-Για τη φιλελεύθερη φιλοσοφία, η ανθρώπινη ταυτότητα δημιουργείται έξω και πριν από την κοινωνική ένταξη. Για όλους τους άλλους, ο εαυτός δεν γεννιέται στο νησί του Ροβινσώνα ούτε παραμένει σταθερός στο ταξίδι της ζωής. Ο εαυτός δημιουργείται μέσα από αδιάκοπες σχέσεις με άλλους, το υποκείμενο είναι πάντα δι-υποκειμενικό. Η ταυτότητά μου κατασκευάζεται μέσα σε έναν διαρκή διάλογο και αγώνα για αναγνώριση με τους άλλους και τον «Μεγάλο Αλλο» (τους θεσμούς, τον νόμο, την εξουσία).Διαμορφώνω συνείδηση εαυτού όταν οι άλλοι αναγνωρίζουν ορισμένα χαρακτηριστικά, ιδιότητες και γνωρίσματά μου. Αυτός ο συστατικός αγώνας αναγνώρισης υπακούει στη διαλεκτική της επιθυμίας. Η κλασική έννοια της διαλεκτικής του σωκρατικού διάλογου είναι απλή. Οταν ο Σωκράτης μετά από μακρά εξέταση των επιχειρημάτων συμφωνεί με τον Πρωταγόρα ή τον Φαίδρο για την έννοια της δικαιοσύνης ή του έρωτα, το συμπέρασμα δεν ανήκει ούτε στον Σωκράτη ούτε στον Πρωταγόρα. Είναι μια τρίτη θέση που αναδύεται μέσα από τη σύγκρουση και σύνθεση των επιχειρημάτων.
Του Θεόδωρου Η. Καραγιάννη*,Του Κώστα Δουζίνα*
