22 Αυγούστου 2014

Το χαλιφάτο και η παρουσία του στη Συρία Γράφει ο Πάτρικ Κόκμπερν στην εφημερίδα The Independent

Ο φόβος απέναντι στην οργάνωση του «Ισλαμικού Κράτους σε Ιράκ και Συρία» (ISIS), που πλέον έχει μετονομαστεί σε «Ισλαμικό Κράτος» (IS), αποτελεί έναν νέο παράγοντα συσπείρωσης που φέρνει πιο κοντά κράτη στη Μέση Ανατολή αλλά και πέρα από αυτήν, τα οποία υπό κανονικές συνθήκες μισούν το ένα το άλλο. Η ξαφνική ανάδυση του χαλιφάτου του ISIS συνιστά πλέον κοινό εχθρό για τις ΗΠΑ, το Ιράν, την ΕΕ, τη Σαουδική Αραβία, την Τουρκία αλλά και εντός του Ιράκ, για τους σιίτες, τους Κούρδους και τους σουνίτες που αντιδρούν.Παρά τις βαθιές διαφορές τους, η Ουάσιγκτον και η Τεχεράνη θορυβήθηκαν το ίδιο μπροστά στο ενδεχόμενο μιας προέλασης του ISIS προς τη Βαγδάτη και το Ερμπίλ. Η σουνιτική Σαουδική Αραβία από την άλλη, αν και εχθρός του Ιράν και γενικότερα του σιιτικού Ισλάμ, επίσης απειλείται από το ISIS που αν και σουνιτικό, αμφισβητεί τη νομιμότητα του οίκου των Σαούντ. Οι Ιρανοί επίσης ανησυχούν, καθώς βλέπουν τους τζιχαντιστές του ISIS να ενισχύουν την παρουσία τους κοντά στη γραμμή Ιράν - Ιράκ και να καταλαμβάνουν πόλεις μόλις 25 μίλια από τα σύνορα.

Ακόμη και μέσα στο Ιράκ, οι σχέσεις ανάμεσα στο ιρακινό Κουρδιστάν και τη Βαγδάτη ήταν μέχρι πρότινος «τοξικές». Οι νικηφόρες επιθέσεις ωστόσο του ISIS τον Αύγουστο ενάντια στην κουρδική περιοχή στο βόρειο Ιράκ έκαναν τους Κούρδους πιο πρόθυμους να συνεργαστούν με τη Βαγδάτη κατά των τζιχαντιστών.Αυτή η συσπείρωση, ωστόσο, των πάλαι ποτέ εχθρών και ανταγωνιστών μπορεί να αποκτά σάρκα και οστά επί του παρόντος στο Ιράκ, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και στη Συρία, όπου οι Αμερικανοί εξακολουθούν να αφήνουν τον Ασαντ να πολεμάει μόνος (με την υποστήριξη της Χεζμπολάχ, του Ιράν και της Συρίας). Η αμερικανική πολιτική εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους και μπορεί να αποδώσει καρπούς, μόνο εάν το ISIS δεν αρχίσει να εξαπλώνεται και να σημειώνει νίκες ενάντια στον Ασαντ στη Συρία. Στην πράξη, ωστόσο, συμβαίνει το αντίθετο, και για όσο οι τζιχαντιστές διατηρούν ένα καταφύγιο στην ανατολική Συρία, θα συνεχίσουν να αποτελούν απειλή και στο Ιράκ.
ΕΘΝΟΣ