Ενα από
τα πιο γνωστά αντικαθεστωτικά ανέκδοτα της εποχής Μπρέζνιεφ στη
Σοβιετική Ενωση για τη στασιμότητα της Οικονομίας ήταν το «κάνουμε ότι
δουλεύουμε και κάνουν ότι μας πληρώνουν». Κάπως έτσι μπορεί να
αποτιμηθεί η Σύνοδος ΕΕ - Τουρκίας, όπου ο Ερντογάν δεσμεύθηκε να θέσει
υπό έλεγχο τις προσφυγικές ροές και οι «28» να ανοίξουν νέα κεφάλαια
στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις.Δύο ανέξοδες δεσμεύσεις, καθώς η Αγκυρα δεν θέλει και δεν μπορεί να ελέγξει τις προσφυγικές ροές και ταυτόχρονα ούτε η Τουρκία ούτε η ΕΕ πιστεύουν και θέλουν ως πραγματικό στόχο την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων και την πλήρη ένταξη. Ομως ακόμη και αυτή η επικοινωνιακή φαντασμαγορία είναι δύσκολα αξιοποιήσιμη για τους Ερντογάν - Νταβούτογλου, καθώς συμπίπτει με το βαρύ κόστος των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Αγκυρας που εξήγγειλε η Μόσχα:
• Εμπάργκο στις εισαγωγές τροφίμων και γεωργικών προϊόντων από την Τουρκία, που από τα μέσα του 2014 ήταν ο κύριος ωφελημένος από τις κυρώσεις της ΕΕ και τα αντίμετρα της Μόσχας λόγω Ουκρανίας.
• Επόμενο πιθανό βήμα σε περίπτωση μη αποκλιμάκωσης το κλείσιμο του εναέριου χώρου και των λιμανιών της Ρωσίας σε τουρκικές εταιρείες, καθώς και το πάγωμα της διμερούς συμφωνίας για επενδυτικές υπηρεσίες. Αν στα παραπάνω συνυπολογιστούν το τουριστικό μποϊκοτάζ της Τουρκίας από τη Ρωσία και η υποχρέωση βίζας από 1.1.2016 για τους Τούρκους επισκέπτες, τότε η Αγκυρα προβάλλει να πληρώνει ένα βαρύ πρόστιμο στη Ρωσία, ενώ την ίδια στιγμή η ΕΕ των «28» τη στηρίζει με ένα φιλοδώρημα.
Η Νέμεσις της Μόσχας για την κατάρριψη του μαχητικού αεροσκάφους θα είχε άμεσες επιπτώσεις στις εξαγωγές του ανατολικού μας γείτονα, καθώς ήδη έχει καταγραφεί η πτωτική τάση τους με τις συνακόλουθες παρενέργειες στη συνολική οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Αν μάλιστα η ψυχροπολεμική ένταση Μόσχας - Αγκυρας παραταθεί η Τουρκία θα χάσει έναν ρόλο που είχε κατοχυρώσει την τελευταία δεκαετία, να είναι στρατηγικός ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος τόσο για τη Ρωσία όσο και για τις εξαγωγές χωρών που στηρίζονται από τις ΗΠΑ ως αμφισβήτηση της ενεργειακής ηγεμονίας που προωθεί το Κρεμλίνο.
Τα γεγονότα είναι σκληρά και αμείλικτα: Η ΕΕ των «28» ούτε θέλει ούτε μπορεί να καλύψει το δυσβάστακτο κόστος της διάρρηξης της ειδικής σχέσης Τουρκίας - Ρωσίας που προκάλεσαν ελαφρά τη καρδία οι Ερντογάν - Νταβούτογλου με την πολιτική τους στη Συρία.
kapopoulos@pegasus.gr
