Οποια και
να είναι η εξέλιξη της ανακριτικής διαδικασίας και όποια η τελεσίδικη
απόφαση της Δικαιοσύνης, ο Σαρκοζί έχει τελειώσει πολιτικά. Σε κάθε
περίπτωση, οι ανακριτικές αρχές δεν θα προχωρούσαν στη σύλληψή του χωρίς
στοιχεία που να νομιμοποιούν την απόφασή τους.
Είναι ο πρώτος πρώην Πρόεδρος στην Ιστορία της Γαλλίας που τίθεται υπό κράτηση για ανακριτική διερεύνηση, μια δεύτερη πρωτιά, καθώς προηγήθηκε η επάνοδός του στην πολιτική με πρόθεση να είναι υποψήφιος στην προεδρική εκλογή του 2017.
Η Γαλλία παραδοσιακά είχε δικαστές που υπηρετούσαν τα κρατικά συμφέροντα: Ετσι θάφθηκε το 1966 η απαγωγή και στη συνέχεια η δολοφονία του ηγέτη της αντιπολίτευσης του Μαρόκου Μπεν Μπαρκά, έτσι μπήκε στο αρχείο η δολοφονία του σωματοφύλακα του Αλέν Ντελόν, Μάρκοβιτς, που εφέρετο να εκβιάζει το ζεύγος Πομπιντού, έτσι τέλος το 1981 ο Μιτεράν υπέδειξε να μη διερευνηθεί η υπόθεση των Διαμαντιών που χάρισε ο Μποκάσα στον Ζισκάρ Ντ' Εστέν.Σήμερα με το Εθνικό Μέτωπο πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, τη χώρα σε μακρόχρονη κρίση με δυναμική επιδείνωσης, η δικαστική εξουσία επιδεικνύει αυστηρότητα για να προστατεύσει τη συστημική σταθερότητα.
Την ώρα που όλοι εορτάζουν και τιμούν τα εκατό χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, η Γαλλία του 2014 παραπέμπει στο 1934: Τότε είχαν περάσει πέντε χρόνια από την κρίση του 1929, η Γαλλία είχε εγκλωβισθεί από την κυβέρνηση Λαβάλ στον φαύλο κύκλο του αποπληθωρισμού και της ύφεσης, το χρηματιστηριακό σκάνδαλο Σταβίνσκι κυριαρχούσε και οι παραστρατιωτικές ομάδες των Παλαιών Πολεμιστών και των Ακροδεξιών συνδέσμων απειλούσαν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Μια επανάληψη του τι είχε συμβεί στο Βερολίνο δύο χρόνια πριν, με την κυβέρνηση του καγκελαρίου Μπρούνινγκ που με τη λιτότητα και τον αποπληθωρισμό έστρωσε το χαλί στον Χίτλερ.
Μετά την πολιτική απαξίωση η δικαστική του εμπλοκή απαξιώνει πλήρως τον Σαρκοζί. Ο ηγέτης που υιοθέτησε τη ρητορική του Εθνικού Μετώπου για να επαναπατρίσει ψήφους στην Κεντροδεξιά, ο ηγέτης που πήρε τη μοιραία απόφαση να προσδεθεί άνευ όρων στη Μέρκελ τον Οκτώβριο του 2010 με αποτέλεσμα να στείλει την Ιρλανδία και την Πορτογαλία εκτός αγορών, γίνεται η πρώτη «Ιφιγένεια» στην προσπάθεια εκτόνωσης της οργής των ψηφοφόρων.
kapopoulos@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64030732
Είναι ο πρώτος πρώην Πρόεδρος στην Ιστορία της Γαλλίας που τίθεται υπό κράτηση για ανακριτική διερεύνηση, μια δεύτερη πρωτιά, καθώς προηγήθηκε η επάνοδός του στην πολιτική με πρόθεση να είναι υποψήφιος στην προεδρική εκλογή του 2017.
Η Γαλλία παραδοσιακά είχε δικαστές που υπηρετούσαν τα κρατικά συμφέροντα: Ετσι θάφθηκε το 1966 η απαγωγή και στη συνέχεια η δολοφονία του ηγέτη της αντιπολίτευσης του Μαρόκου Μπεν Μπαρκά, έτσι μπήκε στο αρχείο η δολοφονία του σωματοφύλακα του Αλέν Ντελόν, Μάρκοβιτς, που εφέρετο να εκβιάζει το ζεύγος Πομπιντού, έτσι τέλος το 1981 ο Μιτεράν υπέδειξε να μη διερευνηθεί η υπόθεση των Διαμαντιών που χάρισε ο Μποκάσα στον Ζισκάρ Ντ' Εστέν.Σήμερα με το Εθνικό Μέτωπο πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές, τη χώρα σε μακρόχρονη κρίση με δυναμική επιδείνωσης, η δικαστική εξουσία επιδεικνύει αυστηρότητα για να προστατεύσει τη συστημική σταθερότητα.
Την ώρα που όλοι εορτάζουν και τιμούν τα εκατό χρόνια από την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, η Γαλλία του 2014 παραπέμπει στο 1934: Τότε είχαν περάσει πέντε χρόνια από την κρίση του 1929, η Γαλλία είχε εγκλωβισθεί από την κυβέρνηση Λαβάλ στον φαύλο κύκλο του αποπληθωρισμού και της ύφεσης, το χρηματιστηριακό σκάνδαλο Σταβίνσκι κυριαρχούσε και οι παραστρατιωτικές ομάδες των Παλαιών Πολεμιστών και των Ακροδεξιών συνδέσμων απειλούσαν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Μια επανάληψη του τι είχε συμβεί στο Βερολίνο δύο χρόνια πριν, με την κυβέρνηση του καγκελαρίου Μπρούνινγκ που με τη λιτότητα και τον αποπληθωρισμό έστρωσε το χαλί στον Χίτλερ.
Μετά την πολιτική απαξίωση η δικαστική του εμπλοκή απαξιώνει πλήρως τον Σαρκοζί. Ο ηγέτης που υιοθέτησε τη ρητορική του Εθνικού Μετώπου για να επαναπατρίσει ψήφους στην Κεντροδεξιά, ο ηγέτης που πήρε τη μοιραία απόφαση να προσδεθεί άνευ όρων στη Μέρκελ τον Οκτώβριο του 2010 με αποτέλεσμα να στείλει την Ιρλανδία και την Πορτογαλία εκτός αγορών, γίνεται η πρώτη «Ιφιγένεια» στην προσπάθεια εκτόνωσης της οργής των ψηφοφόρων.
kapopoulos@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64030732