Τους λόγους που εξηγούν το γεγονός ότι
«οι ευρωαραβικοί δεσμοί δεν είναι σήμερα τόσο ισχυροί όσο ήσαν στο
παρελθόν», εξήγησε ο γγ της Ένωσης των Αραβικών κρατών Ναμπίλ Ελαραμπί,
μιλώντας σε διάσκεψη του περιοδικού «Economist», το οποίο τελεί επίσης
υπό την αιγίδα της ελληνικής Προεδρίας της ΕΕ, για τις «σχέσεις της
Ευρώπης με τον Αραβικό κόσμο».Ο ομιλητής διευκρίνισε ότι η αδυναμία αυτή, δεν μπορεί να οφείλεται
σε έλλειψη πρωτοβουλιών. «Τα τελευταία 40 χρόνια είχαμε υπερβολικά
πολλές» σημείωσε.
Κατά την άποψή του οι λόγοι ήταν οι ακόλουθοι τρεις:
1) οι στρατηγικές υπήρξαν γεωγραφικά «τμηματικές» και άρα δημιουργούσαν «αποσπασματικό» αποτέλεσμα. Ο Αιγύπτιος αξιωματούχος αναγνωρίζοντας πως «η διαφορετικότητα και η ποικιλομορφία» του αραβικού κόσμου δικαιολογούσαν αυτή την προσέγγιση, επεσήμανε πως «ο διαχωρισμός του αραβικού κόσμου σε υποπεριοχές» έβγαλε από το οπτικό πεδίο «τον αραβικό κόσμο στο σύνολό του».
2) ο «εσωστρεφής» χαρακτήρας των επενδύσεων στην περιοχή, και
3) οι μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν σε πολλές αραβικές χώρες «με τη βοήθεια της ΕΕ» παρουσίαζαν ένα «παράδοξο»: υπαγόρευαν ένα συνδυασμό «οικονομικού ανοίγματος» αλλά και «πολιτικού περιορισμού σε περιφερειακό επίπεδο».
Ο Αιγύπτιος αξιωματούχος παρατήρησε, επίσης, ότι λανθασμένα «δώσαμε πολύ μεγαλύτερη προσοχή στα κοινά ιδανικά και λιγότερο στην κατάλληλη υλοποίηση» και υπογράμμισε την ανάγκη διαμόρφωσης ενός δομημένου ευρω-αραβικού διαλόγου, αναφέροντας χαρακτηριστικά ένα κρίσιμο πεδίο συνεργασίας στο σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και της Αποτροπής Συγκρούσεων.
Καταληκτικά ο ομιλητής τόνισε ότι η «Αραβική 'Ανοιξη αποσκοπούσε μεταξύ άλλων στην ενίσχυση των σχέσεων Αράβων και Ευρωπαίων», η οποία εντάσσεται στην αναπτυξιακή στρατηγική της περιοχής. «Προϋποθέσεις της ανάπτυξης» σημείωσε «είναι όμως η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλεια» και πρότερη προϋπόθεση αυτών είναι η επίλυση του προβλήματος της ισραηλινής κατοχής αραβικών εδαφών και ο τερματισμός της κρίσης στη Συρία.
Οι ευκαιρίες στην ελληνική οικονομία
Στις ιστορικές σχέσεις των Ελλήνων με τον αραβικό κόσμο αναφέρθηκε στην ομιλία του στο Συνέδριο του Economist, o πρίγκιπας Αλαουάλιντ Μπιν Ταλάλ Μπιν Αμπλουλαζίζ Αλ Σαούντ (Alawaleed Bin Talal Bin Ablulaziz Al Saud), σχέσεις οι οποίες, όπως είπε, έφτασαν ως τις μέρες μας -αναφέροντας ενδεικτικά «τις θέσεις που έπαιρνε η Ελλάδα ως προς τα δικαιώματα των Παλαιστινίων (δεδομένης της γνώσης τους για την ιστορία της Μεσογείου)», αλλά και τη μη αναγνώριση των κατεχομένων από τις αραβικές χώρες- «και ελπίζω αυτό να μην ενοχλήσει τους φίλους μας τους Τούρκους» σημείωσε.
Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε στις «ευκαιρίες» που παρουσιάζονται στην ελληνική οικονομία, παραπέμποντας ενδεικτικά στη Σαουδαραβική επένδυση στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης και τόνισε τη «μεγάλη δημοσιονομική πρόοδο» που έχει παρουσιάσει η Ελλάδα, η οποία «βρίσκεται πλέον στον δρόμο της ανάπτυξης» καθώς έχει σημειώσει μια «αξιοθαύμαστη δημοσιονομική επίδοση». Στην προοπτική αυτή, είπε ότι η Ελλάδα «μπορεί να γίνει η βάση για τις αραβικές εταιρείες στην Ευρώπη».
Υπενθυμίζοντας, εξάλλου, ότι η εμπορική σχέση τής Σαουδικής Αραβίας και της Ελλάδας «δεν διέπεται μόνον από τη διμερή συνεργασία» αλλά εξελίσσεται και μέσω του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και της ΕΕ, ο ομιλητής τόνισε ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια βελτίωσης των σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα, την ΕΕ και τα Αραβικά Κράτη, εκφράζοντας τη «χαρά» του για το γεγονός ότι με την επίσκεψή του στην Αθήνα θα έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει σχετικά με τον πρωθυπουργό και Έλληνες αρμόδιους υπουργούς.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αναβαθμίζουν τον ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αναδεικνύουν την ανάγκη εξασφάλισης ενεργειακής ασφάλειας, η οποία αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, επισήμανε σήμερα ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασημάκης Παπαγεωργίου, μιλώντας στο συνέδριο του Economist για την ενδυνάμωση των ευρω-αραβικών σχέσεων.
Οι εξελίξεις αυτές, τόνισε ο υφυπουργός, αναβαθμίζουν τον περιφερειακό ρόλο της Ελλάδας ως πύλης εισόδου και διαμετακόμισης ενεργειακών πόρων, διαφοροποίησης των πηγών προμήθειας και εξασφάλισης ενεργειακής ασφάλειας.
«Η εξυγίανση και απελευθέρωση του ενεργειακού τομέα δημιουργεί μεγάλες προοπτικές συγκρότησης στρατηγικών ενεργειακών συμμαχιών» σημείωσε ο κ. Παπαγεωργίου, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα του υγροποιημένου φυσικού αερίου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ο υφυπουργός τόνισε, τέλος, ότι η σταθερότητα των διεθνών τιμών του πετρελαίου αποτελεί προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Στο ίδιο συνέδριο, ο αναπληρωτής υπουργός Πετρελαίου και Αερίου της Λιβύης Ομάρ Αλί Ελσακμάκ (Omar Ali Elshakmak) ανέφερε ότι ο λαός της χώρας δεν έχει εισπράξει οφέλη από την ανάπτυξη της πετρελαϊκής βιομηχανίας, αλλά προσβολές, διαφθορά και επιδείνωση του κοινωνικού του επιπέδου. Πρόσθεσε δε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η επαναδιατύπωση της νομοθεσίας σχετικά με τον πετρελαϊκό τομέα, τις επενδύσεις, το περιβάλλον, τη φορολογία και τους διεθνείς κανονισμούς.
Τέλος ο γενικός γραμματέας του οργανισμού των αραβικών πετρελαιο-εξαγωγικών χωρών Abbas Ali Al-Naqi υποστήριξε ότι οι υδρογονάνθρακες θα παραμείνουν η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας κατά τα επόμενα χρόνια, ως το 2030, αν και το μερίδιό τους προβλέπεται να μειωθεί από 32 σε 26%. Επίσης, ότι οι ανανεώσιμες πηγές μπορούν να παίξουν μόνο συμπληρωματικό ρόλο προς τους υδρογονάνθρακες.
http://www.kathimerini.gr/
1) οι στρατηγικές υπήρξαν γεωγραφικά «τμηματικές» και άρα δημιουργούσαν «αποσπασματικό» αποτέλεσμα. Ο Αιγύπτιος αξιωματούχος αναγνωρίζοντας πως «η διαφορετικότητα και η ποικιλομορφία» του αραβικού κόσμου δικαιολογούσαν αυτή την προσέγγιση, επεσήμανε πως «ο διαχωρισμός του αραβικού κόσμου σε υποπεριοχές» έβγαλε από το οπτικό πεδίο «τον αραβικό κόσμο στο σύνολό του».
2) ο «εσωστρεφής» χαρακτήρας των επενδύσεων στην περιοχή, και
3) οι μεταρρυθμίσεις που προωθήθηκαν σε πολλές αραβικές χώρες «με τη βοήθεια της ΕΕ» παρουσίαζαν ένα «παράδοξο»: υπαγόρευαν ένα συνδυασμό «οικονομικού ανοίγματος» αλλά και «πολιτικού περιορισμού σε περιφερειακό επίπεδο».
Ο Αιγύπτιος αξιωματούχος παρατήρησε, επίσης, ότι λανθασμένα «δώσαμε πολύ μεγαλύτερη προσοχή στα κοινά ιδανικά και λιγότερο στην κατάλληλη υλοποίηση» και υπογράμμισε την ανάγκη διαμόρφωσης ενός δομημένου ευρω-αραβικού διαλόγου, αναφέροντας χαρακτηριστικά ένα κρίσιμο πεδίο συνεργασίας στο σύστημα Έγκαιρης Προειδοποίησης και της Αποτροπής Συγκρούσεων.
Καταληκτικά ο ομιλητής τόνισε ότι η «Αραβική 'Ανοιξη αποσκοπούσε μεταξύ άλλων στην ενίσχυση των σχέσεων Αράβων και Ευρωπαίων», η οποία εντάσσεται στην αναπτυξιακή στρατηγική της περιοχής. «Προϋποθέσεις της ανάπτυξης» σημείωσε «είναι όμως η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλεια» και πρότερη προϋπόθεση αυτών είναι η επίλυση του προβλήματος της ισραηλινής κατοχής αραβικών εδαφών και ο τερματισμός της κρίσης στη Συρία.
Οι ευκαιρίες στην ελληνική οικονομία
Στις ιστορικές σχέσεις των Ελλήνων με τον αραβικό κόσμο αναφέρθηκε στην ομιλία του στο Συνέδριο του Economist, o πρίγκιπας Αλαουάλιντ Μπιν Ταλάλ Μπιν Αμπλουλαζίζ Αλ Σαούντ (Alawaleed Bin Talal Bin Ablulaziz Al Saud), σχέσεις οι οποίες, όπως είπε, έφτασαν ως τις μέρες μας -αναφέροντας ενδεικτικά «τις θέσεις που έπαιρνε η Ελλάδα ως προς τα δικαιώματα των Παλαιστινίων (δεδομένης της γνώσης τους για την ιστορία της Μεσογείου)», αλλά και τη μη αναγνώριση των κατεχομένων από τις αραβικές χώρες- «και ελπίζω αυτό να μην ενοχλήσει τους φίλους μας τους Τούρκους» σημείωσε.
Στη συνέχεια ο ομιλητής αναφέρθηκε στις «ευκαιρίες» που παρουσιάζονται στην ελληνική οικονομία, παραπέμποντας ενδεικτικά στη Σαουδαραβική επένδυση στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης και τόνισε τη «μεγάλη δημοσιονομική πρόοδο» που έχει παρουσιάσει η Ελλάδα, η οποία «βρίσκεται πλέον στον δρόμο της ανάπτυξης» καθώς έχει σημειώσει μια «αξιοθαύμαστη δημοσιονομική επίδοση». Στην προοπτική αυτή, είπε ότι η Ελλάδα «μπορεί να γίνει η βάση για τις αραβικές εταιρείες στην Ευρώπη».
Υπενθυμίζοντας, εξάλλου, ότι η εμπορική σχέση τής Σαουδικής Αραβίας και της Ελλάδας «δεν διέπεται μόνον από τη διμερή συνεργασία» αλλά εξελίσσεται και μέσω του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου και της ΕΕ, ο ομιλητής τόνισε ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια βελτίωσης των σχέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα, την ΕΕ και τα Αραβικά Κράτη, εκφράζοντας τη «χαρά» του για το γεγονός ότι με την επίσκεψή του στην Αθήνα θα έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει σχετικά με τον πρωθυπουργό και Έλληνες αρμόδιους υπουργούς.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αναβαθμίζουν τον ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αναδεικνύουν την ανάγκη εξασφάλισης ενεργειακής ασφάλειας, η οποία αποτελεί μια από τις βασικές προτεραιότητες της ελληνικής προεδρίας της ΕΕ, επισήμανε σήμερα ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ασημάκης Παπαγεωργίου, μιλώντας στο συνέδριο του Economist για την ενδυνάμωση των ευρω-αραβικών σχέσεων.
Οι εξελίξεις αυτές, τόνισε ο υφυπουργός, αναβαθμίζουν τον περιφερειακό ρόλο της Ελλάδας ως πύλης εισόδου και διαμετακόμισης ενεργειακών πόρων, διαφοροποίησης των πηγών προμήθειας και εξασφάλισης ενεργειακής ασφάλειας.
«Η εξυγίανση και απελευθέρωση του ενεργειακού τομέα δημιουργεί μεγάλες προοπτικές συγκρότησης στρατηγικών ενεργειακών συμμαχιών» σημείωσε ο κ. Παπαγεωργίου, επισημαίνοντας ιδιαίτερα τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα του υγροποιημένου φυσικού αερίου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ο υφυπουργός τόνισε, τέλος, ότι η σταθερότητα των διεθνών τιμών του πετρελαίου αποτελεί προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας, την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Στο ίδιο συνέδριο, ο αναπληρωτής υπουργός Πετρελαίου και Αερίου της Λιβύης Ομάρ Αλί Ελσακμάκ (Omar Ali Elshakmak) ανέφερε ότι ο λαός της χώρας δεν έχει εισπράξει οφέλη από την ανάπτυξη της πετρελαϊκής βιομηχανίας, αλλά προσβολές, διαφθορά και επιδείνωση του κοινωνικού του επιπέδου. Πρόσθεσε δε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η επαναδιατύπωση της νομοθεσίας σχετικά με τον πετρελαϊκό τομέα, τις επενδύσεις, το περιβάλλον, τη φορολογία και τους διεθνείς κανονισμούς.
Τέλος ο γενικός γραμματέας του οργανισμού των αραβικών πετρελαιο-εξαγωγικών χωρών Abbas Ali Al-Naqi υποστήριξε ότι οι υδρογονάνθρακες θα παραμείνουν η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας κατά τα επόμενα χρόνια, ως το 2030, αν και το μερίδιό τους προβλέπεται να μειωθεί από 32 σε 26%. Επίσης, ότι οι ανανεώσιμες πηγές μπορούν να παίξουν μόνο συμπληρωματικό ρόλο προς τους υδρογονάνθρακες.
http://www.kathimerini.gr/