωσης, η ζωή τους έχει
γίνει αβίωτη στη γειτονιά τους-βλ τις αντιδράσεις της Ακαδημαϊκού κ.
Δημουλά κατοίκου (όπως και ο Τσίπρας) Κυψέλης. Τι να πουν σε
όλους αυτούς οι – τυποποιημένες και βαρετές- υμνωδίες στην εργατική τάξη
ή τα δήθεν επαναστατικά φληναφλήματα υποτιθέμενων μαρξιστών όταν ο λαός
ήταν μπροστά τους, τους κοίταξε στα μάτια και τους γύρισε την πλάτη;
Εκτός αν πουν ότι η φυσική ροπή του κόσμου είναι ο φασισμός. Η κριτική
στον ΣΥΡΙΖΑ για ρεφορμισμό τους έλειπε.
Η
ΧΑ εγκαθιστά τη ρευστότητα του εκλογικού σώματος ως σταθερό στοιχείο
της πολιτικής σκηνής επειδή μειώνει στο ελάχιστο την προοπτική να
αποκτήσει αυτοδυναμία το παραδοσιακό κόμμα της συντηρητικής παράταξης, η
ΝΔ. Η «υπόθεση Χρυσή Αυγή» συμπυκνώνεται, για τη ΝΔ, σε μια
ευτελή αλλά κρίσιμη ψηφοθηρία. Ο πυρήνας της ΝΔ έχει διασπαστεί, η ΧΑ,
όπως και οι ΑΝΕΛ, προσφέρουν (διαφορετική) στέγη στους πρόσφυγες . Το
ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αποκολλήθηκαν από τη ΝΔ εκείνοι οι
συντηρητικοί ψηφοφόροι που θεωρούν τον εαυτό τους πατριώτη, με τα δικά
τους κριτήρια. Ο ΣΥΡΙΖΑ τι έχει να τους πει; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντιτάξει
ούτε πρότυπο ούτε τα δικά του κριτήρια πατριωτισμού, για να το
διατυπώσω με όρους ευγένειας.
Η Αριστερά, με έκδηλη σκλήρυνση, δεν διανοήθηκε να προσεγγίσει τον συντηρητικό χώρο με φαντασία και τόλμη. Ουσιαστικά,
όπως βρήκε τα κομματικά γκέτο από τον δικομματισμό, έτσι τα άφησε.
Κάποιοι (στην ηγεσία) έδειξαν στην αρχή ότι κατάλαβαν αλλά δεν τόλμησαν.
Τι να πει, λοιπόν, τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ για τους ψηφοφόρους της ΧΑ; Ο
ΣΥΡΙΖΑ ούτε δημιούργησε τη ΧΑ ούτε την τροφοδοτεί, και δεν το λέω για να
επανέλθω στο «πολιτικά ορθό». Τη ΧΑ τη δημιούργησε και την
τροφοδοτεί το Μνημόνιο και η μνημονιακή πολιτική, έκτοτε. Από τον
Παπανδρέου ως σήμερα. Αλλά αυτό δεν είναι καν παρηγοριά στον άρρωστο.
