Η Ελληνική τότε πολιτική ηγεσία φέρει βαρύτατες ευθύνες για την κατάληξη της πορείας του Οτζαλάν απο την Συρία στην φυλακή του Ιμραλί.Βαρύτατες ευθύνες φέρουν όσοι Άφρονες,Ανεύθυνοι και Ανεγκέφαλοι πολιτικοί παρέσυραν τον Κούρδο Ηγέτη να θεωρήσει την Ελλάδα ως την πλέον ασφαλή χώρα για την παραμονή του.Το σχέδιο παράδοσης του στις Τουρκικές αρχές φέρει όμως την σφραγίδα της Αμερικανικής διπλωματίας - όλως τυχαίως δε οι Κούρδοι ποτέ δεν αμφισβήτησαν τα αμερικανικά συμφέροντα-.Η παράδοση του στις Τουρκικές Αρχές αποτελεί επίσης στρατηγικό σφάλμα ΚΑΙ του ίδιου του Οτζαλάν προσωπικά αλλά και των Κούρδων του PKK καθώς βρέθηκαν χωρίς σχέδιο και χωρίς στρατηγική υποτιμώντας τα αυτονόητα μπροστά στον πανικό τους.Το να αναλύσουμε τα λάθη της στάσης του Κουρδικού Κινήματος δέν έχει καμιά αξία, αφορά τους Κούρδους και ας κάνουν οι ίδιοι την αυτοκριτική τους .Η Δικαιολογία ότι είχε σχέδιο για την διαφυγή του στο Βόρειο Ιράκ ας μου επιτραπεί να την θεωρήσω ώς μη εφικτή Όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό για κανέναν λόγο -απο όπου κι αν προέρχεται η θεωρητική προσέγγιση του ζητήματος- να απολογείται η Ελλάδα , το Ελληνικό Κράτος και οι Έλληνες Πολίτες σήμερα και σε βάθος χρόνου για κάτι που συνέβη τον Φεβρουάριο το 1999 .Η Δημιουργία και η Επιβολή ενοχικών συνδρόμων δεν συνάδει με την Δημοκρατία ως πολίτευμα πόσο δε με τον δημοκρατικό χαρακτήρα του κάθε Ανθρώπου .Διαχρονικά δε δύναται να μεταλλαχθούν σε Φοβικά σύνδρομα , τα οποία με την σειρά τους δημιουργούν το υπόβαθρο για την διαμόρφωση κλίματος ηττοπάθειας .
Δεν ισχυρίζομαι πως όσοι φέρουν ευθύνη για την παράδοση του Κούρδου Ηγέτη στις τουρκικές αρχές και όσοι ενεπλάκησαν στην επικοινωνιακή διαχείριση του ζητήματος τέθηκαν προς των ευθυνών τους ως τους άξιζε. Ομως πρέπει να κοιτάξουμε σήμερα με θάρρος και παρρησία την ιστορική αλήθεια ως διαμορφώνεται στο πέρασμα του χρόνου. Τα γιγάντια γεωστρατηγικό συμφέροντα που συγκρούονται στον χώρο της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια ελιγμών ειδικά όταν έχει βρεθεί ένα κράτος από άστοχες επιλογές στο κέντρο της συγκρουσιακής κατάστασης . Θά ήταν πολύ δύσκολο όχι όμως και ανέφικτο η Ελλάδα από μέρος του προβλήματος να αναδεικνυόταν ως πόλος επίλυσης του ζητήματος, αυτό όμως απαιτούσε με την σειρά του την ύπαρξη στρατηγικής διαχείρισης κρίσεων και διπλωματία υψηλού επιπέδου την οποία και δεν διαθέτει ακόμα και σήμερα η Ελλάδα.
Με την παράδοση του οι ΗΠΑ και το Ισραήλ επέτυχαν να δώσουν την τροπή εκείνη που επιθυμούσαν στο Κουρδικό ζήτημα.Το βασικό στοιχείο της Αγγλοσαξονικής διπλωματίας είναι η αποδυνάμωση των δύο πόλων κατά την σύγκρουση τους ώστε ο συμβιβασμός υπό την εποπτεία τους να αποτελεί και την μόνη αποδεκτή λύση
