Αμπχαζία
Νησιά Κάγκος
Ιρακινό Κουρδιστάν
Βόρεια Κύπρος
Παδανία
Παντζάπ
Ραετία
Λαός των Ρωμά
Σαπμί
Σομάλιλαντ
Ενωμένοι Κορεάτες της Ιαπωνίας
Δυτική Αρμενία
Η οικοδεσπότρια της οργάνωσης, η Αμπχαζία ανακήρυξε de facto την ανεξαρτησία της πριν από λίγα χρόνια, ύστερα από την εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων στην Γεωργία. Μαζί με την Νότια Οσετία είναι οι δυο δημοκρατίες, οι οποίες αναγνωρίζονται μόνο από την Ρωσία και την Βενεζουέλα. Τα Νησία Κάγκος έχουν πονεμένη ιστορία. Βρίσκονται στον Ινδικό Ωκεανό και τυπικά είναι υπό την βρετανική κυριαρχία.
Το Λονδίνο έχει μεταβιβάσει την χρήση τους στις ΗΠΑ και την περίοδο αυτής της μεταβίβασης ο ντόπιος λαός εκδιώχθηκε από τις εστίες της. Πρόκειται για τον ιμπεριαλισμό σε όλο το μεγαλείο του. Για το Κουρδιστάν, την αυτόνομη περιοχή στο βόρειο Ιράκ και την δική μας «βόρεια Κύπρο» δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Η Παδανία είναι μια ονομασία που προτείνεται για την σχεδιαζόμενη αυτονόμηση της βόρειας Ιταλίας. Η ομοσπονδία της δημιουργήθηκε μόλις το 2013. Το Παντζάπ είναι η γνωστή περιοχή ανάμεσα στο Πακιστάν και στην Ινδία, η οποία για πολλές φορές έχει φέρει τις δυο πυρηνικές δυνάμεις στα χείλη της ανοιχτής σύγκρουσης.
Η Ραετία εντοπίζεται βορειοανατολικά της Ελβετίας και συμπεριλαμβάνει περιοχές της Βαυαρίας. Οι κάτοικοι της μιλούν την δική τους γλώσσα και ισχυρίζονται ότι αποτελούν ανεξάρτητη περιοχή από τα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όπως στην περίπτωση του Κουρδιστάν και της «ΤΔΒΚ», έχω την εντύπωση ότι δεν χρειάζονται να ειπωθούν πολλά για τους Ρωμά συνανθρώπους μας, οι οποίοι πηγαίνουν Αμπχαζία με την δική τους ομάδα. Η ομοσπονδία του Σαπμί δημιουργήθηκε πρόσφατα, το 2014. Εκπροσωπεί τον λαό Σαπμί, δηλαδή τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νορβηγίας, της βορειοδυτικής Ρωσίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας.
Το Σομάλιλαντ αποτελεί το βόρειο κομμάτι της κατεστραμμένης από πολέμους και εμφύλιες συρράξεις Σομαλία. Εδώ και δεκαετίες χαράσσει την δική του πορεία. Η περίπτωση των Ενωμένων Κορεατών της Ιαπωνίας φέρει ενδιαφέρον. Στο παρελθόν εμπλέκονταν σε σκάνδαλα και σε υποθέσεις κατασκοπείας. Πρόκειται για Κορεάτες που ζουν στην Ιαπωνία, υποστηρίζουν την πανκορεατική ιδεολογία και διατηρούν σχέσεις με το καθεστώς της Βόρειας Κορέας. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η περίπτωση της εθνικής ομάδας της Δυτικής Αρμενίας. Πρόκειται παρακαλώ για την «κατεχόμενη» Αρμενία, δηλαδή το κομμάτι της Αρμενίας, το οποίο μετά το 1915 παρέμεινε υπό «τουρκική κατοχή».
Ο αναγνώστης αυτού του σύντομου άρθρου γνώμης ενδέχεται να αναρωτηθεί: Τόσες ενδιαφέρουσες εξελίξεις, και ο Στέλγιας επέλεξε αυτό το θέμα να μας παρουσιάσει; Δεν διαφωνώ με την ένσταση. Αλλά έχω τους δικούς μου λόγους. Πρώτα από όλα το όλο ζήτημα φέρει ενδιαφέρον από άποψη πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων. Μπορεί κάποιοι να χλευάζουν τις προσπάθειες κάποιων μικρών εθνοτικών ομάδων για αναβάθμιση του πολιτικού καθεστώτος τους, ωστόσο ο 21ος αιώνας μας φέρνει πολλές εκπλήξεις. Μπορεί το δημοψήφισμα της Σκοτίας να μην είχε ως αποτέλεσμα τον άμεσο διαμελισμό της Βρετανίας και η Ισπανία να κατορθώνει μέχρι σήμερα να κρατήσει με νύχια και δόντια την Καταλονία και την Χώρα των Βάσκων, ωστόσο, η έκρηξη του μικροεθνικισμού σε παγκόσμια κλίμακα δεν είναι καθόλου ένα απομακρυσμένο ενδεχόμενο.
Δεύτερον, η εξέλιξη έχει το ενδιαφέρον της και για το Κυπριακό. Την στιγμή που στην Κύπρο καταβάλλεται προσπάθεια για την εύρεση της μαγικής φόρμουλας στο ποδόσφαιρο, η τ/κ ομοσπονδία επιλέγει για μια ακόμη φορά τον δρόμο της «ανεξαρτησίας».
Τέλος, η όλη υπόθεση έχει την πλάκα της. Αναμένω με αγωνία την αναμέτρηση της «ΤΔΒΚ» με την Δυτική Αρμενία, δηλαδή της κατεχόμενης Κύπρου με την «κατεχόμενη Αρμενία». Επίσης, αρκετό ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναμέτρηση του Κουρδιστάν με την «ΤΔΒΚ». Προσωπικά έχω τα διλήμματα μου. Δεν ξέρω ποιον να πρωτουποστηρίξω. Σε κάθε περίπτωση αναμένω τα εισιτήρια μου για τους συναρπαστικούς αγώνες.
ΥΓ1. Πριν από τέσσερα χρόνια το Κουρδιστάν νίκησε την «ΤΔΒΚ» στον τελικό και εξασφάλισε το μεγάλο τρόπαιο. Με την μεγάλη νίκη το Κουρδιστάν χύθηκε στους δρόμους στο βόρειο Ιράκ και στις κουρδικές επαρχίες της Τουρκίας.
ΥΓ2. Σχολιάζοντας το προηγούμενο άρθρο γνώμης μας, ένας αναγνώστης ισχυρίστηκε ότι στα τέλη του Μαρτίου ο Τούρκος Πρόεδρος δεν συναντήθηκε με τον Αμερικανό Πρόεδρο, έτσι όπως είχαμε προμηνύσει.
Ο αναγνώστης προφανώς δεν παρακολουθεί την επικαιρότητα. Η συνάντηση έγινε και μάλιστα σε τεταμένο κλίμα. Η βόρεια Συρία ήταν τελικά το θέμα που μονοπώλησε την συνάντηση, και αυτό με πρωτοβουλία κυρίως της
http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=236913 αμερικανικής πλευράς που υποψιάζεται ότι η Άγκυρα ετοιμάζει κρυφά σχέδια.
