Antinews.grΠολλές φορές όπως και ο καθένας μας βρεθήκαμε απέναντι στον όρο λαϊκισμό.Μια ολάκερη Κοινωνία και αναφέρομαι στην Ελληνική πολλές φορές έχει βρεθεί απέναντι στο δίλημμα πως υπάρχει μια εναλλακτική πολιτική και στρατηγική συμπεριφορά και σκέψη η οποία αντιπαραβάλει τα συμφέροντα και τις
επιθυμίες του λαού ενάντια στις ελίτ και που αντιπροσωπεύει με καθολικό τρόπο τις επιθυμίες και τις ανάγκες του του λαού.Κατά ένα παράδοξο τρόπο η φορτισμένη αυτή ιδεολογική έννοια ταυτίστηκε στο διάβα του χρόνου με τον εξοστρακισμό της κοινής λογικής , με τον ανορθολογισμό και τούτο γιατί εξ ορισμού θεωρεί τον λαό ως εκείνη την οντότητα η οποία απο την φύση της είναι πνευματικά ανώτερα, διατηρεί αιώνια χαρακτηριστικά όπως η ηθική και η ορθότητα στην σκέψη κα ιτην δράση.Βολεύει δηλαδή στο να οριστεί εύκολα το αντίπαλο δέος και να οικοδομηθεί η θεωρεία του "Δέν".
Ο Λαϊκισμός λοιπόν απο μόνος του είναι επικίνδυνος ταυτόχρονα όμως αποκτά πολλαπλασιαστική ισχύ με το να γίνεται εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης και προσωπικής ανέλιξης στα χέρια επιτήδειων δημαγωγών. Εχει καταδειχθεί το πως να προσεγγίζεις με ρεαλιστικό τρόπο την διαχρονική εξέλιξη της κοινωνίας μας και του πολιτικού μας συστήματος δεν σε καθιστά και ιδιαίτερα φιλικό .Η ρεαλιστική προσέγγιση δεν είναι μια αφηρημένη έννοια , αποτελεί πολιτική συμπεριφορά και ως πολιτική στοχεύει στο να διαμορφώσει μια κοινωνία με βάση ένα όραμα το οποίο και αποτελεί κοινή συνισταμένη ευρύτερων κοινωνικών συναινέσεων, δεν είναι απογυμνωμένη απο το ανθρώπινο συναίσθημα και απο το ανθρώπινο στοιχείο.
Αυτό το όραμα ελάχιστες φορές έκανε την εμφάνιση του στην Ελληνική Κοινωνία στην ανωτέρω μορφή του.Το γιατί θεωρώ πως βρίσκεται στην βάση του πολιτικού μας συστήματος και δη στον εκλογικό νόμο τον οποίο και θεωρώ ως μια απο τις βασικές αιτίες της καχεκτικής μας Δημοκρατίας..Εκτός απο τον εκλογικό Νόμο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο ορισμός των πολιτικών εκείνων στελεχών που διεκδικούν την ψήφο του λαού.Είτε με την μορφή λίστας εκλογικής είτε με την μορφή σταυρού προτίμησης το βασικό στοιχείο επιλογής για πολλά χρόνια παραμένει η δύναμη που φέρει ο κάθε υποψήφιος , μια δύναμη η οποία προκύπτει απο την θέση του και την σχέση του απέναντι στα κέντρα λήψης αποφάσεων.Είναι η λογική εκείνη η οποία παγιδεύει μαι ολάκερη κοινωνία σε ένα πελατειακό σύστημα, σε ένα σύστημα Συντεχνιών.
Αυτή η λογική πρέπει να σπάσει με κάθε τρόπο, ο Βουλευτής ενός κόμματος δεν δύναται ταυτόχρονα να είναι και Υπουργός αυτή η σχέση πρέπει να σπάσει και να οριστεί το ασυμβίβαστο.Ταυτόχρονα θα πρέπει να οριστεί η πολιτική ταυτόσημη με την Ηθική και να πάψει να αποτελεί επάγγελμα αλλά να καταστεί εκ νέου ως το ανώτερο ηθικό χρέος του κάθε πολίτη απέναντι στην Κοινωνία.Πρέπει να ανοίξει για τα καλά ο διάλογος για τις δυσαρμονίες του πολιτικού μας συστήματος αλλά και της κοινωνίας μας, πρώτα ως μορφή αυτογνωσίας και μετέπειτα να εισέλθει στην φάση της υλοποίησης των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων ,προκειμένου όχι απλά να ξεπεραστεί η κρίση που ταλανίζει τον τόπο μας αλλά να δημιουργεί εκείνο το αξιακό υπόβαθρο που δεν θα επιτρέψει παλινωδίες απο το Εθνικώς απαράβατο και απαραβίαστο