27 Οκτωβρίου 2014

Πίσω από τo προπέτασμα καπνού της ISIS

http://www.e-typos.com/files/temp//5D0DE52327C12D2F724BEBBC33D35F1A.jpg
Του Yoram Schweitzer  Το Ισραήλ δεν αποτελεί επί του παρόντος μια κορυφαία προτεραιότητα για την Αλ Κάιντα, την Jabhat al-Nusra ή ακόμα και για την ISIS. Ωστόσο, υπό το πρίσμα της κατάστασης που περιγράφεται παρακάτω και δεδομένου ότι οι εν λόγω οργανώσεις θεωρούν το Ισραήλ ως εταίρο του Δυτικού συνασπισμού, μπορεί να επιλέξουν να αναλάβουν δράση εναντίον του σε ένα πιο πρώιμο από ό, τι είχε αρχικά προγραμματιστεί στάδιο. Παρά τον κίνδυνο αυτό, το καλύτερο για το Ισραήλ είναι να αποφύγει τη λήψη πρόωρων στρατιωτικών μέτρων εναντίον τους, εφ’ όσον δεν εξαναγκαστεί να διεξάγει μια επιχείρηση, προκειμένου να αποτρέψει τη λήψη αμέσου δράσης εναντίον του. Το Ισραήλ θα πρέπει να αφήσει αυτό το καθήκον στην πρωτοφανή ευρεία διεθνή συμμαχία που έχει συναφθεί κατά των οργανώσεων αυτών, συμβάλλοντας ταυτόχρονα στην επιτυχία της αποστολής με το να μην υιοθετήσει ένα υψηλό προφίλ, ούτε και κάποιο ηγετικό ρόλο.
Οι φρικιαστικές σκηνές που βιντεοσκοπήθηκαν από το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και στη Συρία (ISIS) και κυκλοφόρησαν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης δίνουν μια νέα διάσταση στην έννοια των όρων «εξτρεμισμός» και «κτηνωδία». Σε σύγκριση με τη σκληρότητα της ISIS, οι σφαγές που γίνονται σε άλλα μέρη του κόσμου φαντάζουν σχεδόν ανεκτές. Ως πιθανοί εταίροι στον πόλεμο εναντίον της ISIS εξετάζονται χώρες και τρομοκρατικές οργανώσεις που έχουν εμπλακεί σε δολοφονίες και σε εκστρατείες τρόμου, όπως το καθεστώς του Basharal-Assad στη Συρία, το καθεστώς των Ayatollah στο Ιράν, η Χεζμπολάχ, η Χαμάς και ακόμη και φατρίες που συμμάχησαν με την Αλ Κάιντα.

Ο σχηματισμός ενός ευρέως διεθνούς συνασπισμού που αποτελείται από περίπου 40 Δυτικές και Αραβικές χώρες, η καθεμιά με διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής, αποτελεί ένδειξη της επιτυχίας της ISIS να αναδείξει τον εαυτό της ως μια παγκόσμια απειλή. Η συμμαχία αυτή εκτελεί ήδη επιχειρήσεις στο Ιράκ και τη Συρία, κυρίως μέσω αεροπορικών επιθέσεων και μέσω της παροχής βοήθειας στις δυνάμεις που μάχονται στις προαναφερθείσες περιοχές. 

 

 Στο Ιράκ, η δραστηριότητά της είναι καλά ορισμένη, λόγω της σαφούς διάκρισης μεταξύ φίλου και εχθρού. Η κατάσταση στη Συρία, από την άλλη πλευρά, είναι πιο περίπλοκη, αφού μια μαζική επίθεση εναντίον των Σαλαφιστικών-Τζιχαντιστικών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων της ISIS, της Αλ Κάιντα και της Jabhat al-Nusra, μπορεί να συμβάλει στην επιβίωση του καθεστώτος Άσαντ, ερχόμενη σε αντίθεση, ως εκ τούτου, με την ουσία του συνασπισμού που έχει δημιουργηθεί ενάντια σε αυτές τις οργανώσεις. Αυτές οι οργανώσεις, ειδικά η Jabhat al-Nusra και οι συνεργάτες της από το «Στρατό Χορασάν» που ελέγχεται από τα κεντρικά της Αλ Κάιντα, έχουν εδραιώσει τη θέση τους στη Συρία, αποκτώντας τον έλεγχο εκτεταμένων περιοχών και χρησιμοποιούνται για να προετοιμάσουν τη διεξαγωγή επιθέσεων κατά γειτονικών χώρων και της Δύσης.
 

Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη μια δήλωση που έκανε ο ηγέτης της Jabhat al-Nusra, Mohammed al-Julani, την 28η Σεπτεμβρίου, με την οποία καταδίκαζε τις επιθέσεις του συνασπισμού στη Συρία, καθώς τις αποκάλεσε «μια δυτική σταυροφορία εναντίον του Ισλάμ». Ο al-Julani απείλησε επίσης ότι οι επιθέσεις θα έχουν σοβαρές συνέπειες, υπονοώντας την πιθανότητα αντιποίνων εναντίον των Δυτικών χωρών. Αργότερα, τις απειλές επανέλαβαν επίσης οι εταίροι της Αλ Κάιντα στη Χετζάζη, καθώς και οι εκπρόσωποι του Μαγκρέμπ.
 

Εκτός από την επίθεση κατά της Δύσης, ο al-Julani ήταν επικριτικός εναντίον της ISIS, δημιουργώντας έτσι αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον η συμφιλίωση και η επαναπροσέγγιση μεταξύ της ISIS και της Jabhat al-Nusra και κατ’ επέκταση της Αλ Κάιντα, είναι εφικτές. Οι δηλητηριώδεις λεκτικές συγκρούσεις μεταξύ του ηγέτη της ISIS, Abu Bakr al-Baghadadi και των εκπροσώπων του από τη μία πλευρά και του ηγέτη της Αλ Κάιντα, Ayman al-Zawahiri, του ευεργέτη του al-Julani, από την άλλη, συνοδεύονται εδώ και μήνες από μάχες μεταξύ της ISIS και της Jabhat al- Nusra για τον έλεγχο μεγάλων περιοχών στη Συρία. Πρόσφατα, όμως, υψηλόβαθμες θρησκευτικές προσωπικότητες του παγκοσμίου Τζιχαντιστικού στρατοπέδου προσέφυγαν στο al-Baghadadi, ζητώντας του να αποφύγει μια fitna (εσωτερική διχόνοια), που θεωρείται ως σοβαρή αμαρτία στο Ισλάμ. Η έκκληση αυτή έγινε για να εξεταστούν οι πιθανότητες σύναψης μιας συμμαχίας ενάντια σε αυτό που θεωρούν έναν «ολοκληρωτικό πόλεμο», τον οποίο έχει κηρύξει η Δύση εναντίον του Ισλάμ.
 

Το κύριο εμπόδιο στο δρόμο μιας συμμαχίας μεταξύ των τζιχαντιστικών οργανώσεων είναι το προκλητικό βήμα του al-Baghadadi να ανακηρύξει τον εαυτό του ως Χαλίφη, κάτι που τον τοποθετεί πάνω από όλους τους άλλους μουσουλμάνους ηγέτες, ανεξάρτητα από την ταυτότητά τους, συμπεριλαμβανομένων των αρχηγών κρατών και, φυσικά, των ηγετών των άλλων Σαλαφιστικών-Τζιχαντιστικών οργανώσεων. Αυτός ο αυτο-διορισμός μπορεί να αποτρέψει την εκούσια συνεργασία με άλλους ηγέτες. Παρ’ όλα αυτά, δε μπορεί να αποκλειστεί η δυνατότητα ad hoc συνεργασίας μεταξύ πρακτόρων της Jabhat al-Nusra και της ISIS στη Συρία ή σε άλλες χώρες. Στο Λίβανο, για παράδειγμα, οι πράκτορες της Jabhat al-Nusra και της ISIS συνεργάστηκαν για την καταπολέμηση της Χεζμπολάχ και του Λιβανικού στρατού στην περιοχή Άρσαλ, όπου εκτελέστηκαν τρεις από τους αιχμαλώτους Λιβανέζους: δύο αποκεφαλίστηκαν από την ISIS και ένας πυροβολήθηκε θανάσιμα από την Jabhat al-Nusra.
 

Ο al-Zawahiri, η θέση του οποίου ως ηγέτη της Αλ Κάιντα και του παγκόσμιου τζιχαντιστικού κινήματος έχει αμφισβητηθεί σοβαρά από τις πράξεις του al-Baghadadi, προσπαθεί να αξιοποιήσει την εστίαση της διεθνούς κοινότητας στην ISIS, προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή από τις προετοιμασίες της οργάνωσής του για να επωφεληθεί από την απόσυρση των Αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν στα τέλη του τρέχοντος έτους. Η Αλ Κάιντα, οι πράκτορες της οποίας έχουν αποκτήσει πολεμική εμπειρία στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, μαζί με τους Ταλιμπάν και άλλες τοπικές δυνάμεις, έχουν χρησιμοποιήσει το θέατρο της Συρίας για τον εντοπισμό και τη στρατολόγηση νέων εθελοντών με τα κατάλληλα προσόντα, προκειμένου να επεκτείνουν το δυναμικό τους και να εκπαιδεύσουν τους πράκτορές τους για μελλοντικές επιχειρήσεις. Αυτός ήταν προφανώς, ο σκοπός του «Στρατού Χορασάν», η ύπαρξη και οι στόχοι του οποίου αποκαλύφθηκαν πρόσφατα, μετά από τον βομβαρδισμό του στρατοπέδου του στη Συρία.
 

Οι προετοιμασίες αυτές αντανακλώνται επίσης και στη δημιουργία της οργάνωσης «Αλ Κάιντα στην Ινδική υποήπειρο» (AQIS), η ίδρυση της οποίας ανακοινώθηκε από τον al-Zawhiri στις αρχές του Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους. Ο δεδηλωμένος στόχος του οργανισμού είναι να ενισχύσει τις δραστηριότητες των τζιχαντιστών στο Πακιστάν, στην Ινδία, στη Βιρμανία και στο Μπανγκλαντές. Σύμφωνα τόσο με επίσημες αναφορές από το Πακιστάν, όσο και από τις ανακοινώσεις του ίδιου του οργανισμού, παρά τις διαφορετικές εκδόσεις του βαθμού επιτυχίας της, η νέα οργάνωση έχει ήδη προσπαθήσει να πραγματοποιήσει μια φιλόδοξη και τολμηρή επίθεση με στόχο την πρόκληση ζημιών σε ένα Πακιστανικό πολεμικό πλοίο και ένα Αμερικανικό αντιτορπιλικό. Η δράση σε αυτή την κλίμακα, εάν είχε πετύχει τον στόχο της όπως είχε προγραμματιστεί, πέρα από το να βλάψει το κύρος των στόλων των στοχοθετημένων χωρών, θα είχε προκαλέσει μεγάλη ζημιά και θα είχε στοιχίσει πολλές ζωές. Επιπλέον, ο σχεδιασμός αυτών των επιθέσεων δείχνει ότι η Αλ Κάιντα δεν επαναπαύεται και αντικρούει τις εκτιμήσεις των ανωτέρων αξιωματούχων της Αμερικανικής κυβέρνησης ότι η Αλ Κάιντα είναι μια ξεπερασμένη δύναμη.
 

Παρά το γεγονός ότι η προσοχή του κόσμου εστιάζεται στην προσπάθεια για την εξάλειψη της ISIS, είναι σαφές ότι, τουλάχιστον στην παρούσα φάση της σύγκρουσης, οι χώρες της συμμαχίας είναι απρόθυμες να διεξάγουν χερσαίες επιχειρήσεις στην κλίμακα που απαιτείται για να εξαλειφθεί τελείως η επιρροή της ISIS στο Ιράκ και στη Συρία.
 

Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας εκστρατείας κατά της ISIS θα επηρεάσουν άμεσα την τύχη των διαφόρων μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή, τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις περιοχές που κατοικούν, καθώς και τη σταθερότητα των καθεστώτων της περιοχής. Ταυτόχρονα, είναι σαφές ότι θα υπάρξουν επίσης συνέπειες όσον αφορά την ικανότητα της Αλ Κάιντα να ανακτήσει τον κεντρικό της ρόλο στην παγκόσμια τρομοκρατία.
Είναι αυτονόητο ότι ένα σημαντικό ποσοστό των ομάδων των μαχητών στα διάφορα τζαχαντιστικά μέτωπα ανά τον κόσμο, με επικεφαλής αυτούς που βρίσκονται σήμερα στη Συρία και στο Ιράκ μπορεί τελικά να επιλέξουν να ενταχθούν στην Αλ Κάιντα. Αυτό είναι ιδιαίτερα πιθανό εάν η ISIS αποδειχθεί ανίκανη να εκπληρώσει τις πομπώδεις υποσχέσεις για την ίδρυση ενός ένα Ισλαμικού Χαλιφάτου. 


Μερικοί είναι πιθανό να βρουν ένα νέο σπίτι στην Αλ Κάιντα, προκειμένου να εκπληρώσουν τις μαχητικές φιλοδοξίες τους και τις επιθυμίες τους να λάβουν μέρος στην παγκόσμια τζιχάντ. Είναι επίσης σαφές ότι η Αλ Κάιντα ετοιμάζεται για μια ανανέωση της δραστηριότητάς της μέσα στο προπέτασμα καπνού του τρόμου που προκλήθηκε από την ISIS και τυφλώνει τον κόσμο. Έτσι, η Δύση μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη και πάλι με έναν εχθρό, το ζενίθ του οποίου, πιστεύει πως έχει ήδη παρέλθει.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://www.inss.org.il/index.aspx?id=4538&articleid=7936


Πηγή:www.capital.gr