Αναλυτικά ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, φωτογραφίες και βίντεο, από την καρδιά της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου η Ιστορία γράφεται με αίμα, θα δημοσιεύουμε από τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου.
Ντιγιάρμπακιρ,
η άτυπη πρωτεύουσα των Κούρδων στην Τουρκία. Ένας άγριος πόλεμος
εξελίσσεται στη νοτιοανατολική Τουρκία (Ντιγιάρμπακιρ, Μάρντιν, Μπατμάν,
Μους, Σιρνάκ, Χακάρι, Ελαγίζ).
Ο Ημεροδρόμος, στην
αποστολή του στην περιοχή, κατέγραψε την πραγματικότητα, που η
«πολιτισμένη» Δύση κάνει πως δεν βλέπει… Ελάχιστες μαρτυρίες και
ντοκουμέντα έχουν δημοσιευθεί στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης. Το σημερινό
κείμενο είναι το πρώτο από την αποστολή του Ημεροδρόμου στο Ντιγιάρμπακίρ. Αναλυτικά ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, φωτογραφίες και βίντεο, από την καρδιά της νοτιοανατολικής Τουρκίας, όπου η Ιστορία γράφεται με αίμα, θα δημοσιεύουμε από τη Δευτέρα 25 Ιανουαρίου.Στο
Ντιγιάμπακιρ και στις άλλες πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας οι
Κούρδοι δολοφονούνται, από τον τουρκικό στρατό. Δολοφονίες αμάχων,
μεταξύ τους παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένοι. Μια καταστροφή
ανυπολόγιστη για ολόκληρες πόλεις. Όποιος μιλήσει στην Τουρκία για τη
δολοφονία του κουρδικού λαού, χαρακτηρίζεται φίλος των «τρομοκρατών».
***
Η ιστορική συνοικία Σουρ,
του Ντιγιάμπακιρ, είναι ένα πεδίο μάχης, μεταξύ του πάνοπλου τουρκικού
στρατού και περίπου 150 νεαρών Κούρδων, που πρόσκεινται στο PKK. Έχουν
περάσει πάνω από 40 μέρες και ο τουρκικός στρατός δεν μπορεί να
αντεπεξέλθει…Σύμφωνα με μαρτυρίες, γκρεμίζει ολόκληρα σπίτια και
ιστορικά κτίρια της Σουρ για να μπορέσει να ανοίξει δρόμο, ώστε ο
πόλεμος να μη γίνεται στα στενά σοκάκια, που γνωρίζουν καλά οι Κούρδοι
μαχητές.
Στη Σουρ
έμεναν περίπου 25.000 άνθρωποι. Οι περισσότεροι έχουν υποχρεωθεί να
εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, στα οποία, σύμφωνα με μαρτυρίες, τώρα
διαμένει ο τουρκικός στρατός (!), για να οργανώνει καλύτερα τις
επιχειρήσεις του. Πρόκειται για τα σπίτια της συνοικίας Σουρ, που δεν
κατέστρεψε ολοσχερώς η αγριότητα του τουρκικού στρατού…
Ο πόλεμος
γίνεται σε μια περιορισμένη περιοχή της συνοικίας Σουρ. Το υπόλοιπο
Ντιγιάρμπακιρ ζει «κανονικά», ακούγοντας μέρα και νύχτα τους ήχους του
πολέμου. Μόλις βραδιάζει, γύρω στις 6 το απόγευμα, οι δρόμοι του Ντιγιάρμπακιρ, αδειάζουν. Απαγόρευση κυκλοφορίας.
Η καθημερινότητα στο Ντιγιάρμπακιρ, για
τους κατοίκους της πόλης είναι εφιαλτική, όπως οι ίδιοι δηλώνουν.
Πενθούν τους νεκρούς τους, χωρίς να μπορούν να πάρουν τις σορούς των
αγαπημένων τους προσώπων. Η τουρκική αστυνομία κρατάει τα πτώματα στην
περιορισμένη περιοχή της Σουρ, όπου διεξάγονται οι μάχες. Να έχεις χάσει
τον άνθρωπο σου, το παιδί σου, είκοσι μέρες ή ένα μήνα πριν, και το
κορμί του να βρίσκεται πεταμένο λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά σου. Να
ζητάς τη σορό του δικού σου ανθρώπου και η τουρκική αστυνομία να
αρνείται να τη δώσει.
Περπατώντας στους δρόμους του
Ντιγιάρμπακιρ και μιλώντας με τους κατοίκους του αντιλαμβάνεσαι γρήγορα
πως οι Κούρδοι νιώθουν ότι ζουν σε μια πόλη, όπου έχει εγκατασταθεί μία
δύναμη κατοχής.
***
Στη συνέχεια ακολουθούν φωτογραφίες – στιγμιότυπα από την αποστολή του Ημεροδρόμου, στο Ντιγιάρμπακιρ.
Διαδήλωση στην περιοχή Όφις του Ντιγιάρμπακιρ, ενάντια στη βαρβαρότητα της αστυνομίας και του στρατού και αίτημα να δοθούν οι σοροί στους συγγενείς των νεκρών. Ισχυρή
αστυνομική δύναμη μαζί με ένοπλους άντρες με πολιτικά και μάσκες, που
στο πίσω μέρος του γιλέκου τους δηλώνουν την ιδιότητα τους
(«αστυνομία»). Στον ίδιο χώρο και δεκάδες ασφαλίτες.
Η αστυνομία διαλύει τη συγκέντρωση χωρίς αφορμή και συλλαμβάνει χωρίς λόγο διαδηλωτές -«τρομοκράτες»:
Σχεδόν κάθε μέρα γίνεται μια διαδήλωση γιατρών, στη Σουρ, που ζητούν να πάρουν τις σορούς των θυμάτων. Η αστυνομία αρνείται και απειλεί τους διαδηλωτές, απαιτώντας να μην ξανακατεβούν στο δρόμο:
Στην παρακάτω φωτογραφία, δεξιά, διακρίνεται ένας ένοπλος άντρας. Η φωτογραφία είναι στο δρόμο, μπροστά από το δημαρχείο, όπου η γιατροί συγκεντρώνονται, κάθε μέρα. Ο ένοπλος προστατεύει την πόλη από τους «τρομοκράτες» γιατρούς, που απαιτούν να δοθούν στους συγγενείς οι σοροί των θυμάτων:
Δείτε, από πιο κοντά, τον ένοπλο άντρα με το αλεξίσφαιρο γιλέκο:
Μητέρες των νεκρών κάνουν απεργία πείνας και ζητούν τις σορούς των παιδιών τους. Μιλήσαμε
με τους συγγενείς των νεκρών που τα πτώματα τους βρίσκονται στην
περιορισμένη περιοχή της Σουρ, όπου διεξάγονται οι μάχες:
Μία από τις συγκλονιστικές στιγμές που ζήσαμε στο Ντιγιάρμπακιρ ήταν η συζήτηση με κατοίκους, στη Σουρ, σε ένα από τα τέσσερα κέντρα λαϊκής βοήθειας της συνοικίας. Τα
κέντρα υπήρχαν πριν ξεκινήσει ο πόλεμος. Τα δύο από τα τέσσερα
καταστράφηκαν από τον τουρκικό στρατό, σύμφωνα με μαρτυρίες. Ενδεικτικά
αναφέρουμε ένα μόνο στοιχείο: Ο τουρκικός στρατός κατέστρεψε,
στο συγκεκριμένο κέντρο, μέχρι και τα αυγά περιστεριών που υπήρχαν για
να τραφούν οι βασανισμένοι κάτοικοι της περιοχής:
Επισκεφθήκαμε το δικηγορικό σύλλογο της πόλης και μιλήσαμε με εκπρόσωπό του για τη δολοφονία του προέδρου του δικηγορικού συλλόγου του Ντιγιάρμπακιρ, Ταχίρ Ελτσί:
Τα παραπάνω -και αρκετά άλλα- θα παρουσιάσουμε αναλυτικά τις επόμενες μέρες. Μεταξύ αυτών, οι συνεντεύξεις με δύο στελέχη του κοινοβουλευτικού κόμματος HDP
(η εξουσία του Ερντογάν έχει χαρακτηρίσει τα στελέχη του HDP «προδότες»
της χώρας τους, λόγω της στάσης στους στο θέμα των Κούρδων) και η συνέντευξη με τον επικεφαλής της ηλεκτρονικής έκδοσης (στα κουρδικά) της εφημερίδα ZAMAN.
Παράλληλα, εξασφαλίσαμε φωτογραφίες από
την περιορισμένη περιοχή της Σουρ, όπου γίνονται οι μάχες. Στις
φωτογραφίες, μεταξύ άλλων, αποτυπώνεται η καταστροφή που έχει προκαλέσει
ο τουρκικός στρατός:
Τέλος, θα παρουσιάσουμε στοιχεία για την
ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία. Επισκεφθήκαμε τις φυλακές Σιλιβρί,
στην Κωνσταντινούπολη, όπου κρατούνται φυλακισμένοι δημοσιογράφοι. Κάθε
μέρα, στο χώρο έξω από τις φυλακές, η τουρκική ένωση συντακτών έχει
σταθερή παρουσία και δέχεται πολλά μηνύματα συμπαράστασης. Ο
Ημεροδρόμος, με την παρουσία του εκεί, δήλωσε τη συμπαράσταση του στους
Τούρκους δημοσιογράφους.
