Περίπου μια εβδομάδα μετά την δημοσίευση του τελευταίου άρθρου γνώμης
μας, το οποίο όπως πληροφορούμαστε είχε αντίκτυπο σε Κύπρο, Ελλάδα και
Τουρκία, οι σχέσεις του τουρκικού Προεδρικού με την Πρωθυπουργία
οδηγήθηκαν στην τελική ρήξη και πολιτικό διαζύγιο. Για τον αναγνώστη
αυτής της στήλης η εν λόγω εξέλιξη προκάλεσε κάθε άλλο παρά έκπληξη.Εδώ και καιρό, καταγράφουμε λεπτομερώς -σε αυτή την στήλη και στα
σχετικά δημοσιεύματά μας- τις μεγάλες διαφωνίες του Ρετζέπ Ταγγίπ
Ερντογάν και του Αχμέτ Νταβούτογλου σε διάφορα πεδία της διακυβέρνησης.
Κάποιοι λανθασμένα νομίζουν ότι το όλο ζήτημα έχει να κάνει αποκλειστικά
με τις πολιτικές φιλοδοξίες του κ. Ερντογάν, ενώ αυτό εδράζεται επίσης
στις πολύ διαφορετικές απόψεις των δυο ανδρών για μια σειρά από θέματα. Μετά την αποχώρηση του κ. Νταβούτογλου από το πολιτικό προσκήνιο, η προσοχή του κ. Ερντογάν, του Reis(Ηγέτης) όπως αποκαλείται από τον κύκλο των θαυμαστών του, είναι πλέον στραμμένη σε δυο σημαντικά ζητήματα. Πρώτα από όλα, επείγει το ζήτημα του σχηματισμού της νέας κυβέρνησης. Ποιος θα είναι ο Πρωθυπουργός και ποια θα είναι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης; Σε ότι αφορά το πρώτο ερώτημα, την προκειμένη στιγμή αποφεύγουμε να δώσουμε μια τελειωτική απάντηση, καθώς στην Άγκυρα συζητούνται πολλά ονόματα. Διάφοροι κύκλοι επιχειρούν να ασκήσουν πίεση στον κύκλο του Προεδρικού για την επιβολή του δικού τους φαβορί. Εμείς σε αυτό το σημείο αρκούμαστε να υπογραμμίσουμε ότι ο Υπουργός Συγκοινωνιών Μπιν Αλί Γιλντιρίμ και ο αντιπρόεδρος της απερχόμενης κυβέρνησης Νουμάν Κουρτουλμούς τηρούν όλες τις προϋποθέσεις για να αντικαταστήσουν τον κ. Νταβούτογλου στην Πρωθυπουργία και στην ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος.
Σε ότι αφορά την σύνθεση της νέας κυβέρνησης, είμαστε σε θέση να τοποθετηθούμε σχετικά με μεγαλύτερη σιγουριά. Πληροφορούμαστε ότι στην νέα κυβέρνηση ενδέχεται να δούμε εκπλήξεις. Οι συνεργάτες του κ. Νταβούτογλου θα αποχωρήσουν για να παραδώσουν την θέση και τα καθήκοντα τους σε νέα, φιλόδοξα μέλη του συντηρητικού κινήματος. Συνιστώ στον αναγνώστη να παρακολουθήσει με προσοχή την περίπτωση του Υπουργείου Οικονομικών (όχι μόνο σε επίπεδο υπουργού αλλά και συνεργατών).
Μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης -θα έχει κλείσει το αργότερο λίγο πριν από την συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας- η προσοχή του Προεδρικού θα στραφεί στο εγχείρημα της δημιουργίας του νέου πολιτεύματος και προεδρικού συστήματος. Σε αυτό το πεδίο, προκύπτουν σοβαρά προβλήματα-προκλήσεις. Το ΑΚΡ δεν διαθέτει τον απαιτούμενο αριθμό εδρών για να οδηγήσει την χώρα σε δημοψήφισμα για το νέο σύνταγμα. Χρειάζεται μεταγραφές βουλευτών, ενδιάμεσες εκλογές ή ακόμη και πρόωρες εκλογές. Ακριβώς σε αυτό το σημείο προκύπτει ένας νέος πονοκέφαλος για το Προεδρικό.
Ο προαναφερόμενος «πονοκέφαλος» ονομάζεται κυρία Μεράλ Άκσενερ. Εισήλθε στην πολιτική μέσα από τις τάξεις του κεντροδεξιού χώρου. Υπήρξε σύντροφος της Τανσού Τσιλλέρ και Υπουργός της συγκυβέρνησης Κόμματος Ορθού Δρόμου-Κόμματος Ευημερίας. Στην δεκαετία του 2000 άλλαξε στρατόπεδο, όταν εντάχθηκε στο Κίνημα των Γκρίζων Λύκων. Ανέλαβε την αντιπροεδρία της Βουλής. Ανέπτυξε στενές σχέσεις με πολλούς κύκλους της αντιπολίτευσης και σήμερα διεκδικεί την ηγεσία του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης. Με λίγα λόγια η κ. Άσκενερ επιθυμεί να επαναλάβει τον θρύλο της Μπεναζίρ Μπούττο στην Τουρκία.
Η συγκεκριμένη στήλη πληροφορείται ότι οι τελευταίες αναλύσεις που φτάνουν στον κύκλο του Προεδρικού και του Reis δείχνουν ότι σε περίπτωση που η κ. Άκσενερ αναλάβει την ηγεσία του ΜΗΡ, τα ποσοστά αυτού του κόμματος ενδέχεται να εκτιναχθούν από τα σημερινά επίπεδα του 13% στο 30%. Εναλλακτικά, σε περίπτωση που τελικά η ηγεσία του Ντεβλέτ Μπαχτσελί καταφέρει να εμποδίσει το έκτακτο συνέδριο του κόμματος και η κ. Άκσενερ προχωρήσει στην ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα, τα ποσοστά της ίδιας θα κυμανθούν στο επίπεδο του 10%.
Το εγχείρημα της κ. Άκσενερ έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον όχι μόνο της Τουρκίας, αλλά και ολόκληρης της περιοχής. Η επιτυχία αυτού του εγχειρήματος θα ανοίξει τον δρόμο για μεγάλες ανατροπές. Σε περίπτωση αποτυχίας όμως, η αλλαγή του συντάγματος την οποία δρομολογεί ο Reis και οι επιπτώσεις που αυτό θα έχει στην Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή φαίνονται προδιαγεγραμμένες.
Η διπροσωπία της Δύσης και των δικών μαςΜεγάλη λύπη και στεναχώρια παρατηρούν και καταγράφουν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Τουρκίας στα δυτικά κέντρα λήψης αποφάσεων μετά την παραίτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου. Κάποιοι παράγοντες του δυτικού κόσμου θεωρούν ότι με την παραίτηση του Αχμέτ Νταβούτογλου ο δυτικός κόσμος χάνει έναν καλό συνεργάτη. Σε αυτό το σημείο προκύπτει ένας προβληματισμός, με τον οποίο θα ολοκληρώσουμε το σημερινό μας κείμενο: Ο συγκεκριμένος κύριος δεν ήταν αυτός ο οποίος μαζί με άλλους παράγοντες ευθύνεται για την αποτυχία σε μια σειρά σημαντικών ζητημάτων όπως λ.χ. την κρίση της Συρίας, την τουρκική εξωτερική πολιτική, το Κουρδικό Ζήτημα και ακόμη την στασιμότητα της τελευταίας δεκαετίας στο Κυπριακό;
Πως να εξηγήσουμε την στεναχώρια της Δύσης και των δικών μας; Αν δεν πρόκειται για διπροσωπία, τότε τι είδους προβληματική κατάσταση καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε; Μήπως στην Δύση, στην Αθήνα και στην Λευκωσία οι αρμόδιοι αναρμόδιοι δεν διαθέτουν αρκετές ικανότητες και γνώσεις για να αναλύσουν διεξοδικά τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Τουρκία;
http://kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=238611
