Ζεστά δείχνει να έχει πάρει την υπόθεση της «συμμαχίας» του Νότου ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Αυτή τη φορά στην Πορτογαλία δεν βρέθηκαν στο επίκεντρο οι συναντήσεις με συνδικάτα και τα αδελφά κόμματα της Αριστεράς, όπως συνηθίζει στα ευρωπαϊκά του ταξίδια, αλλά με τους Πορτογάλους σοσιαλιστές, ένα κόμμα εξουσίας με μνημονιακό προσανατολισμό. Ο κ. Τσίπρας ξέρει ότι για να είναι πειστική η «συμμαχία του Νότου» πρέπει να εμφανίζεται ότι συνομιλεί και με δυνάμεις που ασκούν κυβερνητική εξουσία, έστω και αν υπάρχουν διαφορές τις οποίες παραδέχτηκε.
Μετά την εμπειρία των Κυπρίων, οι οποίοι βρέθηκαν μετά το «όχι» τους εντελώς απροετοίμαστοι, ο κ. Τσίπρας θέλει να διαλύσει στην ελληνική κοινή γνώμη κάθε αμφιβολία ότι εκείνος θα πάει απροετοίμαστος σε μια σύγκρουση με τους Ευρωπαίους, αν γίνει κυβέρνηση.
Και στην πραγματικότητα, αυτό που επιδιώκει είναι να πείσει τους Ελληνες πως θα πάει στη σύγκρουση και δεν θα κάνει πίσω. Η κυρίαρχη ερμηνεία στον ΣΥΡΙΖΑ για τη δημοσκοπική στασιμότητα που εμφανίζει το κόμμα τους τελευταίους μήνες είναι ότι οι ψηφοφόροι δεν πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας θα αντέξει την πίεση και ότι την κρίσιμη στιγμή, αν βρεθεί αντιμέτωπος με έναν εκβιασμό από την Κεντρική Τράπεζα π.χ., θα κάνει πίσω, όπως ο κ. Ν. Αναστασιάδης.
Στην ανάλυση των δημοσκοπήσεων που κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούν ότι αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που δεν αναπτύσσουν δυναμική. Οι πολίτες, λένε, θέλουν τη σύγκρουση με τη Γερμανία, δεν είναι όμως σίγουροι ότι ο κ. Τσίπρας θα αντέξει την πίεση ώς το τέλος. Αυτός είναι ο λόγος που εδώ και δύο εβδομάδες ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί τη φόρμουλα ότι η διαπραγμάτευση είναι «σύγκρουση» και μαζί πολύ επιθετικούς τόνους απέναντι στη Γερμανία.
Μία από τις μεθόδους, με τις οποίες ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να πείσει ότι θα πάει τη σύγκρουση ώς το τέλος, είναι και ότι έπαψε να εξωραΐζει τις συνέπειες μιας συγκρουσιακής τακτικής, όπως έκανε έως πρόσφατα. Σε αυτή τη λογική, η οποία υποστηρίζεται και με αρθρογραφία στην «Αυγή», κάποια στελέχη του κόμματος υποστηρίζουν ότι αυτό είναι το σημαντικότερο ζήτημα, και δεν θεωρούν ότι η δημοσκοπική στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απόρροια και της έλλειψης πειστικότητας της κυβερνητικής πρότασης, η οποία άλλωστε σε μικρό βαθμό έχει εξειδικευτεί.
Αυτή την άποψη δεν φαίνεται να την συμμερίζονται όλοι ούτε στην πλειοψηφική τάση του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζει τον κ. Τσίπρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Γ. Σταθάκης αισθάνεται υποχρεωμένος να επαναλαμβάνει ότι η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει και ζωή χωρίς Μνημόνιο. Αυτό, όπως φαίνεται, είναι ένα μήνυμα με περισσότερους αποδέκτες μέσα στο κόμμα.
