Η Γερμανία δεν
θέλει και δεν μπορεί επί του παρόντος να κινηθεί πέραν κάποιων
διορθωτικών κινήσεων στην πολιτική που επέβαλε στους εταίρους της ως
προς τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη.Δεν θέλει πρώτον γιατί η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης της χώρας είναι ικανοποιημένη με το σημερινό στάτους κβο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την κρίση για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία της στους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.Δεν μπορεί γιατί στο πλαίσιο μιας συνολικής θωράκισης της Ευρωζώνης, πρώτον η γερμανική εγγύηση του αξιόχρεου των εταίρων της θα απειλήσει σύντομα την αξιολόγηση ΑΑΑ της χώρας και επιπλέον οι σκελετοί στα ντουλάπια του γερμανικού τραπεζικού συστήματος θα δείξουν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.Πώς μπορεί λοιπόν το Βερολίνο, χωρίς να χάσει τα όσα κέρδισε από το 2010 μέχρι και σήμερα σε βάρος των εταίρων του, να αποτρέψει την πολιτική και δημοσιονομική κατάρρευση της Γαλλίας σήμερα και αύριο της Ιταλίας και της Ισπανίας;
Ο συμβιβασμός είναι μονόδρομος καθώς η Γερμανία χωρίς την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. δεν μπορεί να σταθεί στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, και την ίδια στιγμή οι δυσανασχετούντες εταίροι της δεν έχουν καμιά εναλλακτική λύση, καθώς όλα τα εκτός Ευρώπης σενάρια και σχέδια Β είναι πιο καταστροφικά και από τον ζυγό της γερμανικής λιτότητας.
Ομως χωρίς τη Γαλλία δεν υπάρχει ούτε ευρωπαϊκή Γερμανία, ούτε και γερμανική Ευρώπη. Το εκλογικό αποτέλεσμα-σοκ στη Γαλλία καθιστά ήδη ανεπαρκή τα όσα η καγκελαρία στο Βερολίνο και η Μπούντεσμπανκ στη Φραγκφούρτη έχουν αποφασίσει να επιτρέψουν στον Ντράγκι, μια δειλή και αναιμική Ποσοτική Επέκταση που αναμένεται να ανακοινωθεί την Πέμπτη 5 Ιουνίου.
Η γαλλική κοινωνία διαμηνύει πλειοψηφικά ότι η ρεαλπολιτίκ της πολιτικής της ελίτ που αποφάσισε να παίξει με τους όρους του Βερολίνου, με τον Σαρκοζί πρώτα και τον Ολάντ στη συνέχεια, δεν τη δεσμεύει.
Ετσι η διορθωτική κίνηση Ντράγκι με τη συγκατάθεση του Βερολίνου προεξοφλείται ήδη ως ανεπαρκής, περιγράφεται με την αγγλική συμπύκνωση «Πολύ λίγο, πολύ αργά» και θέτει την αποφασιστική στροφή προς τη ρευστότητα και την ανάπτυξη ως όρο επιβίωσης της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
kapopoulos@pegasus.gr
