Nα τα πάρουμε τα πράγματα λίγο απο την αρχή . Η Τουρκοκουρδική σύμπραξη αποτέλεσε απόρροια της αναγκαιότητας σταθεροποίησης του Νοτίου Κουρδιστάν (πάγιας θέσης της Αμερικανικής διπλωματίας). Τα όσα έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια των συνομιλιών Οτζαλάν-ΜΙΤ είναι γνωστά όπως γνωστά είναι και τα όσα αυτά παρήγαγαν και αναφέρομαι στις αναγκαίες και απο τις δύο πλευρές υποχωρήσεις μέχρι να ικανοποιηθούν στο απόλυτο οι Αμερικανικές επιταγές (όλως τυχαίως πάντα εξυπηρετούν τα Ισραηλινά συμφέροντα).Το Νότιο Κουρδιστάν σταθερά μεθοδικά μετατράπηκε σε χώρα προτεκτοράτο με έναν διεφθαρμένο ηγέτη που δεν διαφέρει σε πολλά απο τους όσους η Αραβική Άνοιξη ανέτρεψε.Το ότι μέσα απο συγκεκριμένες διαδικασίες ένας Μασούντ Μπαρζανί ο οποίος εκπροσωπεί ελίτ με σοβαρές διεθνείς επιρροές και με απόλυτα εσωτερικά ερείσματα υπακούει πιστά στα ισραηλινά και αμερικανικά κελεύσματα οφείλει να βάλει άπαντες σε σκέψεις.Τα δύο λοιπόν δεδομένα είναι το αυτόνομο Βόρειο Κουρδιστάν και το Ανεξάρτητο Νότιο Κουρδιστάν (όλως τυχαίως θα αναπνέουν και τα δύο μέσω Ισραήλ και Τουρκίας).
Η υπάρχουσα κατάσταση δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς, επαληθεύσεις και τούτο γιατί τα ανοικτά μέτωπα είναι πάμπολλα και οι εξελίξεις δραματικές. Το Παλαιστινιακό ζήτημα ως εξελίσσεται θα παράγει σοβαρές τεκτονικές μετατοπίσεις οι οποίες θα επηρεάσουν και το Κουρδικό ζήτημα, και το Κυπριακό ζήτημα αλλά και την κατάσταση στο Ιράκ και την Συρία. Τούτων δοθέντων παράγεται πως το Ισραήλ ανάγεται στον κύριο φορέα εκπροσώπησης των αμερικανικών συμφερόντων και στρατηγικών.Οι ΗΠΑ πλέον με τρόπο αυθαίρετο παρεμβαίνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη με μόνο σκοπό να ρυθμίζουν τα τεκταινόμενα κατά το δοκούν.
Η Τουρκία απώλεσε την ιστορική της ευκαιρία (αν την είχε) και πλέον μεταβάλλεται σε απλό θιασώτη των εξελίξεων με τον μεγαλύτερο κίνδυνο που ελλοχεύει να μην είναι το Κουρδικό ζήτημα αλλά το αρμενικό ζήτημα και τα όσα μπορεί να παράγει τυχόν διεθνή αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας.Παράλληλα δε στον απόηχο της ήττας αυτής προσπαθεί με το γνωστό τρόπο, την οικονομική διείσδυση και εκμεταλλευόμενη τους εμπορικούς δρόμους να διατηρήσει τα ερείσματα της στο Νότιο Κουρδιστάν και στο Βόρειο Κουρδιστάν και τον περαιτέρω έλεγχο των όποιων εξελίξεων.
Σε ότι αφορά το ΠΚΚ θα αρκεστώ να αναφέρω τις πολυ καλές σχέσεις που έχει με το καθεστώς Μπαρζανί σχέσεις που του κόστισαν χιλιάδες νεκρούς κατά τον κουρδικό εμφύλιο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το γεγονός ότι δεν μπορεί να ενώσει τα τρία κουρδικά καντόνια στην Συρία ούτε καν να τα σταθεροποιήσει το προπύργιο του η πόλη Kobane την ίδια ώρα που δέχεται σφοδρή κριτική απο τα αλλά κουρδικά κόμματα για την στρατηγική του στο Δυτικό Κουρδιστάν
Σε ότι αφορά το Νότιο Κουρδιστάν τελευταίες εξελίξεις φέρουν τις πετρελαιοπηγές του Κιρκούκ να ελέγχονται τόσο από μονάδες που συνδέονται με το KDP του Μασούντ Μπαρζανί (Πεσμεργκά) αλλά και απο το Κόμμα της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν (PUK ) ότι οι δυνάμεις των Πεσμεργκά ήδη έχουν εμπλακεί σε σοβαρές εχθροπραξίες με τις δυνάμεις των τζιχαντιστών (ISIS) στην πόλη Jalawla.Την ίδια ώρα βρίσκεται σε σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία με σκοπό το να μπορέσει να πουλήσει στις διεθνείς αγορές το κουρδικό πετρέλαιο και να εισπράξει το αντίτιμο αυτών μέσω της τουρκικής τράπεζας Halkbank η οποία ίσως κατι θυμίζει σε πολλούς
Τέλος να επισημανθεί για μια ακόμη φορά πως η Τουρκική αναθεωρητική πολιτική σε Αιγαίο και Κύπρο βασίζεται κύρια στο Λιμάνι του Τσειχάν το οποίο δέχεται ή θα δεχτεί Πετρελαιο και φυσικό Κουρδικής και Ρωσικής Προέλευσης. Καλώς δόθηκε δημοσιότητα στην στάση της Κας Θεοχάρους όμως η άτυπη αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος της ΤΔΒΚ στην Κύπρο απο το Νότιο Κουρδιστάν έχει περάσει στα ψιλά και παραμένει στο παρασκήνιο μέχρι να αποτελέσει πραγματικότητα. και να αποτυπωθεί στον χάρτη.
Η υπάρχουσα κατάσταση δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς, επαληθεύσεις και τούτο γιατί τα ανοικτά μέτωπα είναι πάμπολλα και οι εξελίξεις δραματικές. Το Παλαιστινιακό ζήτημα ως εξελίσσεται θα παράγει σοβαρές τεκτονικές μετατοπίσεις οι οποίες θα επηρεάσουν και το Κουρδικό ζήτημα, και το Κυπριακό ζήτημα αλλά και την κατάσταση στο Ιράκ και την Συρία. Τούτων δοθέντων παράγεται πως το Ισραήλ ανάγεται στον κύριο φορέα εκπροσώπησης των αμερικανικών συμφερόντων και στρατηγικών.Οι ΗΠΑ πλέον με τρόπο αυθαίρετο παρεμβαίνουν σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη με μόνο σκοπό να ρυθμίζουν τα τεκταινόμενα κατά το δοκούν.
Η Τουρκία απώλεσε την ιστορική της ευκαιρία (αν την είχε) και πλέον μεταβάλλεται σε απλό θιασώτη των εξελίξεων με τον μεγαλύτερο κίνδυνο που ελλοχεύει να μην είναι το Κουρδικό ζήτημα αλλά το αρμενικό ζήτημα και τα όσα μπορεί να παράγει τυχόν διεθνή αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας.Παράλληλα δε στον απόηχο της ήττας αυτής προσπαθεί με το γνωστό τρόπο, την οικονομική διείσδυση και εκμεταλλευόμενη τους εμπορικούς δρόμους να διατηρήσει τα ερείσματα της στο Νότιο Κουρδιστάν και στο Βόρειο Κουρδιστάν και τον περαιτέρω έλεγχο των όποιων εξελίξεων.
Σε ότι αφορά το ΠΚΚ θα αρκεστώ να αναφέρω τις πολυ καλές σχέσεις που έχει με το καθεστώς Μπαρζανί σχέσεις που του κόστισαν χιλιάδες νεκρούς κατά τον κουρδικό εμφύλιο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το γεγονός ότι δεν μπορεί να ενώσει τα τρία κουρδικά καντόνια στην Συρία ούτε καν να τα σταθεροποιήσει το προπύργιο του η πόλη Kobane την ίδια ώρα που δέχεται σφοδρή κριτική απο τα αλλά κουρδικά κόμματα για την στρατηγική του στο Δυτικό Κουρδιστάν
Σε ότι αφορά το Νότιο Κουρδιστάν τελευταίες εξελίξεις φέρουν τις πετρελαιοπηγές του Κιρκούκ να ελέγχονται τόσο από μονάδες που συνδέονται με το KDP του Μασούντ Μπαρζανί (Πεσμεργκά) αλλά και απο το Κόμμα της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν (PUK ) ότι οι δυνάμεις των Πεσμεργκά ήδη έχουν εμπλακεί σε σοβαρές εχθροπραξίες με τις δυνάμεις των τζιχαντιστών (ISIS) στην πόλη Jalawla.Την ίδια ώρα βρίσκεται σε σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τουρκία με σκοπό το να μπορέσει να πουλήσει στις διεθνείς αγορές το κουρδικό πετρέλαιο και να εισπράξει το αντίτιμο αυτών μέσω της τουρκικής τράπεζας Halkbank η οποία ίσως κατι θυμίζει σε πολλούς
Τέλος να επισημανθεί για μια ακόμη φορά πως η Τουρκική αναθεωρητική πολιτική σε Αιγαίο και Κύπρο βασίζεται κύρια στο Λιμάνι του Τσειχάν το οποίο δέχεται ή θα δεχτεί Πετρελαιο και φυσικό Κουρδικής και Ρωσικής Προέλευσης. Καλώς δόθηκε δημοσιότητα στην στάση της Κας Θεοχάρους όμως η άτυπη αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος της ΤΔΒΚ στην Κύπρο απο το Νότιο Κουρδιστάν έχει περάσει στα ψιλά και παραμένει στο παρασκήνιο μέχρι να αποτελέσει πραγματικότητα. και να αποτυπωθεί στον χάρτη.
