Στην πραγματικότητα η Αγκυρα ανησυχεί μήπως η πλούσια σε πετρέλαια περιοχή της Μοσούλης τεθεί υπό τον έλεγχο των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, οι οποίοι θα αποκτήσουν διευρυμένα περιθώρια ελιγμών έναντι της Τουρκίας. Αν μάλιστα οι Κούρδοι της Βορειοανατολικής Συρίας ενωθούν με την κουρδική περιοχή που βρίσκεται δυτικά του Ευφράτη και χαράξουν διάδρομο προς τη Μεσόγειο, τότε ο πετρελαϊκός πλούτος του κουρδικού Βορείου Ιράκ απεξαρτάται από την υποχρεωτική μεταφορά του μέσω της Τουρκίας ή του Ιράκ.
Σε κάθε εξέλιξη στο πεδίο της μάχης στη Συρία και στο Ιράκ, που η Αγκυρα θα διαβάζει τη δυναμική της περικύκλωσής της από τους Κούρδους, είναι πλέον αναμενόμενο ότι θα ασκήσει πίεση στην ΕΕ με την απειλή διόγκωσης των προσφυγικών ροών, έτσι ώστε Βερολίνο και Βρυξέλλες να διαφοροποιηθούν από την Ουάσιγκτον, που παίζει πλέον χωρίς προσχήματα το χαρτί της πλήρους χειραφέτησης των Κούρδων. Το Κουρδικό είναι το ιδανικό πεδίο για να ασκήσει πίεση ο Ερντογάν στην Ευρώπη, καθώς μπορεί να επικαλεστεί τη φυγή του αραβικού πληθυσμού μπροστά στον κίνδυνο εθνοκάθαρσης στη Βορειοανατολική Συρία και στο Βόρειο Ιράκ.
Αν η Αγκυρα τορπίλιζε τη συμφωνία του Μαρτίου με την ΕΕ για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών, εκβιάζοντας για αύξηση της οικονομικής βοήθειας, καθώς και για εδώ και τώρα κατάργηση της βίζας, θα έσπρωχνε την ΕΕ και τη Γερμανία σε ταύτιση με την Ουάσιγκτον. Ταυτίζοντας την ενίσχυση και ενδυνάμωση των Κούρδων στη Συρία και στο Ιράκ με νέα κύματα προσφυγικών ροών, ο Ερντογάν κινείται στη μόνη κατεύθυνση που μπορεί να προσδοκά αν όχι σύγκρουση τουλάχιστον μια δημόσια διαφοροποίηση των Βρυξελλών και του Βερολίνου με τις ΗΠΑ.
Χειραφέτηση των Κούρδων στη Συρία και στο Ιράκ ίσον κατακλυσμός της Ευρώπης με νέα κύματα προσφυγικών ροών είναι το μήνυμα Ερντογάν προς την Ευρώπη και κυρίως προς τη Μέρκελ, μια προτροπή που σίγουρα βαθαίνει το αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Αγκυρας και Ουάσιγκτον.
kapopoulos@pegasus.gr
