Από τα ακίνητα, στα κινητά

Από την ΚΥΡΑ ΑΔΑΜ

Δεν είναι η πρώτη ούτε η δεύτερη, αλλά ούτε και η τελευταία φορά. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια επικοινωνιακή παραζάλη και τορπιλίζει μόνη της τη θετική εικόνα για το έργο της, που θέλει να κατασκευάσει. Μετά την ανακοίνωση του πρωτογενούς πλεονάσματος και τις διθυραμβικές ανακοινώσεις της κυβέρνησης για το επίτευγμα, το ίδιο κυβερνητικό επιτελείο ανακοίνωσε τον αρχικό ΕΝΦΙΑ κάνοντας κεραμιδαριό ό,τι προηγουμένως προσπαθούσε να χτίσει.

Ο σάλος που ξέσπασε με τον ΕΝΦΙΑ στοίχισε πέραν πάσης αμφιβολίας αρκετές και κρίσιμες μονάδες στα ποσοστά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Το πρόβλημα δεν ήταν απλώς η επιβολή ενός νέου φόρου στα ακίνητα, ήταν η προχειρότητα με την οποία συντάχτηκε αυτός, οι κατάφωρες αδικίες και παραλογισμοί, η αγανάκτηση και ο θυμός που δημιούργησε.

Χρειάστηκαν κυβερνητικές και πρωθυπουργικές παρεμβάσεις, άπειρες «διευκρινίσεις» και άλλες τόσες δηλώσεις για να γυρίσουμε στα ίδια, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον στην πρώτη δόση του φόρου, που κατέληξε σε λαϊκό προσκύνημα στα ΑΤΜ των τραπεζών την τελευταία ημέρα της προθεσμίας καταβολής του.Το ίδιο ακριβώς επανελήφθη και χθες.Μία μόλις ημέρα μετά την πανηγυρική -για την κυβέρνηση και μόνον- κατάθεση του «ισοσκελισμένου» σχεδίου προϋπολογισμού για το 2015, η κυβέρνηση άφησε να διαρρεύσει -ως συνηθίζει για να πάρει ο κόσμος την πρώτη κρυάδα- τη σχετική εγκύκλιο για τη φορολόγηση παροχών σε είδος στον ιδιωτικό τομέα.

 Πρόκειται για την εφαρμογή του σχετικού μνημονιακού νόμου του 2013, τότε δηλαδή που οι νόμοι της τρόικας υπογράφονταν κατά συρροή και χωρίς καμιά διαπραγμάτευση ή διαφορετική πρόταση, προκειμένου να απελευθερωθεί «η δόση» της περιόδου. Η πρωτογενής ανάγνωση της εγκυκλίου έδωσε σήμα κινδύνου για περαιτέρω φορολόγηση από τα εταιρικά κινητά και προκαταβολή μισθού «ως δάνειο»(!) μέχρι τα εταιρικά αυτοκίνητα, κάρτες κ.λπ. κ.λπ.

Χθες το πρωί, η κυβέρνηση έσπευσε εκ νέου να μαζέψει τα αμάζευτα με νέες ερμηνευτικές προφορικές εγκυκλίους... της γραπτής εγκυκλίου. Οι διευκρινίσεις επέμεναν -κατά τα γνωστά- ότι η εγκύκλιος δεν αφορά σε χαμηλόμισθους αλλά σε υψηλόμισθους κ.λπ. κ.λπ.Και το απλό ερώτημα που δημιουργείται είναι γιατί οι δεύτερες «καθησυχαστικές» διευκρινίσεις δεν συνόδευαν την εγκύκλιο, αλλά έπρεπε να περάσει ένα εικοσιτετράωρο για να διατυπωθούν και αφού προηγουμένως είχε ήδη δημιουργηθεί και νέο αλαλούμ και πρόσθετη δυσαρέσκεια;

Ο λόγος ίσως είναι πολύ απλός. Η κυβέρνηση έχει υπογράψει τόσο πολλούς και πολύπλοκους μνημονιακούς νόμους -αφού δεν τους διαπραγματεύτηκε ποτέ- που στο τέλος ξέχασε την ύπαρξή τους αλλά και το χρόνο εφαρμογής τους.

Το τελευταίο διάστημα όμως οι ψηφισμένοι νόμοι μέσα στο τσουνάμι των πολυνομοσχεδίων, που πέρασαν νύχτα, σκάνε μύτη ο ένας μετά τον άλλον και όλοι μαζί σκάνε στο κεφάλι της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έβαλε χθες ακόμα ένα αυτογκόλ, που δεν συγκινεί, αλλά αγριεύει μεγάλη μερίδα πολιτών, που δεν αντέχει πια να ακούει για φανερή ή κρυφή επιβολή κάποιου μέτρου που του κόβει εισόδημα ή του αυξάνει τη φορολόγηση.
Το πάθημα δεν γίνεται μάθημα.